September 1935 (4); so far so good

Lachen met Pieter; hij geeft zijn zoon voor diens aanstaande verjaardag nog een mop cadeau 'miserabel onmogelijk maar wanneer goed verteld toch lachopwekkend door het onverwachte slot.'

'Een man lijdende aan varicocele of zoo iets, moet aan zijn scrotum worden geopereerd. De dokter had het gevalletje opengesneden en de testes zoo lang ter zijde gelegd. Toe hij zoo ver was dat hij de testikelen er weer in wou doen waren deze vruchtbaarheden spoorloos verdwenen. 

Goede raad was duur. De dokter zat vreeselijk in zijn rikketik en herinnerde zich gelukkig dat hij door de keuken van het hospitaal loopende een fleschje met van die mooie, stijve, kleine, ronde Charlotte-uitjes had zien staan. Een der verpleegsters werd als de bliksem naar de keuken gestuurd om een tweetal van die dingen te halen en die werden nu met bekwame spoed in de plaats gepoot van de verlorenen. So far so good. De patient wordt gezond en wel uit het ziekenhuis ontslagen en de dokter hoort niets meer van het geval, al was hij er geen moment gerust over. Eenige jaren later ontmoet hij zijn patient op de Coolsingel. De dokter wou eerst nog net doen of ie 'm niet zag, maar zijn ex-patient kwam met uitgestoken hand op hem toe en was een en al hartelijkheid. Na eenig heen en weer praten kon de dokter toch niet nalaten te vragen hoe het na de operatie met den toestand van zijn patient was verloopen. Nou, dat ging opperbest. "Het eenige verschil bij vroeger is, dokter, dat als ik nu bij mijn vrouw kom, dan beginnen mijn oogen zoo geweldig te tranen".'

In deze brief reageert Pieter verder nog op de informatie die hij uit Indië heeft gekregen. Helaas zitten daar al een aantal malen geen 'blaadjes "Henkie" door Esje zoo trouw bijgehouden' bij. Pieter hoop dat dit maar tijdelijk is, want 'Ik verzeker je dat ze hoogelijkst gewaardeerd worden. Ik zit altijd van die blaadjes te genieten en vind de werking van die kleine hersentjes altijd bijzonder interessant.'

Els schrijft ook nog over 'Mussolini-Mussert en de bezoeken van de hooge oomes aan PB en FdK. 

Frits vraagt hoe het met de bisocopen in Nederland is gesteld. Pieter bezoekt ze niet, omdat hij het niet betalen kan, maar weet wel dat ze goed draaien en dat er sinds 1930 wel de nodige bijgekomen zijn. 

'n Heel werk dat kinderfeest op Koninginnedag, maar je doet er een hoop goed mee en deelt veel vreugde uit. Het incasseeren van die 2% om F125,- bijeen te krijgen zal ook wel lijken op het trekken van zoovele kiezen.' 

Van de koninginnedag op 31 augustus heb ik drie foto's die hier allemaal zijn bijgevoegd. Ze spreken denk ik voor zich en zijn alle genomen in Bangkinang.  

Ondertussen wacht Pieter met smart op zijn honorarium van de NRC, want dan kan hij nog een 'vliegbrief' verzenden. Zo niet, dan zitten ze in IndiUe een tijdje zonder bericht en komen de verjaardagswensen te laat aan.