Tja, het is me wat.
'Onze oude vriend Koopmans, directeur van 'De Korenschoof' is ook z'n baantje kwijt zag ik in het R. Nieuwsblad.* Poor chap. 'n Hoop kinderen en geen baantje - net zooiets als ik. Het verschil is dat zijn kinderen nog allemaal van de schoolgaande leeftijd zijn. Dat is een verdomd hard gelag, als je aan het eind van de 40, zonder diploma's of kruiwagens met een groot gezin op de keien komt. And don't I know it. Goddank dat ik nu wat doen kan. En weet jullie wat nu nog het allerprettigst is - dat is dat ik eens met m'n handen kan werken inplaats van met m'n kop, al mag ik die er ook bij gebruiken. Als je je heele leven, zonder een enkele diploma den strijd des levens hebt gevoerd in een omgeving waarin iedereen om je heen beter 'equipped' was, dan ben je blij als je je hoofd eens rust kunt geven en geen ideeën of plannen en 'schemes' behoeft uit te werken en te probeeren.'
Die handenarbeid van Pieter slaat natuurlijk op zijn flitproject dat nu werkelijk gauw gaat beginnen.
'25 blikken van 18 liter en 10 van 4 1/2 zijn nu eindelijk afgeleverd en betaald, d.w.z. leege blikken, waarin ik moet gaan verzenden, zoodra mijn product in de maak is. Maart begon met tegenslagen. Bayer verdomde het om per 25 liter te leveren en scheepte me heelemaal af met te zeggen dat hun leveranties voorlopig volgeboekt waren en ik kreeg mijn cheque teruggestuurd. Wat ik over hun hoofden uitgesproken heb waren nu niet bepaald zegewenschen. Ik moet nu van een van hun grossiers betrekken wat het geval alweer duurder maakt. Teleurstelling No. 2. was dat net toen ik aanstalten maakte voor de verkooporganisatie en ik met het kantoor van Ronday ging praten, daar een brief was binnengekomen om geen andere artikelen meer ter hand te nemen. 't Is of de duvel er mee speelt. Ik ben de deur niet uitgeweest van de week omdat ik niet weg durfde vanwege allerlei rommel die ik besteld heb en reeds gedeeltelijk betaald, maar er is niets komen opdagen, noch de 500 L. petroleum, noch de 100 L. andere smurrie, noch m'n mixing tank. En zoo ga je maar door. Van dat lamme Hamburg geen antwoord. Iedere keer als ik m'n kop weer een eindje de hoogte wil insteken en denk, ziezoo, nu kan ik dan toch eindelijk gaan beginnen, dan 'patsch' midden in m'n bakkes krijg ik weer een of andere opdonder. En 't zijn allemaal van die onverwachte en onnoodige opstoppers. Waar ik met het volste recht een vlot verloop verwacht daar komt op de meest ongedachte en onmogelijke wijze net altijd een kronkel die mijn toboggan uit de baan smijt. En toch, al heb ik de hel, de duivel en z'n tante tegen me, TOCH ga ik Flit maken. Verdomme! Full stop.'
Ondertussen, tijdens het wachten, beits Pieter de trap, maar hij laat het midden van de treden onbewerkt, zodat het lijkt alsof er een loper op ligt. Met ook nog het hekwerk en een paar deuren in een nieuwe laag, 'begint míjn entree er werkelijk oogelijk uit te zien.' Er zijn nieuwe buren op 2 hoog komen wonen, maar dit zijn 'Goddank bizonder zindelijk en nette menschen'. Zouden deze lui weten wat hun letterlijk boven het hoofd hangt?
Een vreemde eend in de bijt was de aankomst en ook weer het hele spoedige vertrek van de S.S. Naaldwijk uit Rotterdam.** Pieter had wel even willen gaan kijken, maar was er te laat bij. Hij moest acht sinaasappels naar binnen werken, omdat er schimmel op de schil kwam. Helaas nam dat de nodige tijd in beslag. 'Maar een gezond en goed doorstralingsmiddel is zoo'm vruchtenmaaltijd wel.'
Waarschijnlijk prijkte op het Hollandse schip de Nederlandse vlag, want Pieter verzucht dat die toch maar mooi is, of beter: 'vroolijk, helder en vooral duidelijk [...] Geen kruisen in witte cirkels op rooie velden, of uitgeknipte hoekies zooals de Noorsche en Zweedsche.' Het doet hem denken aan het lied:
"Als ik jou in vreemde baaien, mijlen ver van 't eigen strand, fleurig van de mast zie waaien, als groet uit 't vaderland....VOEL JE EEN VREEMD VERHEUGENIS, voel je eerst recht hoé mooi ze is!'
Maar dat wil nog niet zeggen dat Pieter heimwee heeft, want hij heeft geen 'heim'.
