Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

vrijdag 22 oktober 2021

Augsust 1933; na een lange stilte

'Here M'ba, speaking on a shortwave to his typewriter.'
Het bericht komt bijna 5 maanden na de vorige brief. Pieter rept wel over een maandenlange afwezigheid in brievenschrijven, maar zo lang? In ieder geval zijn er in de tussentijd bergen foto's van Henkje gemaakt, met vette lach, voor het eerst in de box, op 1e Paasdag enzovoort.
Pieter wil de wekelijkse routine echter wel weer oppakken, en dat is maar goed ook, want niet onterecht merkt hij op:
'The advantage of this kind of correspondence is that all hear something about each other which might otherwise have gone into oblivion.'
Allereerst moet Katy allerhartelijkst gefeliciteerd worden, nu zij 'Boss in her own house' is, 'Hear hear!". Katy is bevorderd tot directrice!
 'For the information of those who have not seen Katy for some time, I may say that she looks like "Hollandsch Welvaren" All her lines of demarcation have somewhat changed to more supple and extended roundings, just befitting her new position. Proficiat.'
We vernemen dat Els en Frits inmiddels in Moeara Laboe verblijven. Uit een bijschrift bij een foto van H.P. blijkt dit een waarneming voor een paar maanden te zijn. En Els schrijft erover.
'Els' description of life in the pasangrahan is quite interesting, but I am sure I wouldn't like it a bit. To have a Chinaman sleeping next door to me under the same roof would go against every bit of whiteman's colourfibre in my body. Me no like.'
En dan nieuws van Adolf en Daisy.
'In any case, everyone of you will be interested to know that I received this prospective daughter-in-law on the 16th of July.'
Hiervoor moest Pieter midden in de nacht opstaan, om om 8 uur de Batavier te zien aankomen. let wel: op zondagmorgen!*
Ik neem aan dat het de aankomst van Daisy is 'never realising what a little bundle of mischief I was importing into this peace loving country.'
Later op de dag wordt het gezelschap uitgebreid. 'Mrs. Chambers, a friend of mine, also appeared upon the scene, and before we saw Daisy off at the D.P. station, we were fast becoming a kind of mutual admiration society.'**
Pieter stuurt een kist of koffer ('case') naar Adolf, die Daisy dus duidelijk niet heeft vergezeld, maar nog in Dublin zit. Het pakket zal met Messrs. Hudig & Veder (een bedrijf dat nog steeds bestaat) worden verscheept en bevat 'a set of advertising figures for display in a Newspaper showroom of Hall, together with the bottle of "Fosco" you asked for.'***
Overigens schrijft Pieter ook nog een paar woorden aan Daisy, die zelf nooit meer meldt dan het allernoodzakelijkst.
"Daisy never writes more than is absolutely necessary, witty and snappy though it be, but even so, what little she writes is mostly the result of compulsion. And that is all I know against her - at least for the present. But just wait, my little girl, till I get my reports from Pinkerton's.'****

*De Batavier was een passagiersschip van de Batavierlijn.  Lees hier bijvoorbeeld over het verlengen van de schepen aan het begin van de twintigste eeuw.

* * Het station Delfste Poort werd geopend in 1847 ter voltooiing van de lijn Amsterdam-Rotterdam. Het ontwerp was van architect Outshoorn, in neotudorstijl, met drie riante bogen waar de stoomtrein onderdoor kon. Na vernietiging in 1940 werd in 1957 Rotterdam CS geopend, ten westen van D.P. station.

*** Fosco was een populaire, vloeibare chocoladesiroop, die kon worden aangelengd met spuitwater of melk. Lees meer hier.

**** Hier zou Pieter in de huidige tijd van een smiley emoticon achter hebben geplakt. Ik denk namelijk dat hij refereert aan Pinkerton National Detective Agency, gevestigd in Amerika (Pinkerton was Schots) en beroemd geworden door de claim dat het een aanslag op Lincoln had weten te verijdelen. Op de top van zijn roem, was het het grootste detectivebureau ter wereld. Nog een bijzonder detail is dat het vrouwen en minderheden in dienst had, in een tijd dat dat heel uitzonderlijk was. Het bedrijf bestaat nog steeds, maar is nu onderdeel van het Zweedse Securitas.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...