Er wordt geschiedenis geschreven, maar Pieter, die er, net als wij nu, middenin zit, heeft daar geen erg in. Zou hij zich hebben gerealiseerd dat de Mae-Westmoppen veel minder lang zijn blijven hangen dan die over Hitler?
Het houdt qua werk niet over deze tijd. Pieter heeft een depressieve periode achter de rug en is niet aan het corresponderen toegekomen, of zoals hij het zelf schrijft, op 13 augustus: 'om eens gezellig voor de schrijfmachine te gaan zitten voor een babbeltje.' Hij heeft wel weer vier artikelen voor de Nieuw Rotterdamsche Courant in de maak, maar er is nog niets echt uit handen gekomen. 'Mijn laatste poging is getiteld "De laatste Kies" Daar ben ik nu gisteravond zoover mee gevorderd, geïntereseerd door het corpus delicti dat voor me op tafel lag, dat ik hoop heb het deze week nog af te krijgen. Maar dan blijft nog de vraag of het geaccepteerd wordt.'
Ik heb geen idee waar dit over gaat en wat de strekking van het artikel is, maar goed, die moppen dus. Pieter heeft het idee dat er geen nieuwe worden gemaakt, of het komt doordat hij de laatste tijd zo weinig mensen ontmoet. 'Die 1 1/2 scheepskapitien die hier per maand komt binnenwaaien weten niet veel nieuws. Aleen moppen met baarden van meters lang.'
Maar toch kan Pieter met een oude mop een Schotse kapitein nog een reusachtig plezier doen.
En dan is er een nieuwe Hitlermop in omloop:
'Goering, eenigszins jaloersch geworden op die "Heil Hitler" groet, vroeg hem eens of men niet naar de gewone wijze van saluteering zou terug keeren en weer gewoon "Guten Tag" zou gaan zeggen. "Nein - moet Hitler vastberaden hebben geantwoord - so lang ICH lebe gibt's kein guten Tag mehr.'
Het is wel duidelijk dat het Pieter nog steeds niet voor de wind gaat. Hij loop naar zijn werk, om 15 cent uit te sparen. Het vertier dat hij zich gunt (3 x naar Cineac à 20 cent per keer) valt tegen, want 'het meeste is sport - sport en nog eens sport.' Als Katy naar Den Haag gaat, waar Pieter ook zal zijn in verband met de verjaardag van Pa, dan moet ze maar een lening afsluiten ergens, dan kunnen ze samen naar een heuse film. Het is dan ook logisch dat Pieter blij is met de Indische postwissels.
'Mijn Indische kinderen hierbij duizend bedankjes voor hetgeen ik weer in mijn postbus vond. Het viel weer op een gloeiende steen. Ik heb aan de belasting ontheffing verzocht van het restant dat zij nog krijgen van '33 - '34 en ben benieuwd hoe dat zal afloopen. Personeele belasting heb ik in elk geval te betalen en daar gaan dan ook geregeld elke maand aflossingen heen.'
Deze zaak opwerken is een Hercules-toer. In wijn is zoo enorm veel concurrentie en er wordt zoo ontzaggelijk in geknoeid dat je haast nooit weet met wie je op een reeële basis zaken kunt doen.'
Tot slot een reactie op bericht uit Indië (terwijl Els op Java zit, is Frits lang op tournee):
Croesus, de koning van Lydië (555 voor Christus) werd zo rijk door de opbrengsten uit goudmijnen en het innen van belasting bij zijn onderdanen, dat zijn naam spreekwoordelijk is geworden: zo rijk als Croesus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten