Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

maandag 3 januari 2022

Oktober 1935 (7); van het hymen beroofd

Pieter heeft dus het goede nieuws uit Indië ontvangen. Dat slaat vast op de opmerking in een, in verband met drukte, korte brief van Frits die aan zijn vader (die hij Mba noemt) schrijft:
'Deze week gaat er een vliegbrief van Els naar den Haag, vermeldende de toekomstige gezinsvermeedering. En al in de nabije toekomst. Want op 1 November ga ik Henkie en Esje naar Fort de Kock brengen waar de gebeurtenis zal worden afgewacht, en dat kan tusschen 7 en 15 November. Tegen dien tijd, of liever als het gebeurd is stuur ik aan Pa en Ma een telegram en die zullen dan wel aan jouw adres het groote nieuws doorsturen. Wil je ook Katy vast op de hoogte stellen?'
De rest van de brief gaat over de ontvangen bladen: 
'Ik heb ontzettend genoten van Razzle en nog meer van Ballyhoo, hoewel natuurlijk de andere bladen even welkom zijn. Hoe komen ze op het idee om zoo'n blad uit te geven. We hadden hier laathoost een Amerikaan op bezoek en die kende Ballyhoo ook. Hij ried me aan ook eens te lezen "Squire" of zooiets hoewel dat meer iets uitsluitend voor "heeren" is en dus van een iets ander genre dan Razzle.Nou daar ben ik nooit bang voor geweest, temeer niet sedert ik een week geleden een boek heb gelezen waar nou letterlijk de stukken afvliegen. "Schoolife in Paris" met supplement: "How we lost our Maidenhead". Een verboden boek dat in Port Said te krijgen is. Alles wordt bij naam en toenaam genoemd. Woorden als cunt, prick, cock, fuck en buggar staan minstens om de andere regel, zoodat het nu niet bepaald geschikt is voor jonge maagden, die in het boek dan ook niet langer dan hoogstens een halve bladzijde als zoodanig voortbestaan en zich dan hetzij op Lesbiaansche hetzij op de gewone manier van het hymen beroofd zien en het allemaal erg prettig vinden.'
Na deze 'verhitte' informatie volgt alleen nog het bericht dat het snikheet is in Bangkinang en de regens op komst zijn, te zien aan het zwellende water in de rivier, dat erop wijst dat het in de bergen al flink regent. 
'Nou Mba, als altijd veel liefs van ons allen en een stevige 5 van Frits.'

Razzle was een tijdschrift dat aangemerkt wordt als 'saucy' en 'risque nude'' met pin-up humor. Het blad bevatte strips, moppen, foto's en, als 'main selling point' een  ingekleurde 'dream-girl' pin-up van George Davies in het midden. 
Ballyhoo was een humoristich blad dat werd uitgegeven tussen 1931 en 1939 door Dell Publishing. Het werd zeer goed ontvangen, maar toen de verkoop sterk daalde, werd het opgeheven. Er stonden veel nepadvertenties in.
Het Amerikaanse Esquire magazine werd uitgegeven vanaf 1933 en was ook een echt mannenblad. Het had bijna 25 jaar lang het gekke mannetje met de bolle ogen Etsy op het omslag. Het wordt nog steeds uitgegeven.

Schoollife in Paris is een erotische roman in briefvorm uit 1897 over oudere schoolmeisjes (de brieven worden geschreven door een 17-jarige die haar onschuld verliest op een Franse school) die zowel onderling als met mannen hun seksuele genot ontdekken. 









Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...