'Waar ik wel erg naar verlangen kan soms is naar gezelschap. Ik geloof waarachtig dat als ik het geld er voor gehad had, dat ik op huishoudsteraanbieding van mijn factotum ingegaan zou zijn. Maar, enfin, daarmee zullen we nog maar wat geduld uitoefenen. Want nog afgezien van andere evtle geneugten, om de kookkunst maar eens te noemen b.v. en van het snellere en zuiverder aanleeren van de taal en om eens van dat ellendige huiswerk en van de inkoopen en de kokkerellerij af te zijn, het feit dat er iemand is die nolens volens met je mee leeft, die er belang in moet stellen dat je eet, m.a.w. waardoor je gedoen ook de belangstelling heeft van iemand anders, en waarin je wederkeerig belang kunt stellen, dat is iets dat toch allemachtig veel waard is. Want of ik nu om 1 uur eet of om 21 uur of heelmaal niet, of ik uitga of thuiskom, of ik zing of vloek, m'n gewitte muren kijken me bij alles even koud-stom aan.'
Gelukkig duurt het niet lang of er komt een 'asthmatisch rochelend mannetje' aan de deur die vraagt of dit het afleveradres voor de olie is en of het allemaal naar boven moet.
'Jawel, ouwe Dibbes, zei ik.' Er is nog een jonge kerel bij, dus de klus wordt snel geklaard.
'Als men mij 'n half jaar geleden had verteld dat ik nog eens 'n halve Ton petroleum zou koopen zou ik gevraagd hebben of men met molentjes, vragenboekjes e.d. liep.'
Om zichzelf te trakteren zet Pieter een kopje thee, wat hij in verband met schaarste daarvan al niet meer vaak doet, maar daarbij giet hij een scheutje brandewijn. De kinders vragen zich misschien af hoe hij daar nou weer aan komt, maar dat heeft natuurlijk alles te maken met het advocaat-idee dat Pieter ertoe heeft gebracht om op zoek te gaan naar een Portugese versie daarvan.
'Je moet hier goed al je 'agua's' uit elkaar houden. Gewoon agua is water. De 'g' op z'n Fransch natuurlijk. Agua Forte is salpeterzuur. Agua raz is terpentijn. Aguadente is brandewijn. Ik vroeg dus om 't laatste en kreeg een geelachtig vocht dat me niet erg naar ons product leek. Ik vroeg even te mogen proeven. Good lord! Ik dacht dat ik een schop kreeg van een drie-jarige muilezel. Ik schroeide van m'n kin tot m'n navel. Daar kunnen de Zweden met hun 'Aqua Vite' en de Russen met hun Vodka, gerust bij naar huis gaan. Onze jenever is er slaolie bij. Ik heb toen zoo goed en zoo kwaad als het ging uitgelegd dat we in Holland een witte brandewijn hadden, die je b.v. gebruiken kon om likeur van te maken op vruchten en schillen tangerines. Ah! dan moest ik Aguardente Vinica hebben. Five Star brandy heb ik bij die gelegenheid ook geproefd. Die kostte slechts 12.50 esc. per Liter flesch en smaakte opperbest. Mijn keus kostte 7.50 Esc. In beide gevallen restitutie van 1.20 voor de flesch. Een heel liter brandewijn kostte me dus slechts 48 cent. Onderweg heb ik wat tangerines gekocht en 'n pond witte suiker, want ik gebruik gewoonlijk de goedkoopere rietsuiker (bruin). Zoo komt het dat ik nu 'nhalve L. op tangerineschilletjes heb staan. Morgen staat het zoowat 'n week. Dan zal ik het filtreren in de halve liter die er nog staat en heb ik een goedkoop en geurig borreltje.'
En ook ingrediënt nummer 2, 138 kilo zwaar, wordt bezorgd. Nu alleen het geurmiddel nog.
'En als die lamme Moffen nu maar gauw antwoorden, dan schiet ik al een eind in de richting. Van een derde 'picheleiro' (blikslager-loodgieter) komt ook Maandag bescheid, maar meer waarschijnlijk geschreven met 'n T. Als ik van geen van die ellendelingen resultaat kan krijgen zal ik een badkuip voor mixing-tank moeten koopen.'
Helaas lijdt Pieter nog vaak aan slapeloosheid. Maar gelukkig biedt Frits' lijfblad De Lach uitkomst. Het is wel raar, want Pieter kon altijd goed slapen. 'Maar ik ben tegenwoordig net een gevoelig instrument.' Maar ja, hij is aan zijn vierde kantje en stop ermee, dus eindigt met de bekende groet.
*Van Koopmans vind ik ene Koopmans van 1922 tot 1937 directeur en Raad van Commissarissen van De Korenschoof N.V. een meel-, brood- en banketfabriek gevestigd in Utrecht en Rotterdam
** De S.S. Naaldwijk was een vrachtschip, gebouwd in 1920 en in mei 1940 afgezonken in IJmuiden om de haven te blokkeren. Het wordt daarom ook wel een 'zinkschip' of een 'blokschip' genoemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten