Het is op 22 december dat Frits op de brief van zijn vader reageert die deze een maand eerder schreef. Hij doet dit onder het genot van een Theophanis Bekaris, waarvan hij een tekeningetje maakt.
'Onder het genot dus van het exotisch kruid taback genaamd, zit ik op dezen late December dag in de tropische warmte me te verbeelden hoe het over 9 dagen, als deze brief in Holland zal zijn aangekomen, in die Lage Landen eruit zal zien.'
Misschien net zo egaal wit als het nieuwe vel papier in vaders dagboek 'of misschien een grijze lucht waaruit voortdurend regen op aarde neerdaalt in een misschien hopelooze poging om ook de laatste sporen van 1935 weg te wasschen.'
Dan volgen de beste wensen, ook voor de nieuwe ondernemingen.
'Of het Schotland zal worden of Oporto, producent van geestelijk voedsel of geestrijke dranken, houder van toespraken of leverancier van vloeistoffen die tot toespraken inspireren, in alle opzichten hoop ik dat je volkomen zult slagen.
Frits heeft de brief aan Schotland van Pieter ontvangen. Misschien is dit een doorslag van het origineel geweest, die dus niet in de bundel van Pieters brieven die ik heb, heeft kunnen zitten. Het was kennelijk geen lezing, aan de Groot-Loge, maar een soort sollicitatie. Frits schrijft erover:
'Het lijkt me een reuze goed idee, en 't zou me verwonderen als ze er niet op ingingen, de eenige tegenwerking die ik me kan voorstellen zou kunnen zijn dat men sentiments bewaard heeft tegen het betalen voor iets dat eigenlijk uit de loge zelf had moeten voortkomen, n.l. een dieper geestelijk leven. Maar als ze het zelf niet kunnen, en 't is voor het geld te krijgen, zouden ze toch wel stom zijn als ze het niet deden. Mogelijk zal ook de spreekwoordelijke Schotsche eigenschap, voor zoover die op realiteit berust, een woordje meespreken, hoewel ik me voorstel dat de loges daarboven zullen staan, tenzij de leden als individuen wel aan het euvel lijden zoodat de kassen der loge niet al te goed gevuld zijn.'
Gelukkig is Oporto een andere troef. Als het boekje over sterrenkunde, dat Frits zijn vader een jaar geleden schonk, nog niet verpakt of verloot is, zou Frits het graag terughebben. Hij is ook bereid een lot te kopen
'daarvoor zal ik de volgende postw. met f 1,50 vermeederen te weten f 1,- voor aankoop van het lot en f 0,50 voor het preferente aandeel dat ik krijg door de keuze. Aangezien er geen nieten zijn bestaat tegen zoo'n transactie geen bezwaar, omdat ik bij aankoop van het lot in ieder geval iets zou krijgen. Mocht je onverhoopt bezwaren hebben tegen het voorstel, beschouw het dan als niet gedaan. Je weet dat ik graag alle loten zou kopen en dan geen trekking houden, maar zoals de rebus luidt - 1 ofwel 't zit er niet aan. In Januari worden onze tractementen abermals met 5% gekort zoodat wel de geest gewillig, maar in casu de portemonaie zwak is.'
Gisteren is ook het grote cadeau, de postzegelverzameling, aangekomen en die wordt met veel dank en grote vreugde ontvangen. Bovendien lijkt de waarde veel hoger dan die deze verzekerde (à 500 gulden).
'We hebben ons afgevraagd waarom je er niet zelf de voordeelen van hebt geplukt en, begrijpend wat je beweegredenen waren accepteeren we de gift met des te meer pleizier en met het besef van een verhoogde pieteitswaarde. Als ik je persoonlijk sprak zou hieraantoe gevoegd worden de verticale poot en de woorden: Daank ni bellem! [?] welk woord, teeken en "aanraking" dan volkomen voldoende zouden zijn om m'n gevoelens te vertolken.'
Frits stelt zijn vader nog gerust: als ze met verlof komen, zal het borstvoeden achter de rug zijn 'zoodat dat deel van je voorspellend familietafereeltje wel niet uit zal komen, tenzij er tegen dien tijd een derde spruit zou zijn bijgekomen 't geen echter niet waarschijnlijk.'
Het is Els vast vergeven, druk als ze moet zijn met haar zonen, dat ze maar een paar regels aan de brief toevoegt. Of het nou in Portugal of Nederland is, zij wenst haar schoonvader het allerbeste voor 1936. Ze is erg benieuwd hoe het allemaal zal lopen.
'Portugal is wel erg ver uit de buurt, maar het lijkt me erg interessant.
Gisteren kwam dan de groote postzegelverzameling voor onze Henkje hij heeft er nu nog weinig begrip van maar wij des te meer wat het voor U beteekend moet hebben om 'm aan Henkje af te staan we zullen hem zoo opvoeden dat ie 'm waardig zal blijken te zijn en vast ook uit zijn naam hartelijk dank voor de groote gave.'
Els dankt ook nog voor de spullen die Pieter bij PaMa in bewaring heeft gegeven.
Tenslotte:
'Met ons viertjes gaat het best, Bobbie is een dot, enfin, we hebben 't prachtig naar ons zin [...]'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten