Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

zaterdag 16 oktober 2021

December 1932 (4); huis en werk

Kok en huisman, wie had dat achter Pieter gezocht toen hij nog een vrouw en huisjuffrouw etcetera had?
Deze tip van de goede man wil ik niemand onthouden:
'Misschien herinner jullie je nog hoe'n hekel ik altijd had aan die zilver gehefte messen, die er altijd zoo gemeen vol vlekken uitzagen? Ik ben nu heelemaal met ze verzoend tegenwoordig. Direct na gebruik een beetje Vim met een kurk op de aanrecht en ze blinken als de heften zelf.'
Pieter verhuist de nodige spullen (van Katy) naar boven en richt een en ander anders in.
'Zooals het altijd en overal is gegaan zal ik dit huisje wel precies naar mijn zin in orde hebben tegen den tijd dat ik wegga.'
Pieter heeft nog een huurcontract van een jaar en denkt dat hij zich daarna niet weer voor zo'n lange periode zal vastleggen. 
''n Maand is al lang genoeg voor me. Ik heb het gevoel dat er weer trek- en vliegpennen in mijn vleugels groeien.' 
Het andere huiselijke element is de keuken. Pieter trekt een groentesoep van twee schapentongetjes (12 1/2 cent per stuk) en lamsvlees. En omdat hij nog wat lamsvlees over heeft, roostert en bebotert hij een stuk brood, 'heerlijk bros, een fijn geurig kopje thee in een nieuw aarden trekpotje, so did I break my fast.'
Nieuws over werk is er vooral van Katy, of liever 'Teesjest'. Zij is van de ziekenkamer af, maar ook van haar baantje bij de directrice. Nou ja, zo te lezen is er een vervangster aangesteld, terwijl Katy in het ziekenhuis lag en is er nu voorgesteld om het werk te rouleren. Pieter ziet het als een rotstreek.
'Ik kon me al niet begrijpen waarom ze je, alleen om een beetje aan te dikken een maand lang op de ziekenzaal hadden gepoot. Als je verder niets mankeert dan "slanke lijn" is geen reden om iemand eenige weken op te bergen. Maar ze hebben je daar weg willen hebben. Want het is opmerkelijk dat niet jij naar den dokter bent gegaan, maar dat je er ontboden bent.'
Dat Katy haar baantje nu moet delen, 
'Soit! Denk maar in de termen van de jongens "K.L.V.". Je krijgt er geen cent minder om. Ja, kind 't is beroerd, maar iedereen heeft z'n leerschool te doorloopen in de levenskunst om met anderen om te gaan. Ik ben in elk geval blij dat je je alweer ingeburgerd hebt in je reeds bijna vergeten bezigheden. Sterkte!'
Doelt Pieter hier op de Kinderlandverschickung (KLV)? Ik weet het helemaal niet, maar dan zou hij misschien refereren aan de ontwikkeling die achtergestelde stadskinderen in Duitsland doormaakten als zij voor een paar weken naar een vakantiekamp op het platteland werden gestuurd. 
Hier is voorzichtigheid geboden, omdat voorkennis zou kunnen leiden tot valse informatie. De KLV waar ik op doel zou in een paar jaar tijd namelijk een rol gaan spelen binnen het Nationaal Socialisme. En we zitten rond deze Kerst dicht tegen de machtsovername van Hitler aan. Mijn gespitste oren zijn echter niet verbonden aan Pieters typvingers.
Hij heeft de 'mythischen feestdag ingezet met tot 10 uur in m'n bedje te blijven met 'n boek en 'n sigaret.' De beste wensen stromen binnen, ook van Adolf die intussen op weg is naar 'The Emerald Isle'. Pa maant nogmaals: 'O ja, Adolf, denk er aan dat de meeste Ieren Roomsch-Katholiek zijn. Dus geen politiek en geen godsdienstige expressies van opinie zij je motto.'

'In all the H.P. excitement' is Pieter straal vergeten om zijn Indische kinders een kerstwens te sturen.
'Maar lieve kinderen, allemaal, je weet dat ik jullie alles beter toewensch dan ik het ooit zelf heb gehad. Onzelfzuchtiger dan de goede wenschen van jullie "ouwe heer" kunnen geen andere wenschen zijn. Ik geloof wel niet aan de algemeene christelijke god, maar toch denk ik: God bless you all. - en daaruit moeten jullie de juiste sentiments maar vertolken. Ik houd van jullie en ben trotsch op jullie en dat maakt het leven voor mijn een heeleboel gemakkelijker te weten dat jullie allemaal op het goede pad bent, met een levenstaak en een levensdoel. Voor mezelf is er weinig meer dat me schelen kan of uitermate belangrijk voorkomt - maar in jullie verheug ik me iederen dag weer. Het ga jullie goed, hoor, you are worth it.'


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...