Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

vrijdag 8 april 2022

Juni 1936 (4); slemmen

Het duurt echt nog wel een half jaar voordat PaMa naar Indië zullen vertrekken, maar er worden aan weerskanten al voorbereidingen getroffen en plannen gemaakt. Ma laat haar tanden in ieder geval nog in Nederland behandelen, wat Els wel een goed idee vindt 'want hier gaat zooiets altijd lastig'. Er wordt ook over kleding nagedacht, zo schrijft Els aan haar moeder: 'laat in Holland een goedzittend grondpatroon voor je maken, dat is gemakkelijk voor ons als we hier voor je aan de slag gaan.' Ook Frits geeft zijn schoonvader kledingadvies.
'Pakean [kleding] deftig, als het deftig betoel is, is voor 's avonds nog steeds rok Pa, eventueel smoking. Maar die erg deftige voorvallen zijn zeldzaam. Mocht je in het bezit zijn van een smoking, breng het dan mee. Maar ik zou het niet speciaal laten maken. Dinner jacket wordt ook wel veel gedragen, maar dat is weer iets dat je beter hier kunt laten maken. Voor gewone visites bij de Ass. Resident, een majoor en dergelijke is [onleesbaar] netjes genoeg. En dat kun je hier uitzoeken. De kleuren schijnen in Holland anders te lijken dan ze hier zijn.'
Er worden ook al plannen gemaakt om bij begin van het verlof enige tijd in Batavia door te brengen, maar dan moeten Els' broer en schoonzus (Tony en Annie) nog wel daar wonen, anders is er geen lol aan. 
Els schrijft weer uitgebreid over de spulletjes die PaMa hebben toegestuurd in het inmiddels welbekende 'petit paquet'. 
Alles komt geweldig goed van pas 'en uit het rolletje drukwerken ook nog het horloge van Henkje dat hij erg prachtig vindt en geregeld aan zijn knoopsgat hangt en dan in z'n zak stopt, en iedere keer maar draaien, het is op het oogenblik weer favoriet met de 3 bootjes die jullie stuurden, die moesten vanmorgen mee in 't bad.' 
In een vorig pakket zat ook nog een een harlekijn voor Henkje, die hij zo mooi vond dat hij 'm mee naar bed wilde nemen, maar dat wordt niet toegestaan. 
Er zijn kussenslopen opgestuurd, die Els snel zal opvullen en een ereplekje op de bank zal geven, want ze kleuren prachtig bij de meubels en de gordijnstof. Ook Frits vindt ze mooi en is er blij mee, nu alles na de vendutie zo'n beetje is verkocht, maar daarbij vermeldt Els wel even aan Pa dat de auto en de piano echt niet zijn verkocht (wat wil zeggen dat ze alleen voor meubels en planten 900 gulden hebben gekregen). Het pakje voor Bobbie en de sokjes voor Henk zijn fijn voor het aankomende bezoek aan Fort de Kock. 
Er komt alvast een verlanglijstje van spullen die meegenomen kunnen worden uit Holland. Frits kijkt al uit naar 'vaders tafeltje' en de encyclopedie en Els vraagt onder andere een klos rijggaren, completering van het servies en 2 tricot kussenslopen.
Overigens is 'arme Bobbie wat aan de dunne ontlasting, wat kan wezen vanwege de 2 tandjes die op doorkomen staan, zijn die door, dan gaat dat wel weer over. Hij is verder zoo vrolijk als wat, we maken ons dan ook heelemaal niet ongerust. 
Ook Frits merkt hier iets over op:
'Met de kinderen gaat alles goed. Bobbie heeft 't een beetje in het buikje, maar dat gaat wel weer over. Henkje voelt zich in het meer net zo thuis als op de kant. Angst kent hij absoluut niet en als je 'm z'n gang laat gaan, scharrelde hij tot in 't midden van het meer. (Overdrachtelijk natuurlijk want dat is 6 km breed bij ca. 15 km lengte). Hij drijft op een luchtband, zoo'n zwemriem, en dan loopt hij net als op 't land, in het water. En al trappelend komt hij vooruit en legt behoorlijke afstanden af. Slaat er eens een golf in z'n gezicht, nou niet erg. Even blij en misschien nog meer lol. En Henkje trappelt verder. "Slemmen" is het hoogtepunt van den dag voor hem.'
Nog even kort iets over het aanstaande bal masqué: 
'Els en ik gaan erheen als de 7 vette en de 7 magere jaren. Overigens wordt door beiden hard gewerkt aan de nivellering van het verschil. Els probeert hard om slanker te worden en is daarin al bezig te slagen. Ik probeer er eenige kilo'tjes bij te krijgen. Sedert m'n dysentrie aanval, die gelukkig alweer heelemaal genezen is, eet ik nog elken dag een diep bord vol met rijstebrei leeg. En dat moet toch wel aanzetten, zou je zoo zeggen.'
De brief van Frits is in een wonderbaarlijk klein handschrift geschreven, vandaar de pen bij de foto.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...