November 1932 (5); het staartje

Wat gebeurt er zoal in Pieters omgeving aan het eind van november 1932?

Bij Adolf is er gebrek aan drukte op het kantoor. 

'Edoch, troost je maar met de gedachte dat jullie niet de eenigste zijn. Hier is onlangs een der oudste firma's van R'dam failliet gegaan, n.l. de Fa. Bladergroen. Ze hadden bijna een Nederlandsche reputatie.' 

Het betreft een bedrijf in 'tekeninstrumenten'. 

Daarnaast is de nieuwe spoorbrug over de Schie (bij Delftshaven) geplaatst.

'Mijn compagnon bezit toch meer poezie dan ik dacht. Die brug was n.l. van hetzelfde jaar als hij zelf - 1877 - en ofschoon het dien nacht hondenweer was is hij er bij blijven kijken tot hij op zijn plaats stond. Dat was 's nachts 3 uur. Het is ook een knap stuk werk. Geen minuut heeft het spoorwegverkeer vertraging ondervonden.'

Gelukkig zorgt Pieter nog best voor zichzelf. Hoe dat met Adolf is, wil hij wel graag weten. Dus moet de zoon maar eens opbiechten hoe laat hij naar bed gaat en 'mocht dat een redelijk uur zijn, wil je er dan bij vermelden hoeveel uitzonderingen zich per week voordoen.' Hij maakt voor zichzelf stamppot met boerenkool (bij elkaar 15 cent) en worst (24 cent). Hij haalt bij de buurtslager voor 30 cent stukjes vlees en kleine beentjes, voor 15 cent soepgroente en voor een totaal van 45 cent 2 uien, knolselderie, witlof, een paar worteltjes en spuitjes en een paar kleine tomaten.  Dit alles wordt schoongemaakt en gewassen, dan gaat het een uurtje in een grote pan en wordt zo 'een soepje waar je haar van gaat krullen.' Met een paar sneetjes brood heeft Pieter zo voor een prikkie 2 dagen te eten. 'Geen fooitjes, geen potje bier behoeft er bij besteld te worden, geen extraatjes of any kind. Reuze uitvinding.' Zelf scheren, scheelt ook 32 cent per dag!

Ondertussen hoopt Pieter wel dat er, nu er even flink wat werk is, wat overblijft voor afbetaling van de kleermaker, 'om van de belasting maar niet te spreken. Dat is een waar schrikbeeld voor me.' Het blijft dus sappelen.

'Nur das liebe Geld, davon möchte ich ein bischen mehr haben - weniger ist nicht denkbar. Vandaar dat ik dit jaar geen snars aan St. Niklaas kan doen en moeten jullie maar teeren op al die jaren die jullie het goed hebben gehad bij me.'

Er is post uit Sawah Loentoh van Esje die kennelijk iets verteld over de bevalling. 'Ja, kinderen, die wachtperiode is een vervelend gedoe. Toen Frits geboren moest worden hadden we 'n misrekening van 3 weken. De verpleegster die aangenomen was verliet het huis den dag voór zijn geboorte, zoodat ik alleen voor het grapje stond. Geen dokter, geen hulp, geen bliksem. Toen heb ik toch wel even in angst gezeten. Enfin, je bent er gekomen, jongen and nothing the worse for it.'

Toch wil Pieter meer bijzonderheden.

'Hoe 't met Esje is, of een en ander voorspoedig verloop heeft gehad, of H.P. als een nette jongen van fatsoenlijke ouders goed op zijn plaats zat, enz.'

We zullen moeten afwachten of deze wens wordt vervuld.