Juli 1937 (4); hard-rood gelipt

Door diverse omstandigheid die we nog zullen lezen, heeft Pieter voor het eerst sinds 1 1/2 jaar en even tijdens de vakantie naar Engeland, een week schrijven aan de kinderen overgeslagen. Maar erg schuldig voelt hij zich er niet over, want vanuit Indië komt ook maar niks. En zo is het ook niet duidelijk of PaMA nou echt zijn afgereist of niet. Alleen Katy komt over de brug met twee briefkaarten. Ze schrijft over haar 'opredderingsbaantje' dat Pieter wel leuk vindt. 'Het is altijd prettig werk te hebben waarvan je werkelijk kunt zien dat het gedaan is.' Het is kennelijk bij Jaap van de Wal, die gelukkig in zijn voordeel veranderd is. 'Hij heeft bij mij de indruk van een opscheppertje nagelaten.' Maar bij het opruimen (als dat het werk is) zijn'de kinderen natuurlijk het onaangename en het vermoeiendste van het geval.'

Dan de redenen van het niet schrijven:

Pieter schrijft druk aan zijn boek, waarvan de inhoud nog steeds niet bekend gemaakt is en wordt. 

Inmiddels zijn er al 6 hoofdstukken af 'die 20 dichtbetikte bladzijden vullen van dit formaat [A4]. Als mijn fantasie dus 'ausreicht' tot 80 van deze vellen, dan heb ik een offreerbaar iets om een uitgever mee op z'n lijf te vallen. So pray for me!'

Ondertussen moet Pieter diverse onderwerpen, datums en gegevens checken en 'bovendien is de geest niet altijd vaardig.'

Daarnaast zou het heel wat makkelijker zijn om in het Nederlands te schrijven, 'maar het Engelsche debiet is direct zóóveel uitgebreider, dat ik me maar aan het Engelsch ben blijven vastklampen.'

'Ook verwacht men in Holland 'literatuur', die zinsgewijs om zijn vorm en inhoud door de HM. critici wordt uitgerafeld, en zulke pretensies houd ik er heelemaal niet op na. Mijn verhaal is uitsluitend berekend op het prikkelen der nieuwsgierigheid door de idiote mogelijkheden die zich kunnen voordoen en door de verscheidenheid van landen en personen en groepen die er bij betrokken worden.'

Dat is dus een reden en de andere is:

'Inmiddels ben ik ook nog ontboden geweest bij de British Stores naar aanleiding van mijn 'Flit'-aanbod. De reuk was te sterk. Of ik dat verminderen kon, dan was een bestelling waarschijnlijk. Dat gaf op kleine schaal net zooveel werk als een bestelling op grootere schaal. Ik heb nu drie proeven gemaakt, die bijna klaar zijn en waamee ik ze morgen zal gaan bezoeken. Dat was allemaal weer oponthoud voor de schrijverij, maar ik ben niet in een positie dat ik een mogelijkheid om iets te verdienen voorbij mag loopen.' 

Gonzalves is de derde reden van het oponthoud. Pieter is hem in de stad gaan opzoeken 'om eens haring of kuit te krijgen'. Dat wordt volgens G. dan aanstaande maandag. ''t Zal me benieuwen. Ik heb al vol hoop naar aardige stofjes loopen kijken voor Esje.'

Gelukkig is de laatste reden een leuke. De dochter van de heer en mevrouw Rush ('een geraamte van 23 jaar') komt over uit Engeland en haar vader wil haar graag het land laten zien; Pieter mag mee. 'Zoo zijn we verleden Zondag in hun auto Noordwaarts geweest. Ma en dochter even hard-rood gelipt, rood gewangd en rood-genageld.' Lees maar hoe de dag verliep:

* Vanuit het centrum van Viana do Castelo kan men (tegenwoordig?) met een kabeltrein de berg Monte de Santa Luzia op. Daar staat de katholieke kerk Santuário de Sagarado Coraçaõ de Jesus (ook wel Santuário de Santa Luzia genoemd). Deze kerk werd tussen 1904 en 1959 gebouwd en is gewijd aan het heilg hart van Jezus.