September 1935 (2); het lot van de wereld

Deze zondag en vele avonden van de maand, worden door Pieter besteed aan het afweken en sorteren van postzegels voor zijn kleinzoon.

'Ook heb ik een paar landen bij zitten plakken, maar dat is een helsch werk voor iemand met niet al te veel geduld. Dan kleven die verrekte plakpapiertjes meestal nog aan elkaar, of je hoest per ongeluk over een serie gesorteerde zegels heen, nou - dan mummel je een paar vriendelijke woorden en gaat maar weer verder. Heb je eenmaal 'n land gesorteerd zoodat de heele tafel vol ligt, dan moet je nolens-volens afmaken en daardoor wordt het iedere avond even laat. Zondag was het half twee, maar dat was me toch TE bont.'

Het is dus een hele klus, de zegels worden per land in enveloppen gedaan, die met het grote album in Indië dan samengevoegd kunnen worden.

'Ik moet zeggen dat het een interessante bezigheid is. Je ziet het lot van de wereld in postzegels aan je voorbij trekken. Die arme doodgeschoten koning van Joego-Slavie kreeg ik ook nog onderhanden. Als jongen spaarde ik postzegels van koningin Victoria en nu plak ik 25-jarige jubileumszegels in van haar kleinzoon. Portugal gaf me ook allerlei aanleiding tot beschouwingen. Ik kwam eens in Lissabon een paar dagen nadat de vette Don Carlos doodgeschoten was en men wees mij nog op de kogelmerken op de pilaren van Praca Dom Pedro. Sedert dien is zijn zoon Emanuele ook al aan den dijk gezet en nu ze alle Liberdada hebben die ze wenschen is het nog niet goed. Wat 'n gehannes. Maar, ik herzeg, allemachtig interessant.*

Stel je een wereld voor van heiligen! Mijn god, om te bezwijken van ellendige eentonigheid. Geen dsjaksa's die boetegelden verduisteren, geen vergifprocessen, geen zegelvervalsching, geen Mussolini, geen Hitler, geen Roosevelt of Hoey Long....it would be dull.'

 Na al deze zware kost nog even wat huiselijke berichten. Er is een leuk geschreven brief van Katy gekomen. Ze schrijft dat er in Artis een kinderafdeling is gekomen en noteert haar gezondheid.

'Blij dat je weer wat opknappert Kaatje. Dat het leven een demonstratie is van golvingen, vooral in de gezondheid. zal jij wel het eerste beamen.'

Els heeft haar vriendschap met Maaike Groeneveld verbroken, wat Pieter, die al eens over haar schreef, geen gek idee vindt, omdat hij 'toch maar had dat MIJN vrouw NIET zooveel van haar beenen ter bezichtiging gaf.'

De rest hier:

* Alexander I van Joegoslavië (1888-1934) was eerst koning van het rijk van Serven, Kroaten en Slovenen, maar in 1928 werd dit omgedoopt tot Joegoslavië. Na een aanslag in het parlement verstevigde Alexander zijn greep en werd het rijk eigenlijk een dictatuur. Toen de koning samen met de Franse minister van Buitenlandse Zaken in Marseille door de straten reed, op 9 oktober 1934, werd hij door terroristische Kroaten doodgeschoten. De Franse minister overleed hierbij eveneens. 

Dom Carlos I (1863-1908) stond ook wel bekend als 'de diplomaat', de martelaar' en 'de obese'. Hij werd in 1889 koning. Terugkerend aan het eind van het jachtseizoen, terwijl de koninklijke familie in een open koets zonder escorte door Lissabon reed, werden de inzittenden door twee republikeinen onder vuur genomen. De koning overleed meteen, zijn oudtse zoon even later. De koningin raakte ook gewond. De jongste zoon Manuel zou de troonopvolger worden en regeerde tot 1932. De aanslagplegers werden direct na de beschieting door de politie doodgeschoten. 

De foto bovenaan dit stukje is van het Praça Dom Pedro in 1930.