Januari 1937 (3); op de eene bil een sikkel

Er is geen familiepost binnengekomen, maar na alle gedoe rond de feestdagen komt er wel een pakketje kranten via de familie Chambers en is Pieter blij, of zoals hij zelf schrijft 'allemachtig ten sasse', ook met weer een theemonstertje van Katy en een Happy van tante Mien. De man in Porto stort zich lekker op het Hollandse nieuws.

'Bijna elk stukje dat je tegenwoordig leest is om de een of andere reden belangrijk. Overal gist het. En dat Dr. Schacht over een mogelijke 'explosie' in Duitschland spreekt, geeft te denken.* In al de spanningen tusschen de Europeesche en Aziatische landen is de arme Edward al bijna heelemaal vergeten. Voor mij was alles weer spiksplinternieuw toen ik het in de Daily Mail en de Holl. bladen overzichtelijk kon volgen. Wat me echt aangenaam aandeed was de waardige wijze waarop het geheele geval in Engeland en schijnbaar ook in de Nederl. pers is afgehandeld. De Telegraaf zal er wel een luchtje bij gemaakt hebben, maar de N.R.C. was uitstekend. Ik kan me ergeren aan die Amerikaanse rot-pers. En wat zou het dan nóg als een koning after all maar een gewoon mens blijkt te zijn. Dat millioenen menschen die zonder zijn weten of medewerking een godje van 'm gemaakt hebben, teleurgesteld zijn als hun afgodsbeeld leemen voeten blijkt te hebben, daar kan de koning niks aan doen. Ik wil toegeven dat een koning 'n ander mensch moet zijn als 'n ander. En toen Edward voelde dat hij dat niet was heeft ie bedankt. Schluss der Vorstellung. Wat 'n snert-wereld, die absoluut bedrogen wil worden en schijnheiligheid verkiest boven eerlijkheid. Die twee smeer-zwijnen: Willem de Derde van Nederland en Leopold de Tweede van België, bleven voor hun kerkelijke onderdanen: Koningen bij de Gratie Gods! En vergeleken bij hetgeen die twee op hun kerfstok hebben, om van Eduard VII nog maar te zwijgen, was deze Edward 'n pasgeboren zuigeling. De man was TE eerlijk.'

In de kranten leest Pieter ook over het prinselijk/koninklijk huwelijk.

'Er is een Hollander méér en 'n Duitscher minder' stond er boven één der artikelen. Hoopies geestdrift en mooi weer. Well, I wish them happiness - and may it last. Het 'Hakenkreuz' heeft bij de verloving nog ergens gehaakt, las ik in de Portugeesche bladen. Wát 't precies geweest is kon ik niet goed volgen. Wel zag ik dat de Duitsche gasten dientengevolge last hadden gehad met hun paspoorten, terwijl er nu weer moeilijkheden waren over het volkslied.'

Met de toestand in de wereld probeert Pieter in de toekomst te kijken. Hij gaat naar allemaal zevens: 7/7/77.

'Dan ben ik 96 (of niet) - want in mijn heele familie geloof ik niet dat iemand de 75 gehaald heeft. Katy is dan 72, Frits 70, Esje 68 en jullie jongens beginnen over hun pensioen te denken. We kunnen dan in 24 uur de wereld rond door eenvoudig de lucht in te stijgen en in de stratosfeer stil te blijven staan en de wereld onder ons rond te laten draaien. Voor de kleine vacanties gaan we naar de maan en voor de grootere uitstapjes naar Mars. We zijn dan óf allemaal Fascisten en hebben de Peel en de Biesbosch gedempt met Joden, óf we zijn allemaal hoog-rood, hebben op de eene bil een sikkel en op de andere een hamer getatoeeerd, dragen rood-baaien ondergoed, gebruiken een roode zakdoek, kweeken een roode neus, roode rozen, roode radijs en beginnen met bieten voor ons ontbijt. In beide gevallen HET Millenium! Weshalve ik blij ben dat ik er in beide gevallen vóór dien tijd geweest zal zijn.'

* Hjilmar Schacht (1877-1970) was, van '34 tot '37 minister van economische zaken in de Weimar Republiek en het Derde Rijk en daarnaast president van de Reichsbank. Hier meer informatie.