'dat onze oude Rev. Irwin Brown ook naar zijn hemelschen vader is gegaan.* Dat was nou 'n man die je 'lief' zou kunnen noemen. 'n Zachte goeiert. Op vergaderingen was hij mijn soms wel eens wat TE zij-ig. Ik heb ook nog twee keer in zijn kerk gepraat, waarvan een maal voor de padvinderij. Als er ooit assche in vrese zal rusten, dan is het de zijne.'
Een andere bekende is Hutschenruijter waarvan een artikel staat in een van de kranten die Pieter naar Indië zal doorsturen.** Het levert de volgende herinnering op.
'Wat was dat toch een gezellige vent. Zoo onbeduidend als zijn vrouw was, zoo ontwikkeld, geestig en gezellig was hij. En 'n fijnproever van 't eerste water. 'n Goeie mop en 'n goed glas wijn, maar vooral lekker eten. Ik weet niet of jullie je nog herinneren dat ik hem en z'n vrouw eens bij ons thuis (Schiebroekschelplaan [sic] - dus al wat jaren geleden) heb heb gedineerd met al zijn lievelingskostjes - oesters vooraf. Ook de diverse wijnen en de champie tot slot waren goed gekozen. Wat heb ik van dàt diner een schik gehad. Die man 'smult' en dat zie je aan zijn heele gezicht, aan zijn manier van doen, aan de wijze waarop hij zijn servet hanteert en aan zijn verwachtende blik op de dingen die komen zullen. En onuitputtelijk in herinneringen van zijn vele muzikale ontmoetingen met allerlei celebriteiten. Vreeselijk jammer voor de man dat hij zoo doof is. Tonia had zich toen bijzonder uitgesloofd. Ze kookte niet zoo lekker als 'Ma", maar 't was toch A.1.'
Na ontvangst van een nieuw theemonster van Katy (dit betreft een busje met theebladeren) en rollen kranten verzucht Pieter:
'Gaan ons met moed die toekoms in, Het oog op God gericht (Vrijstaatsch Volkslied).'
En hij krijgt 'een vreemde warmte-aanbieding':
Pieter komt nog even terug op zijn 'grootte jachttrip naar de Maputo rivier', omdat hij toen over het kanaal Espirito Santo is gekomen en nu, op weg naar Shell, ziet hij een bus rijden met in gouden letters de firmanaam op de zijkant, die Pieter deed denken aan het gezegde van Jezus:
'.....en geeft het heilige den honden niet.' Want hoe heet de firma: J.Espirito Santo & Irmao en er is ook een bank met op de gevel: Banco Espirito Santo. Dus wat schrijft Pieter: 'Dat is zeker om aan te toonen dat je wél God kunt dienen en den Mammon!*** Inderdaad: familiarity breeds contempt [...] Wie er in de dagelijksche gesprekken ook nog al eens bijgehaald wordt is San Antonio. Zelfs de geloovigen gebruiken 'Deus me livre' (God bewaar me) in een gesprek, zonder te vinden dat ze daardoor den naam des Heeren ijdelijk gebruiken.'
En we gaan nog even kerkelijk door, want Pieter heeft iets op te biechten.
* Lees hier meer over deze dominee van de Schotse kerk in Rotterdam, op de foto hiernaast afgebeeld.
** Over Wouter Hutschenruijter (1859 -1943) kun je hier meer lezen.
*** Bijbelvast als hij is - duidelijk nog een trekje uit zijn jeugd - refereert Pieter hier aan wat ook wel de 'geldduivel' wordt genoemd. Maar voordat het de demonische betekenis kreeg in de Bijbel was het het Syrische woord voor geld of welvaart. 'De Mammon dienen' is dan ook een Bijbelse uitdrukking die slaat op iemand die alleen maar geïnteresseerd is in geld verdienen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten