Januari 1936 (7); hoge officieren

Els weet nog niet waar haar brief van medio januari naar toe zal worden gezonden, behalve naar Pa en Ma en dan naar Katy. Er is niet veel te melden dan een goede gezondheid en een visite van de heer Veenstra die aan wegophogingen doet. Omdat hij voor die wegenbouw ook werk op Java moet controleren, vliegt hij heen en weer en komt dan met nieuwtjes terug. 

'Die Veenstra vindt zich nogal een piet en als je alles moet gelooven wat hij vertelt is 'ie dat ook, komt op privévisite bij de G.G. en is een soort vriend van diens zoon.' 

Hij woont in Bandoeng waar veel hoge officieren wonen. Nu is hij al een paar keer bij Frits en Els geweest en zoo'n man kun je maar beter te vriend houden, al gaat hij over 2 jaar met pensioen of beter: denkt hij eruit te gaan. 

Helaas is er geen bericht over de komst van de Gouverneur Generaal naar de westkust van Sumatra.* Els is vreselijk benieuwd of zij hem dan zal zien. 'Zoo'n hooge persoon van dichtbij te beschouwen is ook wel eens aardig en gebeurt je niet vaak.'

De organisatie is al in volle gang en Frits zal in Fort de Kock wel horen wat er allemaal gaat gebeuren. 

'Er komt nb. een maître d'hotel mee en al z'n personeel (wat een poespas toch en wat een kosten; maar tegenover de Inlanders kan het haast niet anders, die vinden zoo'n pracht en praal jè. De Resident van Padang en ook de A.R. van Fort de Kock moeten uit hun huis en het heelemaal beschikbaar stellen aan de hooge pieten. Voor de baboe van Mevr. de Jonge moet ook vlakbij een klein apart kamertje ingeruimd worden.'

Het is een reuze gedoe, want er moet flink schoongemaakt worden 'voor zoover dat in Indië mogelijk is' en alle kasten moeten worden ontruimd, alles voor één nachtje!

'Over servies en tafelzilver hoeven ze zich geen zorgen te maken, dat nemen ze gewoon mee. Het is nu nog 2 maanden, dus er zal al wel aan gewerkt worden om alles op z'n mooist te laten zijn.'

Hanraad komt weer op visite met een oude dame die voor het eerst door Indië reist en dan komt er nog een kennis een kopje koffie halen, dus aan aanloop is er geen gebrek, al is het hollen en stilstaan. Maar het huishouden neemt genoeg tijd in beslag, dus Els verlangt niet per se naar bezoek. 

De dochter van de meid is komen werken als naaister, maar daar heeft Els haar handen aan vol, omdat die dochter nog niet zo bedreven is, dus Els moet haar alles voorkauwen en soms weer dingen uithalen. Dat houdt wel op, 'maar je kunt het op zulke kleine plaatsen nou eenmaal niet beter verwachten.'

Els neemt zich voor in Nederland nog wat naailessen te nemen. Lies had al voorgesteld dat bij haar te doen, maar die woont in Haarlem, dus dat is lastig. 

Frits is juist klaar met het inlijsten van 'de St. Nicolaasplaat' uit de laatste Panorama, die Pa en Ma stuurden, getekend door Willy Schermelé, erg aardig ook gekleurd en Henkje vindt 'm prachtig.** Die hangt nu boven z'n speelgoedkastje.'

Els onderbreekt haar brief voor borstvoeding voor Bobbie die geweldig zoet en opgewekt is. Maar er komt niks meer van schrijven, want het bezoek blijft plakken. De oude dame blijkt heel aardig en zal doorreizen naar Zuid-Afrika waar ze de groeten aan tante Nel zal overbrengen. 'Haar man was n.b. de architect van het stadhuis van Johannesburg, waar vader wethouder van was.' Dus met Frits heeft de dame het veel over wederzijdse kennissen. 

Frits schrijft achterop de brief nog wat meer over het bezoek:

'van Mevrouw Bourse ditmaal. 't Zal vader interesseeren dat zij M.C.A. Meischke heel goed kende. Ook Lubbers en vele andere Johannesburgsche namen. Lubbers schijnt aan lager wal te zijn en erg de beest uit te hangen. Hij drinkt erg en "loopt naar vrouwen" hetgeen naar ik meen te herinneren uit verhalen van vader geen ondeugd van de laatste jaren alleen is.'

Frits zal weer naar Fort de Kock reizen en kan daarna waarschijnlijk meer vertellen over verlofplannen of eventueel uitstel. 'Want de visite van zooeven wist iets te vertellen dat van veel belang was en waarop ik momenteel niet dieper kan ingaan wegens plaatsgebrek.'

* Jonkheer meester Bonifacius Cornelis de Jonge (1875-1958; rechts op de foto) was van 1931 tot 1936 Gouverneur Generaal van Nederlands-Indië. Hij stond voor streng gezag en 'Rijkseenheid'. Het feit dat hij tot twee keer toe bezoek ontving van de N/S.B.'er Mussert, heeft hem later nog wel problemen opgeleverd. Hij trad fel op tegen de inlandse oppositie en liet Soekarno, Hatta en Sharir gevangen zetten. In 1904 trouwde hij met Anna Cornelia barones van Wassenaer.

Overigens vond De Jonge het niet zo prettig om in het paleis Buitenzorg te wonen. Hij noemde het kaal en armelijk, hij had last van gelach en gepraat van gasten en familie op de achtergalerij en hij had zelf een 'frigidaire en eetkamermeubilair' moeten aanschaffen. Lees hier nog meer over zijn klachten.

** Willy Schemelé (1904-195) was actrice, illustratrice, journaliste en schrijfster. Ze maakte vanag 1929 modetekeningen voor de Telegraaf en later gedichten en tekeningen voor de kinderpagina. Haar bekendste boek heet Het Groote Negerboek. Ze tkende sowieso veel 'nikkertjes'.