Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

maandag 31 januari 2022

Eind januari 1936 (Els en Frits); Het Rijk der Vrouw

Ze was het niet van plan, schrijft Els in een vliegbrief aan haar ouders, maar na 2 maanden heeft ze toch behoefte aan een 'beschaafde omgeving', dus besluit Els 'met z'n allen' mee te gaan naar Fort de Kock waar Frits moet zijn voor de rubberconferentie. Bijkomende reden is dat Els Bobbie graag aan de dokter wil laten zien, omdat hij welliswaar nog maar één poepluier per dag produceert, maar de ontlasting wel erg dun is. Dokter Wilmar kan Els, die hij er zelf ook goed uit vindt zien, geruststellen. Bobbie ziet er prima uit, goedlachs en stevig aanvoelend. Van de poepkleur hoeft Els zich niets aan te trekken, als ze maar zorgt dat hij voldoende aankomt. Voor haar vermoeide ogen krijgt ze zelf een staaldrankje. 
Verder is het gewoon gezellig in Fort de Kock, waar ze logeren bij Hanraad en waar ook de Van Zanens nog langskomen.*
Henk heeft bij die familie de hele dag met de kinderen gespeeld en wilde eigenlijk, na de drie dagen daar, niet naar huis. Vanwege Bobbie kan er geen bioscoopbezoek af, maar dat lukt misschien wel in maart. Dan, op de 24ste, komt namelijk de Gouverneur Generaal op bezoek en moet iedereen aantreden voor de avondreceptie '(er prijs op stellen, noemen ze dat!).' Dus bestelt Els met spoed een japon die op het titelblad (van nummer 34-2) van Het Rijk der Vrouw staat afgebeeld.** Het gaat waarschijnlijk om een patroon, want Els wil via Annie zwarte stof en een zwart hoedje laten opsturen. 
Er is nu voor het eerst sprake van een overplaatsing. Frits heeft Els verteld over zijn gesprek met de Assistent Resident. Els heeft niet zoveel zin om naar Painan te verhuizen, maar voelt wel wat voor Maninjau.*** De net nieuw opgeleverde controleurswoning aldaar is klein en beschikt volgens sommigen over te weinig kamers voor een gezin met kinderen; er is dan geen logeerkamer. Maar het naastgelegen huis van een onderwijzersfamilie komt vrij, dus misschien is er wel wat te regelen. Dit waarschijnlijk met het oog op een bezoek van Pa en Ma die hebben laten weten dat ze, als ze naar Fort de Kock zouden komen, net zo goed in Holland kunnen blijven. Als zij inderdaad naar Indië willen reizen, wil Frits het verlof wel uitstellen, dan zal Bobbie ook op een latere, gemakkelijkere leeftijd kunnen reizen. Maar Els adviseert haar ouders toch ook even advies te vragen bij de huisdokter. 

Frits gaat in een eigen brief verder in op de mogelijkheid tot overplaatsing. In het gesprek met de Assistent Resident heeft Frits aangekaard wel te willen overwegen om zijn verlof met 1 1/2 jaar uit te stellen als hij daarmee kans zou kunnen maken om te worden overgeplaatst naar Maninjau. Het overvalt de A.R. enigszins, omdat hij ervan uit was gegaan dat dat verlof aanstaande was, maar hij belooft het verzoek bij de resident neer te leggen. 
'[en zo] bestaat de mogelijkheid dat ik vandaag of morgen van den Resident officieel de vraag te hooren krijg of ik genegen ben mijn verlof uit te stellen in welk geval ik kans zou maken voor dat en dat ressort. Nu zou ik het liefst onder "dat en dat" verstaan Maninjau, dat èn vanwege zijn belangrijkheid èn door zijn klimaat en ligging allerzins verkiezelijk is. Natuurlijk bestaat ook de mogelijkheid dat me iets anders wordt geboden, Painan b.v. een ressort, zeker zoo belangrijk als Maninjau, maar qua klimaat niet veel beter dan Bkn, behalve dan dat je aan zee zit. Die overplaatsing zou zeker een vooruitgang betekenen qua werk, 'maar dan komen vrouw en kinderen weer een woordje meespreken, want dan komen we op het klimaat. Natuurlijk is dat geen overwegende factor. Per slot is het overal in Indië warm en wij zijn ook wel warme plaatsen gewend. Daat staat tegenover dat dat een reden temeer moet zijn om nu eens van de kou te genieten en dus te zeggen: Maninjau of Holland, maar je voelt dat een jong jochie van een ambtenaar niet zulk een alternatief kan en mag stellen. De zaak moet dus nog eens degelijk overwogen worden en inmiddels zullen we afwachten wat het resultaat is van mijn opgegooide balletje.'
We lezen dat Pieter op de 31ste zal afreizen naar Oporto, dus dat deze brief hem wel laat zal bereiken. Nu moet de zoon stoppen, omdat hij naar een adatfeest moet. 
Ondertussen ontbreekt er ongeveer een maand aan brieven van Pieter.
 
* Van Zanen was controleur in Fort de Kock en tekende net als Hanraad de geboorte-akte van Bob.

** Het Rijk der Vrouw was een Vlaams weekblad, een zusterblad van Femmes d'Aujourd'hui. Het verscheen van 1924 tot 1949 en wilde door het abonnement goedkoop te houden, 'binnen ieders bereik' liggen. Naast (zelfmaak)mode bevatte het ook woninginrichting, praktische informatie over huishouding en keuken en 'de belangen en rechten der vrouw.' Deze succesformule voor vrouwen die hun gezinsleven centraal stelden, wordt nog steeds voortgezet door de Libelle (1934) en de Margriet (1938).

*** Painan ligt ongeveer 80 kilometer ten zuiden van Padang, aan de kust van West-Sumatra. 
De overweging zou kunnen zijn dat Maninjau vrij dicht bij Fort de Kock, het huidige Bukittinggi ligt (op 32 kilometer afstand).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...