Pieter vindt het gênant dat hij de dienstbode elke dag moet vragen om 'die onwelriekende verzameling vloeistoffen elk etmaal vergaard, bij me weg te komen halen.' Hij zette al minder thee, 'omdat ik bang was dat "kraantje-lek" anders wel eens oorzaak tot overloopen zou kunnen worden.' Bovendien vindt hij het echt beroerd de dienstbode met deze klus op te zadelen.
'Maar zie....daar breekt het regenseizoen aan en op een nacht dat ik door verhoogden druk in 't reservoir wakker wordt en de emmer ter hand moet nemen, plenst 't buiten dat het een lieve lust is. Nu staan er een paar groote boomen voor mijn huis en de straat tusschen het huis en die boomen is niet zoo érg breed. Toen ik door het raam al die natte druipende bladeren zag schijnen in het schichtige lantaarnlicht schoot me opeens het oude spreekwoord te binnen: "aan een boom zóó vol gehangen.......". Ik begaf me dus na afloop van de bijvulling met m'n beladen emmer naar de loggia en de rest is wel te raden. Met een sierlijke reuze-krachtzwaai, de emmer stevig ten knuiste, schoten daar de noodige literen vocht door de lucht en......ja hoor, ik kon de boom net halen. Het speet me geweldig voor de musschen die ik eventueel heb bedropen en die wel gedacht zullen hebben in hun slaap: "dat is een regentje waar 'n luchtje aan zit", maar mijn eigenbelang was grooter dan mijn consideratie voor mijn gevederde vriendjes. Dus dat is alweer een probleem opgelost, want nu, regen of geen regen, als mijn hydraulische klokje me 's nachts wakker maakt om 'n uur of half vier, dan is nu het programma om meteen het heele geval 'in-de-boom-ja' te werken.'
Al kan Pieter zich gewoonlijk nooit herinneren waar hij van droomt. Dit keer is dat wel het geval.
'Tegen den tijd dat ik wakker moest worden, stond ik dan in mijn droom op mijn post in de loggia. Nu zag ik wel tamelijk onbepaald dat er iets gewijzigd was, maar wist niet precies wat, totdat ik zou probeeren om de kubieke inhoud van die emmer weg te slingeren. Toen merkte ik dat mijn boomen een heel eind verder weg stonden. Na veel wikken en weegen toch geprobeerd met het gevolg dat er een heel onoogelijke plas midden op het plein werd veroorzaakt. Het beeld was zóó in mijn geheugen gegrifd dat toen ik in werkelijkheid aan 't wegslingeren toog, ik veel meer kracht aanwendde dan strikt noodig was om mijn boom te halen en meer musschen bedropen heb dan noodig was.'
Over die mussen, die denk ik eerder spreeuwen zijn, valt nog meer te vertellen:
Dan wordt het tijd om de brief af te sluiten want Nascimento zal langskomen 'om huizen te kijken en ik moet nog een boel doen'. Gaat Pieter op zoek naar een goedkoper onderkomen? Wie weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten