September 1936 (4bis); atrocidades

De beschrijving van de terugreis naar Porto gaat nog verder en geeft een goed tijdsbeeld.

'Als het hier verkeerd loopt dan zullen de 'atrocidades' ook niet uitblijven. Het verhaal doet hier de ronde (alle kranten zwijgen er over) dat de tramdirectie van Porto de loonen van het personeel verleden week wilde verlagen. De aankondiging werd gedaan en één van de directieleden is op het oogenblik z'n twee handen kwijt. Over dit geheimzinnige geval wordt het diepst stilzwijgen bewaard. De loonen werden zonder inkorting uitbetaald. 

Ziedaar alles wat me van den toestand bekend is.'

Toch zal Pieter verderop in zijn brief nog een politiek standpunt aankaarten.

'Met Frits' beschouwingen over 'pacts' en derzelver waarde ben ik het volkomen eens. Pacts blijven alleen van kracht zoolang de strekking overeen blijft komen met de wenschen van de onderteekenaren, of zoo lang een der partijen over voldoende machtsmiddelen beschikt om de andere partij(en) te dwingen zich aan de overeenkomst te houden.'

Er zijn ook nog wat koetjes en kalfjes te behandelen. Teetjest heeft het 'zooals gewoonlijk schuw-druk', dus vader komt met advies:

'Tracht er je equanimity bij te bewaren, lieve kind, want zenuwhoofdpijnen zijn heel erg miserabel. Mevrouw Chambers kon daar ook zoo'n last van hebben. Dat is geen lolletje.'

Gelukkig krijgt ze een buitenkansje: de piano. 'Bij gebrek aan 'n beest om tegen te praten is een muziekinstrument altijd prettig gezelschap om je stemmingen aan te verwerken.' Wat ook gelukwensen met zich mee brengt voor PaMa die hun huis hebben verhuurd. We weten dus welke brief Pieter inmiddels heeft ontvangen. Pieter is blij dat de koortsaanval van Henkje voorbij is en is benieuwd naar verslag van het gekostumeerde bal. Dat Bobbie buikloop heeft gehad, dat is waarschijnlijk die periode nog van een tijd terug, toen zijn tanden doorkwamen. 'Gelukkig houdt het vrouwelijke lid zich goed en las ik met waardeering haar goede getuigenschrift over mijn zoon, die zoo trouw heeft helpen oppassen. Frits twee epauletten!'

Pieter zou zelf ook graag zulke pakketten versturen als PaMa, maar dat is hem helaas niet gegund. Dat de radio is aangeschaft, maakt Pieter op uit het feit dat de Berlijnse Olympische Spelen worden gevolgd en hij is blij voor zijn kinderen. 

'Ze mogen over 'Radioitis' klagen zooveel ze willen, ik zeg dat het een zegen is. Hoeveel menschen liggen ziek te bed. Voor al dezulken is 'n radio al een heel bizonder genot. Dat Katy in haar logies te veel van het goede krijgt doet aan het goede niets af. Bijna had ik de mijne nog hiereen genomen. Gelukkig dat ik het niet gedaan heb want ze werken hier met 110 volt inplaats van de algemeen gebruikelijke 220.' 

Pieter geeft zijn zoon nog een tip over een Kipling roman die de omgeving van Kent ook heel goed omschrijft: Steam Tactics 'waarin die oude knar met z'n steam gadgets de geest geeft enze de politieagent die hen beboeten wou, meenemen in die spiksplinternieuwe 'Octopod'.* Bij dat verhaal zit ik altijd heel genoeglijk te gnuiven.'

En tot slot:

Over de werkelijke toedracht rond de torpedoboten, lees je hier. 

Het is een ons zo langzamerhand bekend wespennest: Europa (in 1936). 

* Het verhaal van de Steam Tactics werd voor het eerst gepubliceerd in 1902 en speelt zich af in West Sussex. Meer hierover hier.