November 1932 (2); helderontvankelijk

Het is niet alleen tante Mina die ten grave wordt gedragen. Pieter woont maar liefst drie ter aardestellingen bij, alle van vrijmetselaars en nog geen 50 jaar 'or just about. Hoe ouder men wordt hoe meer men ten kerkhove moet verschijnen.' Maar er zijn ook leuke bijeenkomsten.

'Dan ben ik geweest naar de openingsavond van de Volks-Universiteit waar een snert-redenaar stond te betoogen over een onderwerp waarin hij zelf geen klaarheid kon brengen en waar ik bijna bij in slaap viel. Toen had ik mijn grote avond in Concord, waarbij de noodige hooge gasten uit Den Haag waren, o.a. Ing. Wouter Cool, oud-gedeputeerd Groot-Meester van Nederl. Indië. Enorm succes. Kreeg een pracht aandenken (insigne in goud en emaille) dat niet ver van de f100,- af zal zijn.'*

Pieter heeft de smaak te pakken en gaat weer naar een seance van een 'bizonder medium: helderziend, helderhoorend - helderontvankelijk voor f15,- per avond.' Door onderling de kosten te delen, valt dat bedrag nog mee. Pieter heeft een foto van Sophie meegenomen en een ongeopende brief uit Solok. 

'Maar zooals het altijd gaat met die helderheid "ik weet niet wat het is, maar ik ben vanavond niet zoo goed als anders; er zijn zeker tegenwerkende invloeden" of ik erin geloofde. Mevrouw, ik ben juist hierheen gekomen met het doel me te laten overtuigen.' 

Dus vraagt Pieter naar de inhoud van de brief, waarvan hij de inhoud ook niet kent, dus kan er geen sprake van telepathie zijn.

'Ja, maar de envelop zit er nog om. Die mag u er gerust afhalen. Edoch, dat heeft ze maar niet gewaagd uit vrees dat ze dan werkelijk iets had moeten zeggen dat kant of wal raakte. En toen kwam het gewone geleuter dat iedereen weet. De brief was van iemand die nog al een hooge positie bekleedde - ik bedoel hij heeft over veel menschen wat te zeggen enz.'

Van moeders portret bakt ze ook niets. Ze kan alleen maar vragend opperen.

'Zeker overgegaan hè? Ja, nogal geleden hé? Ja nogal, maar niet pijnlijk. Ze was zeker niet zoo jong meer. Neen, 60. Om kort te gaan, het was lari in 't kwadraat.'

Pieter helpt als voorzitter van het afscheidscomité aan een mooi afscheid van de heer Stendel (?) die naar aanleiding van het opheffen van de Canadeesche Staatsspoorwegen met zijn hele gezin (werkeloos) terug moet naar Canada. Pieter arrangeert een diner tijdens Amistrice Day voor de British Luncheon Club en biedt een helpende hand bij een bazar van de British Sailor's Society, waar diverse stalletjes spullen verkopen, wat een opbrengst oplevert van wel 1500 gulden.

En dan, naast een dansvoorstelling van leerlingen' van de Amsterdamsche en Rotterdamsche kunstklassen', gaat hij met de familie Chamers ook nog naar de bios. Ze bekijken Mata Hari 'die mijn niet zo bijster is meegevallen.'**

Die mevrouw Chamers is me er eentje, ze zorgt voor

'een belangrijke gebeurtenis in mijn leven, gezien hoe zelden het voorkomt [...] Mevrouw Chamers heeft me eindelijk zoo ver gekregen om niet meer in de kou met m'n groene demietje dat zijn dertiende jaar inging langs 's Heeren straten voor schandaal te loopen. Ik ben nu net 'n mijnheer. Een van mijn klanten heeft een confectiefabriek. Daar ben ik heen gestapt en heb voor inkoopprijs een jas gekocht die iedereen minstens het dubbele schat.'

Het kledingstuk kostte 35 gulden en Pieter hoopt dat hij net zo lang meegaat als diens voorganger, opdat hij pas op zijn 63ste weer een nieuwe moet aanschaffen. 'Tegen die tijd gaat H.P al naar de H.B.S.'

Over H.P. gesproken:

'Nu H.P. veilig en wel geland is kan ik ook met gerustheid de definitie geven van 'n miskraam. Dat is n.l. een noodlanding van de ooievaar. 

In 't Engelsch is een heele slier definities:

PREMATURE BIRTH: When the baby is born in church on the wedding day.

DELAYED BIRTH: When the baby is born two years after father's death.

MISCARRIAGE: When the governess gets the child instead of the wife.'

Zou Pieter weten dat Els over de geboorte van Henk in 2002 zou verklaren: 'de meid heeft me verteld hoe het ging met de bevalling.'?

 

* Als ingenieur en adjunct-directeur bij Gemeentewerken in Rotterdam was Wouter Cool (1877-1947) verantwoordelijk voor de Openbare Diensten, gebouwen en fabrieken. In 1915 werd hij benoemd tot chef van het Havenwezen in Nederlandsch-Indië, waar hij verantoordelijk was voor de aanleg van nieuwe havens. Hij is ook nog bestuursvoorzitter van de Nederlandsch-Indische spoorwegen en vice-president van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs. Daarnaast bekleedde hij verschillende (inter)nationale nevenfuncties. 

** De film Mata Hari is een Amerikaanse productie uit 1931, waarin Greta Garbo weer schitterde. Deze rol (als femme fatale) wordt zelfs wel tot de beste prestatie van deze Zweedse actrice gerekend. De film was een doorslaand internationaal succes.