Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

woensdag 24 augustus 2022

Juni 1937 (3); het gezwam des bisschops

Het is nu echt warm in Porto. Er is geen zuchtje wind en de zon staat tot 9 uur 's avonds het huis te blakeren en in het slaapkamertje 'dat p.l.m. 5 c~M hoger is dan de deurpost' is het 'smeltovenachtig'. Het doet Pieter snakken naar 'a Dutch wife', terwijl hij zich bedenkt dat liefde en haat dicht bij elkaar liggen. Dit naar aanleiding van een artikel over de Engelse visie op de hertog van Windsor. 
'Zoo hard als ze eerst met Prince Charming wegliepen, zoo hard wordt ie nu beklad. De oude historie: Hossana en Kruis hem! - In de verhouding tusschen het Nederlandsche en het Engelsche volk is het proces net andersom geweest. Zoo hard als ze nu met elkaar wegloopen, zoo hard hadden ze vroeger de P. aan elkaar.'
Al vindt Pieter wel dat te koud erger is dan te warm, want bij kou moet je warmte aanschaffen, 'onbehaaglijk kan het zijn. Voor mijn part zie ik Indië nooit terug.....alhoewel, als je ooit van een voor mij geschikt baantje mocht hooren, Frits, dan zit ik op de allereerste boot evenaarwaarts.'

Ondanks de hitte gaat Pieter wel naar een kerkdienst bij de English Parish met 'het ritueel van het prayer book van de High Church'. 
'De gewone parson deed z'n gewone plichten, maar had voor de preek een 'Bisschop' het woord gegeven. De bisschop van Lebombo nota bene. Dat ligt ergens in de buurt van Tangkanyika, een der groote meren in Centraal Afrika. Zoo'n zendeling-bisschop is toch maar 'n opgekomen zendeling. Zoo'n man is toch niet wat je noemt: Het is niet JE. Zooals Edgar Wallace ergens zegt; He isn't quite.....Het is 'n parvenue-geestelijke. De man bezat ook geen greintje welsprekendheid en 't onderwerp was zoo droog als de spreekwoordelijke gort.
'n Paar dames die later voor me uitliepen vonden het doodgewoon 'Wonderfull', maar als jezelf het effect van de christelijke zegeningen op de zwarten hebt meegemaakt, dan neem je die verhalen niet alleen 'cum grano salis', maar je weet precies wat ze waard zijn.'
Maar niet alles loopt op rolletjes. Er wordt tijdens de dienst gecollecteerd. 'Al galmende zag ik het gevaar dichterbij komen en gelukkig nog net één bank voor me bemerk ik dat ik niet in een Calvinistisch kerkgebouw ben, want........er werd niet gecollecteerd met de gebruikelijke zwarte zak aan 'n hengelstok, versierd met een lief pluimpje onderaan. HET WAS EEN OOOOOPEN COLLECTESCHAAL. Ik had nog net tijd om gauw m'n escudo weg te moffelen en uit m'n andere vestzakje 'n 5-Escudostuk te voorschijn te brengen. Er lagen wel verschillende 10-Escudostukken op de schaal, maar ik sloeg met m'n vijfje toch geen figuur. 't Was weliswaar meer dan dubbel en dwars genoeg voor het gezwam des bisschops, maar meer dan eens per maand kan ik me de luxe van de High Church toch zeker niet veroorlooven.'
Het bericht dat er een luchtpostverbinding tussen Nederland en Nederlands-Indië komt zonder portverhoging doet Pieter mijmeren, want het is een interessant genoeg bericht, maar in Portugal heeft hij er niks aan. Laat hij nu een artikel lezen over Hellevoetsluis dat door verplaatsing van de marinewerf erg achteruit is gegaan. 
'Hoopies huizen zijn daar eenvoudig dichtgetimmerd. Dus, zoo dacht ik, dáár zal je zeker heel erg goedkoop kunnen wonen....en dan maar weer eens probeeren of ik met mijn pen wat kan verdienen.'
Aan welke pen Pieter denkt, blijkt uit het volgende:

Vervolgens:
'Nou, voor die zware dogmatische kost van de Heidelbergsche Catechismus heb je als 12-jarige nog veel méér fantasie noodig dan waarover een volwassen kunstenaar beschikt. Kun je nagaan: - 'Hoeveel stukken zijn U noodig te weten opdat gij beide welgetroost leven en zalig sterven moogt?' Nou vraag ik je, wat 'n kind dáárvan snapt. Ik ben er zelfs vandaag verder af dan ooit. En dat was nog maar 't begin. Veel meer heb ik er ook trouwens niet van onthouden, hoewel als dat lamme boekje, in oud Duitsche letters nog wel, me weer onder de oogen kwam, er weer heel wat herinneringenskanalen ontsloten zouden worden.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...