Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

dinsdag 21 september 2021

Bijna eind maart 1932; 's levens tegenstellingen

Voor maar liefst 36 gulden is Pieter weer een paar jaar 'onderdak'. Het moet hem pijn hebben gedaan (in de portemonnee), maar hij had nog maar twee pakken! 'Een in de wasch en een aan de bas.' Dus heeft hij drie nieuwe boorden, drie gekleurde overhemden, drie paar sokken, twee dassen en 'één pak ondergoed' gekocht. Qua beddengoed zit hij voor één persoon goed in de lakens, met handdoeken 'ook plenty', dus daar hoeft hij niks voor uit te geven. 
Het is een aderlating ook gezien de situatie op kantoor, waar hij de afgelopen tijd zoveel rekeningen binnen heeft gekregen 'daar rijzen m'n haren van te berge.' En nu gaat hij ook nog eens naar Amsterdam om Katy financieel wat te ontlasten (de bezoeken aan Rotterdam kossten haar toch zo'n 40 gulden per maand). Dit is de reden die hij zijn andere kinderen opgeeft voor het reduceren van de ontmoetingen tot een keer per maand. Geen woord dus over de ruzies.
Het is dan ook niet gek dat Pieter nog vermeldt dat hij maandag en dinsdag voor 75 cent heeft gegeten, veel. En hij is niet de enige waar het financieel sappelen is. 'De krant heeft elken dag zijn lijstje faillissementen, groot en klein en men zit zich met eenige nieuwsgierigheid af te vragen: Wie volgt?'
Ook in Indië zijn er de nodige problemen. Zo getuigt een antwoord van Pieter op informatie uit Taloe:

Pieter bezoekt de loge waar hij twee heren een tweede graad heeft gegeven en een lezing over psychologie en physiologie bijwoont. Hij bezoekt bekenden en broeders en raakt qua afspraken bijna de tel kwijt. Maar het wordt zeer gewaardeerd.
'Al die vriendschapsblijken zijn me een reusachtig hart onder de riem. And by God, I need it. This house is a lonely and loveless affair. Ik zie onze Fiegie nog maar steeds overal rondstappen, zich aan alles vast klemmende, net als een kind dat weer leerde lopen.' 
Ze komt later in de brief ook weer terug als hij zijn opmerking over haar voorleven in herinneringen weer aanhaalt.
'Zelfs zonder dat je jezelf er bepaald toe zet, zooals Adolf dat laatst eens zoo aardig zei, beleef je je ouders in allerlei dat je doet en denkt. Hij zei:"Ik BEN jullie". En zoo gaat het mij natuurlijk dubbel en dwars die hier in de onmiddelijke omgeving van alle herinneringen zit. Ik heb me gisteravond voor het eerst kunnen vermannen om een contemplative cigaret te zitten rooken in het kleine kamertje......'
Terugkomend op al die bezoeken, die weliswaar zeer welkom zijn, realiseert Pieter zich toch dat hij er eerlijk gezegd geen voldoening uithaalt.
'Ik begin nu in een periode te geraken, gelukkig, dat ik liever thuis ga zitten werken. Ik ben echter nog zóó overstelpd met uitnoodigingen, dat ik al die lieve goedbedoelende mensen niet voor het hoofd wil stooten.'
De voldoening is alleen te vinden in werk, zeker bij alleenstaanden, zoals Katy. Zij schrijft dat ze het erg druk heeft en dat is natuurlijk heel prettig.
En dan moet er ook echt na jaren toch weer eens een bezoek aan Bussum worden gebracht. Pieter vindt het wel een opoffering, tussen dat stel drukke kinderen, maar 'van het nieuwe kind dat naar mij vernoemd is heb ik nog geen wenkkbrauw gezien.'En oom Ko had een hartelijke brief afgesloten met hint:"Nu moet je niet elken Zondag komen".
De brief uit Indië is snel naar de Nelsons gestuurd, omdat er zoveel moois in stond over een welgeslaagde speech, sporten, bezoeken en 'kantoor-improvements'. Er zit kennelijk ook een foto van Frits bij, want:
'Ik ken mijn eigen zoon haast niet terug. Wat een nette kerel is dat geworden - op kantoor. Thuis zorgt Esje er wel voor. Marvellous.'

En wat ook marvellous is, is het bericht van Adolfs '110 percentige sprong naar voren.'
'Ik vind het gewoonweg ENORM. It is a jump from abject poverty to scintillating wealth. Je voorstel is aangenomen, jongen. Je vader komt dezen zomer bij jou z'n vacantie doorbrengen!'

Pieter is inmiddels 3,5 kilo afgevallen en heeft al een tijd pijn achter de ribben. Hij probeert dit te onderdrukken met 'electriciteit en heete kruiken', maar het is hartnekkig. Het is dan ook nog steeds 'Bolsjewistisch koud'. Toch maakt hij zich er niet te ongerust over, omdat hij niet denkt dat het in zijn longen zit.
En dan is er ook nog de begrafenis van schoonvader Van Werkhoven.
'Ik had voor een bloempje gezorgd en op het lint laten drukken "Van de vrienden aan "Opa" [...] Hij heeft niet lang geleden. Hij was opgestaan om zich te wasschen en was een half uur later dood.' 
En vervolgens door naar een verjaardag. 
''s Levens tegenstellingen.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...