Maar het mag de pret niet drukken, want er is groot nieuws, blijkt meteen uit het volgende:
'Zoo zit hier nu het oude en het moderne bij elkaar. 'n Grootvader en 'n schrijfmachine. Grootvaders zijn er sedert menschenheugenis geweest en schrijfmachines is men'n halve eeuw geleden pas gaan uitvinden. Wat 'n emoosje, wat 'n emoosje! Gelukkig was m'n werkster net thuis bezig toen het telegram uit Den Haag kwam. Die kwam er het kantoor mee opstuiven, felicitaties, witte port met Keuzenkamp, telefoontjes aan vrienden, en toen naar het telegraafkantoor voor mijn eerste directe communicatie met mijn eerste kleinzoon. Ik had dan op het telegramformulier ingevuld:
en vroeg den dienstdoenden ambtenaar: "Mijnheer, hoe kan ik dat het goedkoopst overkrijgen? De man bekeek een en ander aandachtig en suggereerde toen zeer hulpvaardig: "U kunt beginnen met de voornamen er af te laten" Ik weer:" Neen, mijnheer, daar gaat het juist om!" Of het heelemaal tot hem doorgedrongen is waarom het daarom om ging weet ik niet, maar ik was dan voor f 7.- 't heertje, 't oude heertje - grootvader.'
Er gaan natuurlijk gelukwensen over en weer, maar de dagelijkse beslommeringen gaan ook door.
'Het is kliekjesdag voor me. Gisteren had ik gestoofde lapjes klaargemaakt. Prima. Daarbij een busje worteltjes en de aardappelen in hun jasje gekookt. (Dan krijg ik geen leelijke vingers van het aardappelschillen, snap je) Ik had van allen nog een restantje en dat vanmiddag hudje bij mudje in een klein pannetje en klaar is Kees. Ik heb dat op z'n straatmakers uit m'n pannetje gegeten om geen vuile boel te maken en 't smaakte best. Ja, ik ben heelemaal geen slechte kok tegenwoordig, zooals Tante en Katy kunnen getuigen, die onlangs eens op 'n Zondag over waren.'
Hij maakt een vegetarisch soepje en daarna spiegeleieren met spek. Voor het diner - hé dat klinkt bekend: - een 'reuze-fijn' kipje met appelmoes en aardappelen '(Voor deze gelegenheid had ik de aardappelen natuurlijk geschild)'
En....nou duikt er weer een tante Mina op. Dus, even recupereren: we hebben nu voorbij zien komen: tante Nella, tante Cor, tante To en nu Mina, nou ja, Mina is helaas niet meer van de wereld:
'Als ik zoo mijn agenda eens nakijk, dan zie ik dat ik nog geen melding heb gemaakt van het feit dat ik naar den Haag ben getogen om de begrafenis bij te wonen van Tante Mina. Nu had ik wel geen stuk betrekking op het goede mensch, maar ik dacht zoo dat moeder toch graag gezien zou hebben dat er iemand van ons was. Ik ben dus tusschen kantooruren in even naar Den Haag gesneld, per taxi naar Eik en Duinen en met dezelfde taxi weer terug naar 't station. In elk geval heeft de familie gewaarderd dat ik er was.'
* De prins van Wales is in Nederland, voor een bliksembezoek, want hij heeft in Londen verplichtingen en zal daarom ook niet bij de koningin verschijnen. Hij bezoekt onder meer het Mauritshuis en gaat nog even golven bij de haagsche golfclub. Er volgt een banket in het gebouw van de Britsche legatie, aangeboden door de Engelschen gezant Sir Odo en Lady Russell. Odo Russell was vanaf 1892 diplomaat en diende onder andere in Rome, Sint Petersburg, Buenos Aires en Wenen. Van 1928 tot 1933 was had hij een functie, vergelijkbaar met die van ambassadeur, in Nederland. Hij was overignes de tweede zoon van de beroemde Baron Ampthill. Lady Russell was de comtesse Marie Louise Rex.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten