Oktober 1934 (1); over eten

Een dag nadat Den Winter zijn brief aan Pieter schreef, heeft deze die vast nog niet ontvangen. Want 'De oude heer is weer in zijn hum'. Hij heeft dan ook maar liefst 2 brieven uit Indië ontvangen, waarop hij natuurlijk reageert. De ene brief is eerst naar Pa en Ma gegaan en heeft Pieter dus via Den Haag bereikt, de andere is naar Rotterdam gestuurd om vervolgens weer naar Pa en Ma door te brieven.

'Wetende dat Esje zich voor allerlei kostjes en toebereidingen interesseert (pracht eigenschap) heb ik een afschrift voor jullie getikt van een dokters voorschrift in de rauwkost-branche. Dit is afkomstig van de bekende vrouwenarts Dr. Van Veen te Haarlem - nog een oude jeugdkennis van moeder geweest.'

En er wordt meer over eten gecorrespondeerd, want Els stuurt 'de eenzame oude heer' een recept voor groenteverwerking. Waarop Pieter weer schrijft dat hij net een nieuw gerecht heeft gemaakt door nu eens geen balletjes van gehakt te maken, maar dat heeft 'gekookt met uien en 'n stukje boter, zoodat ik jus en vlees in een soort soepje had.' Aan het restje voegde hij de volgende dag 4 tomaten, een fijngesneden appel en wat rijst toe.

'Nou, als je ooit iets smakelijks hebt geproefd dan was het dát. Die appel gaf er een geur aan die zeer appetijtelijk werkte.' Pieter heeft schik in het koken, maar doet er recent niet zoveel meer aan, omdat hij het in zijn nieuwe omgeving zo naar zijn zin heeft dat hij aan het sorteren, opruimen en catalogiseren is geslagen. Bovendien is hij druk 'met de verkoop van alles dat los en vast zit.'

Het ontbijt slaat hij over en bij de lunch eet hij twee sneetjes brood en de werkster die twee keer per week komt schilt dan aardappels en maakt wat groente schoon. Het vlees maakt hij altijd voor twee dagen klaar en dan blijven er voor de andere dagen tomaten, rijst of kliekjes over. Het eten in je eentje is sowieso niet erg aantrekkelijk. Het is vergelijkbaar met het bezoek aan museum of een vreemde stad. 'Je wilt iemand hebben om tegen te praten en te vertellen hoe mooi, hoe lekker, hoe prachtig of hoe smakelijk je dit of dat vind.'

Van Adolf heeft Pieter ooit een leesstandaard gekregen die nu goede diensten doet. 'Dat ding staat achter m'n bar en terwijl ik lees stel ik aan eten geen andere eisch dan dat het voldoende gaar is om het naar binnen te werken.'

Het brengt Pieter vervolgens op een aantal (actuele) mopjes. Eén met betrekking op de grote borsten van Mae West en de ander die slaat op het huwelijk van de Engelse prins George met prinses Marina van Griekenland. Deze grap is speciaal voor Frits, opdat hij zijn Engels kan bijhouden.

'"Why is Prince George like a candle?"

"Because he dips his wick in grease!" (Greece)'

En dan is er nog een Mae West mop, iets met een bustehouders als hangmat, die Frits van zijn vader als beloning krijgt, voor 'zijn prestaties inzake de bekorting van den weg naar Rokan'.*

Maar vader zou vader niet zijn, om er dan toch bij zijn zoon, als doctorandus in de letteren, even op te wijzen dat het weliswaar aandoenlijk is om het over de fuistjes van Henkje te hebben, 

'maar mocht je dat woord eens in officieele rapporten te pas komen dan is het toch maar beter er een v van te maken [...] Die Maleische klant 'ntoh' voor toch vind ik verbazend leuk. Z'n spraakvorderingen schijnen de laatste weken hard op te schieten. "Tisties" bizonder vermakelijk. Gek dat zoo'n kind er niet aan denkt van te voren te waarschuwen maar wel als 't gebeurd is. Ik zou dat hersenprocesje wel eens willen volgen.'

'Toebereidselen voor vliegfeest te P.B. genoteerd,' schrijft Pieter. Wat hij daarmee bedoelt is me een raadsel, maar als ik aanneem dat P.B. voor Pekanbaru (Pakan Baroe) staat, dan zou de hier opgenomen foto daar wel eens mee te maken kunnen hebben. Hij is van het vliegveld van Pakan Baroe, met Frits, Els en Henk vrijwel in het midden. Misschien komen we er nog meer van te weten. Stel nou toch dat het een feest was om de Melborne race te vieren.** Wie weet.

* Rokan is een rivier in Riau, die uitmondt in de Straat Malakka. Dit kan een belangrijke vaarverbinding zijn geweest, want deze 'straat' is inmiddels economisch gezien een van de belangrijkste vaarroutes van de wereld.

** De Melborne race is waarschijnlijk een initiatief geweest van de burgemeester van Melborne die het 100-jarig bestaan van de staat Victoria wilde vieren. Het is de langste race ooit in de luchtvaart gehouden. Het idee erachter was tevens om de banden tussen Europa en Australië te versterken. Van 20 oktober tot 23 oktober 1934 werd er door 63 deelnemers gevlogen van Suffolk naar Melborne. Meer info zie hier, maar wat ik al wel even verklap is de De Uiver hierbij heel goed scoorde en dat de race een opsteker was voor de burgerluchtvaart.