September 1936 (6); zoo fijn dik

Tegelijk met Els schrijft Frits ook een brief en ook hij vertelt over de nieuwe gouverneur-generaal.

'Het bestuur is overgegeven, de nieuwe G.G. troont in Batavia en de afgetredene vaart momenteel in de richting Medan waar de "Sibajak" stopt om deze brief op te nemen zoodat ons praatje in hoog gezelschap de reis maakt. O nee, ik vergis me, dit is een vliegbrief, er is dus geen sprake van samen met den G.G. reizen. Hetgeen niet wegneemt dat de G.G. momenteel vaart en op het oogenblik dat jullie dit lezen ook nog wel zal varen. Want uit PaMa's brief van gisteren blijkt dat er een brief van ons in 6 dagen over was gekomen nou en over 6 dagen is G.G. net bij Colombo. 

Zoo vervallen we hier van de ene drukte in de andere. Zaterdag gala bal in de soos in Fort de Kock. Dinsdag opening van de Staten-Generaal (over de radio uitgezonden) en Woensdag de bestuurswisseling van de Gouvenreur-Generaal. Vandaag, Donderdag, hebben we bezoek gehad van twee A-R's ter bespreking van de begrootingsrekeningen en a.s. Zaterdag hebben we tenniswedstrijden hier. Zoo langzamerhand zullen de foto's van Prins "Benno" wel los komen. We hebben al een getekend en telegrafisch overgebracht portret van 'm in de courant gehad, maar een zoo'n schets zegt niet veel. Els en Mevr. de Jong vinden 'm een reuze knappert. Nou, fijn voor Juliana. Ik hoop dat ie net zoo'n flinke vent is als de couranten- en radioberichten zeggen dat 'ie is. 

De speeches van de twee G.G.'s zijn hier 's avonds nog eens uitgezonden, meer speciaal voor Holland. Ik vond ze beide goed, hoewel die van de nieuwe G.G. wat toonloos. Dat komt natuurlijk omdat hij zich gedekt wil houden. De man komt in zoo'n absoluut nieuwe sfeer dat hij zich niet aan voorspellingen of beloften kan wagen. De speech van de oude G.G. was magistraal, een rede van een onderkoning door en door.

Geliefden, ik leg er zooal niet het bijltje, dan toch de pen bij neer, want ik wensch me met spoed in het kuisch etui [?] te storten. Wel te rusten allemaal, veel liefs, handen z.of st. naar verkiezing van Frits.'

Els voegt hier nog aan toe dat morgen de postpakketten voor PaMa en Katy op de post gaan. Er is dus duidelijk een uitwisseling van spullen. Ik ben benieuwd wat er van Nederlands-Indië naar Nederland wordt gestuurd. 

Er volgt een ongedateerde brief van Els in mijn stapel. 

Hierin maakt mijn oma duidelijk dat er meer zekerheid is over de aankomst van PaMa, die nu echt aanstaande is, zeker als de tijd vliegt: 'het duurt niet lang meer of we zitten gezellig met elkaar te keuvelen en ik verkneutel me er al op.'

Nog wat nieuws over de kinders.

'Henkjes beenen zijn wel zoo fijn dik, door die ziekte waren die wat minder geworden, maar nu is het prachtig en Bobbie doet deze week als maar staan pogingen. Op een gegeven moment hoor je een groot lawaai (meest gehuil) in de box en je ziet Bobbie zich vasthouden aan de spijlen, maar hij heeft nog niet het benul om zich te laten zakken als hij moe is en begint dan maar te huilen. Schattig gewoon. 2 x per dag mag hij in de voorgalerij kruipen en dat vindt 'ie een genot en meestal kruipt Henkje dan naast hem. Die amuseert zich al hoe langer hoe meer met hem.'

Kennelijk hebben PaMa bij verhuizing zich afgevraagd wat ze moeten doen met de ontvangen brieven, want Els vraagt of ze ze mee kunnen nemen. 'En anders moeten jullie ze maar verbranden, tenzij Katy of vader er nog belang in steken, wat ik niet denk.

Dat de brieven goddank niet op de brandstapel zijn terechtgekomen, weten we inmiddels. Brieven zijn belangrijke informatiebronnen, ze vertellen in dit geval over het dagelijks leven en, tussen de regels door, over familiebanden. Naast nog een heleboel meer.

En nogmaals schrijft Els dat ze al een tijd niets van vader hebben gehoord. Het zal wel niets zijn, maar ze maken zich toch ongerust, 'vooral omdat ie zoo heelemaal alleen in Oporto zit, wel schreef Katy dat vader nog even in R'dam is geweest, maar ik hoop nu echt dat er de volgende post weer een brief van hem is, al is het maar een briefkaart.'

Er is de laatste tijd veel bezoek geweest, ook van Dominicus als waarnemend inspecteur van onderwijs, die PaMa nog wel kennen uit Bandoeng. Ondertussen is er leuke muziek op de radio en gaat Els weer aan haar naaiwerk verder; ze maakt een pakje voor Bobbie. En nu ze het er toch over heeft, vraagt ze Ma om uit te kijken naar een ontbijttafelkleed van goede kwaliteit 'met geteekende kruissteken'. Liefst ook servetten erbij.

Zou er nog meer besteld gaan worden?