Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

zaterdag 25 december 2021

September 1935 (3); pakjes en wensen

'De zon schijnt buiten en in m'n kantoor en in m'n hart.' De vriend-baas is met zijn vrouw naar Den Haag, dus neemt Pieter de gelegenheid waar om een brief aan zijn kinderen te tikken. En hij stelt ook een pakketje samen. Er is een foto van hem gemaakt door zijn baas, met de Veer- of Jachthaven op de achtergrond die hij bijvoegt. Dan moet het kant voor Els nog gewogen worden. Misschien kan dit, om de douane te omzeilen, als brief worden verzonden. En dan een oud kerstnummer onder de lectuur, met daarin een aantal afbeeldingen die wel aardig zouden zijn om in te lijsten.  
Pieter zou wel willen dat hij op 27 oktober (op de verjaardag van Frits) de controleurswoning van zijn zoon kon binnenstappen 'met een glundergezicht een uitgestoken poot en een pakje onder m'n arm.' Om dan drie vrolijke gezichten te begroeten, die niks van een begroeting moeten hebben, maar vooral willen weten wat er in het pakje zit. 
Maar ja, geduld is een schone zaak en 
'geeft volgens Woutertje Pieterse bij Mr. Pennewil het menschdom veel vermaak. Allereerst moet onze speciale verticale (mijnerzijds zonder moeilijke teekening) een beurt hebben en vervolgens wordt je daarbij toegewenscht:  in de eerste plaats een philosophisch, optimistisch tevreden gemoed, want dat is DE vereischte om alles door de meest aangename bril te bekijken en aan te voelen; ten tweede, indachtig aan het "mens sane in corpore sane": een goede gezondheid, want die is weer een factor voor mijn derde wensch: huiselijk geluk. 
Wanneer eens een goede fee me drie wenschen zou inwilligen, à la het vrouwtje met een worst aan haar neus, dan zouden de drie bovenstaande boven aan de lijst staan.* Gezien ik reeds in het bezit ben van No. 1 zou ik in plaats daarvan de grot van Aladin kunnen wenschen of die van Graaf de Monte Christo, zoodat ik m'n kinderen met goud kon beslaan, inplaats van het omgekeerde.
Maar behalve deze geluksingredienten heeft een Indisch ambtenaar nog meer nodig: geduld, doorzicht, doorzettingevermogen, kijk op karakters, gunst van hooger- toewijding van lager geplaatsten, enz enz. Dus is mijn vierde wensch al datgene wat je in je loopbaan van nut en voordeel kan zijn. En nu m'n jongen, gaan we het pakje openmaken.' 
Het betreft een zending van 500 sigaretten zonder banderol die Pieter direct van de groothandel heeft weten te kopen (Paton heeft een tabaksvergunning). In de winkel zou er F 11,25 voor moeten worden betaald, maar Pieter heeft ze zo voor F 4,- op de kop getikt. 'Nu ben ik straalbenieuwd hoeveel er nog bij betaald moet worden en hoe je ze vindt [...] Nou, ik heb nog nooit zoo lang over een verjaarscadeautje gekletst - of ik ook enthousiast ben.'

* Hier uitleg over de drie wensen en het vrouwtje met de worst aan haar neus.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...