Augustus 1936 (4); een lekker fleschje odeur

Het is een week later en er is weer een pakket van PaMa aangekomen in Manindjau.  Het is een een tantaluskwelling, want de post kwam 's morgen binnen, maar wordt pas 's middag geopend. Vooral Henkje heeft het er moeilijk mee en zegt maar "duurt nog zoo lang".

'Maar om 3 u. begon de plechtigheid, een waar feest weer, want wat zaten er weer niet een verrassingen in! Eenig en eenig was alles weer, fijn hoor en we kunnen jullie weer niet genoeg bedanken voor al dat moois. Het is altijd erg lastig om precies weer te geven hoe blij je bent, per brief, maar het was reuze en ik zal weer oudergewoonte alles beschrijven.'

Zoals op bijgaande foto is te zien, heeft Els de diverse spullen onderstreept. Het gaat om een sprei, een onderjurkpas ('die dingen gebruik ik altijd, je onderjurk wordt er veel fijner door'), een modeplaat, een tafelkleedje, een 'boek van Henkje, dat natuurlijk dadelijk bekeken moest worden en dat mee naar de kamer moest toenie vannavond naar bed ging.' En dan nog een 'lekker fleschje odeur' en de pepermuntjes, 'die zijn echt om iederen keer van te snoepen of als beloning te dienen voor Henkje als hij het een of ander mooi verricht heeft. De schoenpoets is weer iets nieuws, had nog nooit zoo iets gezien en het lijkt me erg handig.'Er is ook nog een fijne tricot onderjurk bijgevoegd, die Els zal dragen als dat ertoe doet, want haar jurken zitten er veel beter door. En dat spul is in de buurt vreselijk duur. 

'Het zwarte strooband daar wil ik proberen een auto mutsje van te maken, het lijkt me heelemaal niet zoo moeilijk toe en het zou leuk zijn als het slaagde.' Dan is er nog een 'complete dot' van een rose gebreide blouse. Die heeft Els meteen aangedaan met een zwarte rok en platte schoenen, alles ook door Ma opgestuurd. Er zit nog meer stof bij en een 'meer dan keurig' overhemd voor Frits met ook nog eens een smaakvolle das en een zakdoek die het geheel compleet maakt. 

Maar we zijn er nog niet, want er is ook een kussen opgestuurd en een restant garen en linzen om 'een fijn maaltje van te maken' naast vruchtenkoekjes 'die nu al op zijn'. Het doosje waar ze in zaten zal voor knopen gaan dienen en dan nog chocolaatjes en citroenschilletjes: 'we zaten alle drie op het bed te smikkelen.' Pa heeft een schilderijtje toegevoegd dat ze vast snel zullen inlijsten en precies hun smaak is. Tot slot nog eens drie spreien en corsagebloemen. 

Els hoopt maar dat ze niets is vergeten op te noemen en 'wees daarvan overtuigd, in gedachten, zooveel bedankjes en hartelijkst als je je maar kunt bedenken van twee blije kinderen.'

Dan nog even het bericht dat de Kwantes 3 nachtjes komen logeren, wat nog wat voeten in de aarde heeft, want de slaapkamer is nog maar steeds niet klaar, dus sliepen Els en Frits tot nog toe in de logeerkamer. En:

'Verder kan Bobbie in de handjes klappen als je zingt: "Klap eens in je handjes" en dat doetie dan allerschattigst en kijkt er doodernstig bij.'

Frits legt in zijn bijdrage nog even uit dat het pakket weliswaar met dezelfde post als de brief kwam, maar toch werd het later bezorgd, omdat het zo zwaar was dat de postbode het niet meteen dragen kon. En wat zat er voor "vrouw en kind" weer veel in om hartelijk voor te bedanken en het feit dat een van de zakdoeken zo mooi bij het overhemd past is ook fijn 

'terwijl de das ervoor gemaakt schijnt te zijn. Dat is een pracht combinatie. Ik denk dat ik het aantrek op een nader te noemen dag in Januari als ik in Pakan Baroe zekere menschen van de boot ga halen. De best gekleede man van Sumatra, in elk geval S.W.K. en minstens van Manindjau, zeker wat Europeanen betreft. Nou, zelfs zonder al die beperkingen zal ik er keurig uitzien. Ik hoef geen Beau Brummel te zijn.'*

En dan heeft Els kennelijk nog vergeten te melden dat er ook scheermesjes zijn opgestuurd, die Frits zeker zal proberen.

Frits schrijft verder aan zijn vader die een handgeschreven brief uit Engeland heeft gestuurd. 

'Voorlopig blijkt eruit dat het je in de Garden of England goed bevalt. Dat is met London 't eenige deel van Engeland dat ik ken. Ja, ik vond het heel mooi. Daar speelt ook een van Jeffrey Farnol z'n boeken.** Ik heb er diverse van gelezen. Het verhaal van Kipling heb ik ook al herhaaldelijk gelezen. Ik geen m'n buurman Engelsche conversatieles en heb hem nu Plain Tales from the Hills gegeven. Iedere les bespreken we een verhaal. Hij vindt ze erg aardig en begint Kipling te apprecieeren. Ik las dat Toomai of the Elefant en Kim verfilmd worden. Die twee wil ik graag zien. 

Ik ben benieuwd of je zakenbezoeken vruchten zullen afwerpen. Jammer dat Portugal zoo'n slecht vruchtenland is, behalve druiven. Volgens de Radio steunt Portugal de Nationalisten in Spanje en wil daarom geen non-interventiepact sluiten. Kun jij daar iets van merken Vader of gebeurt het allemaal erg in 't geheim. Is er brieven censuur?' 

Dat is het weer, al pent Els nog even in de kantlijn dat Frits bij een vendutie voor fl 45,- een Singer trapnaaimachine heeft gekocht en dat is natuurlijk heel fijn. 

* George Bryan Brummell (1778-1840) werd als dandy bekend onder de naam Beau Brummel of Brummel. Hij hield zich op met royalty en werd als een mode-icoon beschouwd. Toen hij bankrupt was, moest hij uitwijken naar Caèn waar hij Britse consul werd. In 1924 werd een lange stomme film over hem gemaakt, zie hier.

** Jeffrey Farnol (1878-1952) was een Engelse schrijver die veel romans en verhalen heeft geschreven met name gesitueerd in de Georgische tijd en in het Engelse Regency genre.

Het graafschap Kent wordt wel de Garden of England genoemd.