Maar eerst dus nog dit:
Ondertussen is het zondag 9 uur en heeft Pieter
'gewasschen, geschoren, verschoond, bed opgemaakt en ontbeten. Hè, wat zeggen jullie daarvan. Aan zoo'n energie is geen houden meer aan. En bovendien is actie hoopies beter dan piekeren. Maar om actie te voeren moet je wil, lust en energie hebben - en dié waren weg bij me. Ik kan jullie dan ook niet vertellen hoe blij ik ben dat dit stelletje heilzame vrinden me weer gezelschap houdt.'
Pieter komt nog even terug op dat gore leven in de middeleeuwen. Hij heeft gemerkt dat de regering in Portugal de handen vol heeft aan het zindelijk en hygiënisch houden van de bevolking.
'De Officier van Gezondheid van deze stad schijnt me een flinke vent te zijn, die allerlei goede maatregelen met een wil doorzet. Aan de zindelijkheid in slagerijen en bakkerijen wordt stipt de hand gehouden. De marktplaatsen zijn schoon en de nachtelijke straatreiniging, al gaat alles nog met primitieve middelen, is excellent.'
Dan een beetje couleur locale:
Met het vervolg:
'Nee, ik geloof dat ik liever met zoo'n groote drijvende fabriek eens mee zou willen, zooals die walvischvaarders tegenwoordig zijn, dan op zoo'n klein schuitje. ( Zie "Captain Courageous" van Kipling.) Ik ben eens in de gelegenheid geweest om zoo'n moderne walvischvaarder te zien. Dat is werkelijk een drijvende fabriek. De walvisch wordt langs een helling van het achterschip naar boven gesleept en dus binnen boord naar alle regelen van de kunst behandeld. Er is een enorme traanrokerij aan boord en de gewonnen olie loopt meteen in de tanks. Ik weet niet wat de tonnenmaat van die schepen is, maar het zijn schepen die minstens net zoo groot zijn, zoo niet grooter dan de beste passagiersschepen van de My. Nederland.'
Vervolgens gaat Pieter mogelijk van zijn weekend genieten. Hij pakt twee dagen later, op Frits' verjaardag, de pen weer op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten