Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

dinsdag 30 november 2021

November 1934 (5 bis); handen, zoenen, stompen

Er volgt nog een heel stuk over Paul Julien (de 'woudloper' zoals zijn uitgever hem noemde) dat ik te lang vond om in de vorige tekst op te nemen, maar het is interessant genoeg, naar mijn mening, om achterwege te laten. Dus:


De woede over de 'onderdanen' is nog van het handschrift van Frits af te lezen en Pieter foetert nog even mee.
'Die Inspecteur van Poliesje is zeker ook een half-bloed, zoo'n geelvink, zoo'n überbeleuchtete, zoo'n touch of the tar brush. Geef ze op hun mooiesieter! Ik ben blij dat je werkverschaffing werkt. Als die Niasser het er goed afbrengt zal dat voor de andere mij dunkt toch ook wel een aansporing zijn om hun best te doen.'
Nogmaals dringt Pieter erop aan om op tournee toch vooral gewapend te reizen. 'Dat zou me een weinigje geruststellen wanneer ik je in gedachten volg bij je peregrinaties.' Hoe was het met die revolveroefeningen die Els ook deed? 'Kan je op 10 meter afstand iets raken?' Het gaat natuurlijk niet om die moeilijke mensen waar Frits mee van doen heeft, maar om de tijgers. Het is maar goed dat Frits bij de padvinderij heeft meegekregen hoe je tijger- en hertensporen kunt ontdekken, aldus zijn vader.
Ondertussen zit Els duidelijk thuis met de nodige 'koekbakprestaties' en de opvoeding van de twee-jarige.
'De verhalen over mijn kleinzoon (geitenuier en kapotte maan) zijn allerdoddigst. Daar heb ik van gesmuld. Ik had een lief dubbeltje gegeven om dat bij te wonen. Dat moet bijna ontroerend zijn geweest om die kleine hummel boven op zijn stoeltje naar de stukkende maan te zien grijpen. God, ja, en hoe dikwijls grijpen we zelf nog naar onbereikbare manen!'
Die geit is er dus, maar geldt dat ook voor de papegaai 'die je van de ZOO te F. d. K. zou krijgen?'
Misschien komt er een antwoord, maar dat is er nog niet.
Pieter sluit zijn lange epistel af, na wederom een Mae West mop, met:
'Zoo, nu ga ik opruimen, bed opmaken, vaten wasschen, aankleeden en vanavond kaarten bij kennissen. Allemaal hoopies h.z.s. en een "stukkende maan"-knuffel voor Henkie.'


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...