Maar goed, Els blijft schrijven en dat nog wel aan een nieuw schrijftafeltje.
'Als ik er niet aan zit, zie je er niets van en dan trek je aan een knop en plotseling is er een schrijftafel [...] iedereen die het ziet vindt het erg leuk uitgedacht het is heelemaal eigen vinding van Fisje en erg practisch omdat ons kantoor erg klein is.'
Die beperkte ruimte geldt eigenlijk voor het hele huis, maar door de nieuwe inrichting lijkt het nu toch groter dan toen het door de voorgangers werd bewoond. Deze mensen stuurden recent een ansichtkaar vanuit Tirol
'en daar hebben ze 3 weken gezworven, de 3 kinderen bij familieleden achter gelaten en nu huurden ze voor 2 maanden een gemeubileerde etage in Den Haag, Sportlaan 11, geloof ik en hebben een dienstmeisje en een kinderjuffrouw. Nog niet zoo onverstandig gezien, maar het zal wel flink wat moeten kosten [...] We hebben geen flauw idee hoeveel de prijs is van gemeubileerde kamers. Nu hebben we daar ook wel de tijd voor om achter te komen. Met kinderen lijkt mij een bovenetage niet te doen, een beetje tuin is toch altijd wel fijn voor ze in de Zomer vooral, nu, dat is toch immers ook al duurder dan boven wonen?'
De Van Griekens zijn ook naar Nederland en Els is benieuwd hoe zij het aanpakken.
'We kregen een kaart van ze aan boord, het beviel hun er best, zij hadden een zeebaboe mee. Ben ik benieuwd hoe zooiets bevalt, maar voor 2 jongens lijkt me dat toch niet noodig.'
Het is wel grappig dat Els zo bezig is met dat verlof, terwijl haar ouders nog een tijdje op bezoek zullen komen. Ze is zich er wel van bewust dat het nog enige tijd zal duren, maar toch worden er al plannen gemaakt.
'Vast staat voor mij, behalve de verschillende reisjes, een kook en naaikursus. Hoe en waar en hoe lang dat weet ik niet, maar ik stelde me toch wel voor de jongens op een bewaarschool te doen, of zou Bobbie dan nog te jong zijn. Pa, jij was vroeger tegen bewaarscholen, dat vertelde je me wel, maar het lijkt me toch zoo een kwade oplossing nog niet. De kinderen worden nuttig bezig gehouden en je hebt zelf ook meer aan je verlof op die manier en de vrouw zit dan ook niet eeuwig aan de kinderen vast, wat me vooral voor een man tijdens het verlof ook een voordeel biedt dunkt me.De fam. de Jong hier heeft een tocht naar Noorwegen gemaakt, die hun reuze goed is bevallen, maar aan de andere kant, je ziet ongelooflijk veel. Nu hebben we nog eigenlijk heelemaal geen idee hoe we ons verlof zullen doorbrengen, alleen staan bezoek aan vader en ook Adolf vast.'
Ondertussen is het nog steeds erg gezellig met de onderwijsburen (De Jong). De gezinnen komen ombeurten bij elkaar over de vloer 'en dan wordt er meestal wat extra's gepresenteerd, wat de gezelligheid verhoogt. Aan Bridge zijn we nog niet begonnen, dat kan altijd later nog.'
Later in de brief merkt Els hier nog over op.
'We zwemmen dan of drinken samen een kopje koffie. Henkje voelt er zich ook erg thuis en Bobbie, daar zijn ze beiden gek op.'
Els sluit een foto in die gemaakt is door een Zwitserse bezoeker uit Palembang - Frits vertelde daar eerder over -. Hij is enthousiast over het meer en een goede vriend van 'onze oude chef Hr. van der Meulen'. Zijn dochtertje staat ook op de foto, die Els wat verder beschrijft:
'Fisje is in uniform, vanwege rol op kantoor. Hij loopt de laatste tijd erg weinig meer in uniform, het wordt hier niet veel gedaan en meestal ook belachelijk gevonden door de niet BB-lui en waarvoor zul je de menschen op stang jagen. Er zijn er wel die geregeld in uniform loopen, maar dat zijn dan de erge "dienstkloppers". Henkje trekt er een vies neusje, vanwege de zon, ook Bobbie kijkt naar beneden en kluift lekker op z'n handje. Jullie ziet wel dat het een stevig jong is. Ikzelf mag er ook wel wezen, had juist een van m'n meest onflatteuze jurken aan omdat ik aan het rommelen was.'
In deze brief van medio augustus, schrijft Els verder nog:
'En zoo langzamerhand gaat deze maand ook weer op z'n eind loopen en begint September. Het gaat toch erg vlug. 31 Augustus openb. gehoor en na afloop op ons erf "Kinderolympiade". Iedere school zendt 3 afgevaardigden en dan worden er wedstrijden georganiseerd, kan best aardig worden. Wij storten Fl 5,- en de andere menschen naar capaciteit. De schooljeugd krijgt hiervan prijzen en wat te drinken. Wij gaan er dan naar kijken. Fisje met z'n "Hitlerjugend".
Els stuurt nog een artikel van Zendgraaf op.* 'Moet je vooral met aandacht lezen watie over Manindjau heeft, zou je er dan niet naartoe willen vliegen om er ook een kijkje te nemen?'
Daarmaa sluit Els de brief af. Volgend nieuws zal ze in een vliegbrief stoppen. Dus later meer.
* Het is goed mogelijk dat Els hier Henri Carel Zentgraaff (1874 -1940) bedoelt. Lees hier uitgebreid over deze journalist die een aantal jaren voor zijn dood naar het fascisme zou neigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten