Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

donderdag 26 mei 2022

November 1936 (1); met liefkozende blikken

Wat kunnen mensen er toch rare tradities op nahouden.
'ALLERZIELEN!' begint Pieter, 'Mijn prozaische buurman beweert dat vandaag de weduwen met een opengesneden ui in de mouw naar het kerkhof gaan om de traditioneele bloemen neer te leggen. Ik voor mij houd het dan toch maar liever bij het poetische, maar dan ook heel wat mooier en inniger "Allerseelen" (Schumann of Schubert) dat zoo prachtig in moeders volle altstem lag. Dat gaf me altijd koude rillingen overn m'n rug.'*
En natuurlijk wordt er op deze dag niet gewerkt, ook niet aan het 'saneamento', helaas. 
'We kennen in Holland en elders de gemeente-slag, maar hier hebben ze zelfs het aantal voetstappen dat ze per minuut zetten nauwkeuriglijk vastgesteld. Ze bewegen zich hier zóó voort dat ze bij het loopen nog nét niet omvallen of op één been schijnen te balanceren. Ik kan me niet herinneren ooit in mijn leven met een verliefde blik naar een rioolbuis te hebben gekeken - maar hier kom je er toe. Ieder buis die ik naar boven zie komen streel ik met liefkozende blikken. Een bijna niet minder groote last bij dit miserabele geval is dat ook mijn watertoevoer is afgesloten.'
Door dit watergebrek loopt Pieter 's avonds met zijn buurman mee naar beneden. Daar haalt hij een kan water.
'Gelukkig leverde dat het voordeel op dat ik uit zijn steeds brandende fornuis een kan heet water kreeg, wat gemakkelijker is dan je bad in drie deelen per theepot kokend water te moeten afwerken. Ook kreeg ik  er een groote waschkom bij te leen wat alweer een weelde was, aangezien ik anders met m'n beenen een meter hooger in m'n 'waschstand' acrobatische oefeningen moet doen. Alweer een les in de relativiteitsleer van de 'luxe'. Ik ben al blij met een platboom-waschkom, terwijl ze in de tuindorpen rondom Rotterdam steenkolen en aardappelen in de badkuip bergen. 
Wat het Portugees betreft heeft Pieter het volgende op te merken. 

Uit nieuwsgierigheid, gerelateerd aan de taal, neemt Pieter zich voor eens naar de Portugees-Evangelische kerk te gaan die nascimento hem heeft aangewezen.**
' Ik herinner me dat Mevr. Chambers in de Schotsche kerk van Rotterdam zoo'n aardig Schotsch dialect had opgepikt en nu zal ik misschien een methodistisch-Portugeesch opdoen.'
Tot slot wil vader zijn kinderen een goede tip (tegen roos) niet onthouden:
'je hoofd shampooen, je weet wel, zoo met tien vingertoppen,met alcohol. De alcohol is hier nog al goedkoop. Voor een apothekerfleschje, 90%-ige alcohol betaal ik één Escudo. De huid van je  hoofd wordt er zoo schoon van als een zij-dje. Wat een 'zij-tje' is weet ik niet, maar zóó schoon wordt 't in ieder geval [...] Dè.'

* Ik denk dat Pieter hier de Litanei auf das Fest Allerseelen van Schubert bedoelt. Luister hier naar de uitvoering van Elisabeth Schwarzkopf.

** Dit is waarschijjnlijk de uit 1877 stammende Igrega Metodista do Mirante in een woonwijk in Porto. Het is de oudste protestanse kerk van de stad. De facade is bedekt met tegels uit de jaren '30, die Bijbelse voorstellingen afbeelden. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...