'plus een stopcontact, een schakelaar, de benoodigde draad, tevens voor een looplamp op de vliering, isolateren EN vier nieuwe 50 kaars Philips-lampen, plus arbeidsloon hebben me gekost 52 1/2 Esc. Dus over die eerste kosten mag ik me niet beklagen. Ik heb nu ook een licht op mijn 'landing' en de trappen, zoodat ik zin in kreeg ook dat entree een gezelliger aanzien te geven. Een imitatie slendang bedekt nu eenige barsten in de muur en eenige gekleurde foto's stijgen met de traprichting omhoog. Verder zal ik deze week de lamp beitsen, dat maakt dan een goed entree.'
Terwijl er aan al die electriciteit wordt gewerkt, komt de buurvrouw met een groot postpakket, met prachtige postzegels. Pieter kijkt snel wat het is.
'Ik kon eerst maar niet begrijpen dat de 'Sumatraantjes', dus een paar krantenartikelen dacht ik, plus de dagrapporten, zulk een volume zouden vormen. [...] Salamanders wat 'n prachtboek is dat!'
Het is alles boven verwachting, met 'mooie fotografische opnamen'. Alle informatie is nu méér dan compleet. En de begeleidende kaart van Manindjau 'is een fijn stuk geduldwerk', waar ik bizonder mee in mijn schik ben en waardoor ik in staat ben je op al je tochten te vergezellen - als je tenminste door blijft gaan met me de dagboeken te sturen.'
Ook kwam er een briefkaart van Katry met 'de astrologische mededeelingen voor deze maand'.
'De sterrenwichelaar ziet hulp door andere genegen personen, maar ook goeds door eigen arbeid! (Dat stemt hoopvol) Hindernissen van 19-24. Alle aangelegenheden van 3-6 onderzoeken en pas 7-10 besluiten nemen, dan kunt U alles beter overzien.'
En onderzoeken doet Pieter. Hij neemt de berekeningen en het product zelf nog eens goed onder de loep.
'Stel je mijn schrik voor toen ik bemerkte dat mijn mooie product, toen ik de kurk er af haalde een scherpe damp ontwikkelde. Het fleschje geschud en nog eens geschud tot er geen damp meer af kwam en laten staan. Een uur later was het warempel weer hetzelfde. Toen heb ik het in angst en vreeze den geheelen nacht ontkurkt laten staan, maar toen ik Zondagmorgen schudde hadden zich nieuwe dampen ontwikkeld. Op die manier was het een onverkoopbaar product. Toen ik de pas aangekomen dagboeken had gelezen (dus Zondag bij de boterham) keerde de onrust over mijn product met vernieuwde hevigheid terug. Ik liep heen en weer te ijsbeeren en allerlei nietszeggendheden te mompelen, zooals: Wél salamánders...God zal me schaap geven.....Verdulleme nog eens toe......enz. enz. ad libitum. Een jeugdvriend van me (dokter in de chemie) had me eens gezegd dat ik een natuurlijke aanleg had voor chemie. Waarom weet ik niet meer, maar ik begin het nu zelf te gelooven. Ik draaide het onderwerp van alle kanten in m'n hoofd om, maar wat kon ik er zonder chemische kennis van maken. Het was een tasten in den blinde. Op 't laatst dacht ik: die damp is, hoe licht ook, een soort verbrandingsproces. Wat doe je in geval van brand? Daar spuit je water op. Goed. Maar water en olie vermengt niet. Maar misschien.......Vooruit, wat kon ik er aan bederven........Ik m'n fleschje bijgevuld met water en toen flink doorelkaar gerammeld. Nadat de olie zich van het water had afgescheiden goot ik de olie over in een ander fleschje en waarachtig.....ik had 't gewonnen! Geen damp en geen reuk meer dan de gewone olielucht. Was ik even blij!'
Zoo zien jullie hoe je ook in je eentje allerlei dramatische spanningen kunt doorleven - is 't niet om 't een dan is het om 't ander. Greift nur hinein ins volle Menschenleben, denn wo man's pakt da ist es interessant heeft Goethe eens gezegd en gelijk heit 'm. Het interessante is lang niet altijd aangenaam, maar zoo af en toe is er wel eens [een] vleugje zonnestraal bij.'
* Sumatraantjes is een boek uit 1936 van HC Zendgraaff en W.A. van Goudoever. Het heeft als ondertitel 'reisbrieven' en bevat voor de verschillende regios allerlei informatie (met afbeeldingen).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten