Januari/februari 1933; familietrekken

In Indië wordt Stolk (?) overgeplaatst, waardoor Frits het extra druk zal krijgen en meer verantwoordelijkheid zal dragen.* Het feit dat Pa en Ma het jonge gezin af en toe wat toestoppen, daar is Pieter wel jaloers op. 'Als ik denk hoe moeder en ik 't begin van ons trouwen hadden. Laat staan ouders of schoonouders die schulden kwijtschelden, levensverz. helpen betalen, geld storten voor 'n kleinkind of voortdurend pakjes stuurden.' 

Het is maar boffen, ook met de kleine H.P. 

'Op wie die lijkt - dat is in 't begin allemaal gezwam in de ruimte [...] Ieder nieuw kind is de belichamelijkte eeuwigheid waarin alles van vorige geslachten wordt voortgeplant en op zijn beurt zal voortplanten. Dat ie nogal schreeuwerig is aangelegd is wel vervelend voor jullie, vooral 's nachts - maar dat zal nu met de maanden al wel gaan beteren. Drift heeft ie van niemand vreemd. Dat is vooral den Deijsen eigen. Hoe 't met de Nelsons staat weet ik niet, maar van onze kant is dat geen vreemde eigenschap. Mijn grootmoeder van vader's zijde was erg driftig. Mijn vader en oom dito. Ik vroeger ook. Maar dat kun je er gerust uit rammelen. Ik heb van jullie nooit drift verdragen en toen jullie dat leerden associeeeren met "pek-pek" was 't heel gauw uit. Vandaar dat jullie zulke voorbeeldige kinderen bent geworden.'

Een van de kinderen krijgt een hele eigen brief, geheel in het Engels. Adolf is kennelijk voor het bedrijf waarvoor hij werkt 6 weken op proef naar Dublin gestuurd. De periode is nog niet voorbij, maar Adolf lijkt graag een pond per week extra loon te willen hebben. Pieter vindt dit geen goed idee. Ten eerste moet het geld niet het doel zijn, bovendien is een pond geen echte blijk van waardering voor Adolfs werk en op weekbasis...dat zou betekenen dat hij ook zomaar met een week opzegtermijn zou kunnen worden ontslagen. Dat is geen goede zaak voor een getrouwd man (!). En Adolf is niet 'the only pebble on the beach', dus hij moet geen overhaaste dingen doen.

Pieter zal voor zijn zoon een voorbeeld opstellen dat hij kan gebruiken om uiteindelijk - Pieter denkt als er twee maanden in Dublin op zitten - aan de directie te rapporteren. 

Gelukkig is er een Londens berichtje geweest: 

'Deys is an unqualified succes.' Ja, dat is zeker "sakkers"! Himmelkreuzdonner wetternochamal is dàt wat! Santa Maria della porca....Jesulein süss....God zal me zeven schapen geven....Salamanders......dat is om eventjes iets verrekt fijn te knijpen of in elkaar te trappen. Hier geef me 'n poot! Fijn hoor kerel. That wipes out de 10-jarige.'

Ik weet niet wat er met dat laatste wordt bedoeld, maar ik geloof dat Adolf 10 jaar over zijn H.B.S heeft gedaan.

Mogelijk is Adolf met de kerstdagen teruggeweest in Londen, want Pieter is blij dat hij zo'n 'jolly good time' met tante Nella heeft, maar dat zij kritiek heeft op Daisy, vindt Pieter ongepast. Een goede huisvrouw is immers het belangrijkst. Zij bindt de man aan het huis, een plek om tot rust te komen, zonder vergaderingen, maar met smakelijke maaltijden, comfort en aandacht. Thuis waar de man zijn metgezel zonder klagen treft. En wie is tante Nella wel om kritiek te uiten. Adolf kent Daisy toch veel langer dan zij en 'I know her by experience IN THE HOUSE, which she does not know how to make a clean home [...]it makes me as mad as a hatter to hear unqualified persons criticise, especially now with all the attention I receive - and that not even regularly, as circumstances will not permit - I know what I have misses all the more.'

Adolf informeert naar de status van Pieter binnen de vrijmetselarij, dus we krijgen weer wat nieuwe informatie over hem:

* Ik vind op internet een vermelding van een 'memorie van overgave' van J.C. Stolk, controleur in Solok, maar dat is een rapport uit 1931. 

De afbeelding van Dublin bovenaan dit stukje is 'From the custom house steps' uit 1933 van Herry Kernoff.