November 1934 (4); m'n kachel brandt

De schrijverij wordt even onderbroken, want de groenteman is aan de deur. 

'Gekocht: 1 bosje selerie; 1 knolselderie; een bosje prij; 1 pond uien. Gisteravond had ik spliterwten gehaald en in het water gezet, een heerlijk stuk varkensvleesch staat al op, zoodat ik vanavond en morgen een erwtensoep heb waar je haren van gaan krullen.'

Ook de bakker, de schoenmaker en de deurwaarder zijn langs geweest.

'De laatste natuurlijk met een kop koffie, zoodat de officieele 2 dagen uitstel veranderd werden in 3 weken. Wie dan leeft wie dan zorgt.'

En Pieter maakt zich inderdaad geen zorgen, zo lijkt het:

Katy heeft het wel koud. Ze schrijft over haar afgelopen week, met een jubileum van een 70-jarige bewoner, zwemlessen en een bezoek aan Cineac. 'Wat kost dat nieuws-bioscoopje aan entree, Ka?'*

Dan over die kou. Dat is toch een onaangenaame 'physieke gewaarwording', maar Pieter vindt het moeilijk kiezen tussen te koud of te warm. 

'Als je Palmbeachie als een vaatdoek aan je corpus kleeft, of groote donkere plekken den toeschouwer in staat stellen je rugwervels door je toetoepjasje heen te tellen, als Rembrand-schaduwpartijen onder je armen zichbaar worden en je je liezen af en toe eens moet ventileeren omdat je buik aan je dijbeenen gegomd zit........dat is een omgeving om net zoo hard van te rillen als van de kou.'

Als Katy nog muziek terug wil hebben, moet ze naar Nel (?) die vast geen bezwaar heeft om Katy zangles te geven. 'Ga je voor nachtigaal of middagiaal studeeren? Voor de voorstelling kan je me boeken - stalles.'

* De Cineac was een bioscoop in de Reguliersdwarsstraat in Amsterdam, die in 1934 opende. Het gebouw, in de stijl van de Nieuwe Zakelijkheid of het Nieuwe Bouwen, bestond uit veel glas en staal, naar ontwerrp van de architect J. Duiker. De filmprojectoren op de eerste verdieping waren van buitenaf te zien. De naam is een samentrekking van cinema en actualité. Er werden door het

Handelsblad doorlopend korte filmjournaals vertoond. 

Voor een optimale ruimteopbrengst was de zaal diagonaal geplaatst. De opstelling was als die in een theater, met oplopende vloer en ook een balkon.