Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

woensdag 3 augustus 2022

April 1937 (3 bis); van intense viezigheid

'VERVOLG van de INDUSTRIEELE ROMAN', zo schrijft Pieter en dat maakt natuurlijk nieuwsgierig. De wending is onverwacht.
'Gedurende een week van onzekerheid had ik de fabricage stop gezet. Zooals jullie uit mijn vorige brief weten zou ik verleden Maandag met den Heer Gonsalez een drogisten-ronde gaan hebben. Het was nog wel frisch, maar de zon scheen en op den bewusten morgen liep precies om 7 uur mijn wekker af, zoodat ik op tijd ter plaatse kon zijn. Gauw water opgezet voor thee, inmiddels aan 't scheeren, m'n allerbeste pak had ik al klaar gehangen, schoon overhemd met de knoopjes er in lag gereed, zoodat ik al gauw zoo ver was dat ik aan m'n sneedje brood met Zw. kaas kon beginnen. (Wat duurt zoo'n kaasje lekker lang) Ik had me net den vorigen dag 'n versch pond suiker laten aanmeten en opende welgemoed mijn suikerpot om......duivelsch beloerd te worden door een groote kakkerlak. Brrrrrrrrr! Eine Spinne am Morgen bringt Kummer und Sorgen en volgens de Franschen 'chagrin', maar ik geloof dat die spreekwoorden ook van toepassing zijn op kakkerlakken. Voorzichtig van intense viezigheid heb ik een soeplepel onder den buik des ondiers geschoven en heb 'm met een dikke laag suiker tot gezelschap in den boom gekieperd, waar ik hoop dat 27 musschensnavels z'n goore bast hebben doorpriemd. Dit griezel-drama was te kort om me te laat te doen zijn. Ik stond dus om 9 uur uit te waaien in een koude bergwind van de Estrella, op de Praça. Vijf, tien, vijftien minuten over negenen........nog eens 'n cigaret g'edraaid, in de krant gekeken en weer op de klok........eindelijk om half 10 komt er ;n jongetje op me toegestevend: Senhor Gonsalez kon niet komen en hij zou wel aan den Hr. Nascimento laten weten wanneer het gelegen kwam.'
Het verbaast mij dat Pieter zijn flitproduct niet op deze indringer heeft losgelaten. In ieder geval is het hele voorval goed voor de verzuchting: 
'Weg zon, weg verwachting, good bye to hope, good bye, good bye en zie verder Tosti. Daar stond ik in m'n feestkledij om half 10. Nu kan ik wel niet zoo goed vloeken als Job, want volgens den bijbel 'vloekte Job den dan dat 'ie geboren werd' Zóó vroeg ben ik er niet aan begonnen maar ik heb bij die gelegenheid toch wel eenige hartige woorden fluisterend ten hemel doen stijgen. 's Avonds kwam N. met een van verwachting opgetogen gezicht vragen hoeveel liter er verkocht waren en bij het antwoord 'NADA' (niets) is hij meteen naar het huis van G. getogen. Om 12 uur 's nachts kwam ie terug om me mede te deelen dat G. plotseling voor een week naar Lissabon is vertrokken. Einde van hoofstuk zooveel.'

Van Flit naar Advocaat; zou de badkuip daarbij ook goede diensten gaan bewijzen? We zullen zien.

In De transcedente speculatie over de ogenschijnlijke opzettelijkheid in het lot van het individu uit 1851 stelt Schopenhauer dat onze levensloop vastligt en daarmee tevens ons lot. Hij behandelt dit idee, omdat veel mensen aan het eind van hun leven denken dat er sprake is geweest van bovennatuurlijke sturing. Op toevalligheden in het leven die een gelukkige uitwerking hebben, wordt het gezegde 'toen ik schipbreuk leed, voer ik pas goed' toegepast. In onverwachte wendingen in ons leven, zien wij de voorzienigheid. Meer over dit filosofische idee hier

De foto is van de serra da Estela.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...