Vervolgens gaat vader in op het beantwoorden van de post van zijn kinderen.
Als eerste levert hij commentaar op het nieuwe schrijftafeltje in Indië, dat je tevoorschijn kunt toveren door aan een knop te trekken.
'Ik stelde me die tafel die je niet kan zien al voor als met een soort tarnhelm op, of staande op een betooverd tapijtje, waarop alles onzichtbaar wordt.'**
En kijk aan, Pieter heeft soms ook moeite met de vliegbrieven die 'bovenmatige studie van doorschijnend gelees' vergen. Maar in dit geval is het goed te doen en leest Pieter helder over de aanstaande verlofplannen, die hem extra interesseren, omdat er al rekening wordt gehouden met een bezoek aan Portugal.
'I'm just afraid that I'll make a fool of myself when I see you again.......hier volgen een reeks min of meer krachtige vloekjes, die ik zoo zachtjes voor mezelf heen zit te mompelen, bij wijze van uitlaatklep voor een onder hooge druk staande stoomketel.'
Wat kinderopvang betreft, dus de bewaarschool waar Els over schreef, ziet Pieter geen bezwaren. Hij gaat maar even terug in de tijd.
'Ik ging al met m'n tweede jaar naar 'n z.g.n. poppescheit schooltje en weet nû nog dat ik er heelemaal geen hekel aan had, al was 't toen nog stipt op je plaats blijven zitten, niet praten, versjes leeren en vlechtmatjes maken.'
Vader is wel een beetje teleurgesteld dat hij geen antwoord krijgt op de diverse vragen die hij zelf in zijn brieven heeft gesteld. Hoe zit het bijvoorbeeld precies met 'de 6-urige tocht te voet door moerassen en modder, die een oplossing heeft gebracht voor een geval van een 6-jarig geschil in de kampong'?
Nogmaals de klacht:
'Ook heb ik van tijd tot tijd diverse vragen gedaan, maar die schijnen bij jullie zonder verdere omslag ten prullemande te verhuizen.'
Het betreft verzoeken om informatie over het dialect rond Manindjau, de vorderingen bij Frits in die taal en
'ook was ik nieuwsgierig hoe Henkje reageerde op de overdrukplaatjes en vroeg ik of daar al eens tijd voor was geweest. Maar ook daarom geen azem. Mag 'ie 't spelletje met de rubber stempeltjes al hanteeren? Als ik hier over drie of vier maanden geen antwoord op heb kom ik er toch weer op terug, dus jullie kunt net zoo goed de moeite nemen van er nû even op te antwoorden.'
"Ja vader," hoor je zoon en schoondochter verzuchten bij lezing.
Al is Pieter blij met het verslag van de koninginnedagvieringen, die hij 'kranig geregeld' noemt, toch ook hier een kritische noot, wat uitreiking van de medailles aan de twee dorpshoofden betreft.
'Maar ik vond het toch heelemaal niet om ze uit te lachen. Het staat gelijk met de vele hunkeraars naar 'n Oranje Nassau of 'n Leeuw. En sommige van die ridders dragen geloof ik hun lintje op ieder kleedingstuk - tot zelfs hun pyamas. Dus dat die menschen er blij mee waren is heel goed te plaatsen.'
De foto's van vader - waarschijnlijk in Engeland gemaakt - die Katy heeft doorgestuurd hebben bij Pieter ook indruk gemaakt.
'Gossiemijne wat ben ik in dat halve jaar in Portugal oud geworden. Maar te begrijpen is 't. Ik doe nu echt m'n best om op gewicht te blijven, maar de kilo's vlogen er hier de eerste weken al weer af. Maar daar is niet veel aan te doen. Door de allerluizigste ongezelligheid van als-maar alleen te zijn eet je al minder, zelfs al zoú je de kwantiteit hebben en verder ontbreekt de kwaliteit.'
Ondertussen staat Pieter het water aan de lippen. Hoe dit gaat aflopen; we gaan het zien.
* Paul Kruger werd op 10 oktober 1825 geboren in de Kaap. Zijn ouders waren boeren zonder eigen grond, dus reisden ze veel rond. Paul was een 'cow boy' en werd bedreven in paardrijden en schieten. Net als vele anderen reisde hij met zijn familie van de Kaap via de Vrijstaat en Natal naar Transvaal, waar ze zich uiteindelijk vestigden. Paul verwierf een boerderij en een vrouw, terwijl hij nog maar 16 jaar oud was. In het gebied werd om grond gestreden tussen blanken en zwarten, maar die eersten hadden door hun organisatietalent en wapenkunde al snel de overhand. Kruger muntte vooral uit in jachttalent. Zijn eerste vrouw en kind overleden aan malaria, dat was in 1846, maar Paul hertrouwde snel en zou 16 kinderen verwekken, waarvan er een aantal al jong kwamen te overlijden. Ondertussen mengde hij zich in de politiek en werd hij geprezen om zijn diplomatie bij vredesonderhandelingen en ook om campagnes tegen rebellen. De onafhankelijkheidsstrijd van Transvaal met de Engelsen zou ervoor zorgen dat Kruger nog geen president werd, maar de eerste Boerenoorlog uitbrak. Toen de boeren wonnen werd Paul dan toch president van de republiek Zuid-Afrika. Toen er goud werd ontdekt in Witwatersrand brak er een tweede Boerenoorlog uit, maar Paul verliet het land nog voor het einde daarvan. In de tussentijd had Kruger, al was hij een goed jager, zich gerealiseerd dat het afschieten van wild een bedreiging was voor de natuur. Daarom heeft hij zich sterk gemaakt voor behoud van flora en fauna en ontstond uiteindelijk het beroemde park dat zijn naam draagt. En dat is het positieve verhaal, waar ook nog bij aangevuld kan worden dat hij heel goed was in het nafluiten/imiteren van vogelzang.
** De magische tarnhelm (geïnspireerd op een vikinghelm) komt uit de Ring der Nibelungen waarin Alberich hem opzet om onzichtbaar te worden, dat wil zeggen te veranderen in een draak en later in een pad. Siegfried verandert ermee van personage en gebruiikt 'm zelfs voor teleportatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten