'Ons Sint Jan. Nou, als Johannes slechts een fractie van de centen had gehad die te zijner eer hier in één avond aan vuurwerk worden besteedt dan had ie zich best een satijnen jurk ijnplaats van een kamelsharen kleed kunnen veroorloven; en inplaats van sprinkhanen met wilde honing zoo iets van springbok en tamme honing. Ik heb me met verbazing afgevraagd hoe 'n oogenschijnlijk zóó arme bevolking zooveel geld aan zoo iets vluchtigs als vuurwerk kan besteden. Ik heb hier in de laatste paar maanden méér vuurwerk gezien dan in mijn vorige levensjaren. Eergisterennacht om 1 uur was ik net ingeslapen, toen ik weer wakker werd van een geweldig geboem-boem. En ik behoefte m'n oogen maar even uit te wrijven en rechtop in bed te gaan zitten, om op nieuw getuige te zijn van een vuurwerk aan de overzijde van de rivier. Net boven de berg uit barstten de kleurige vuurpijlen in allerlei 'zarte' kleurnuances, of donderden en blitsten vervaarlijke vuurspuwende en knallende zonnen de lucht in. Dat was het feest van de visschers aan den overkant in Villa Nova de Gaia ter eere van mijn naamgenoot, die als oud-visscher-discipel bij de visschers natuurlijk in een bizonder goed blaadje staat.'
Pieter is blij dat hij om 6 uur 's middags weer in Porto terug is. 'Het was of ik thuis kwam.' En dan:
'Om 9 uur ging ik op stap met Nascimento. Overal waar we langs kwamen klapten voetzoekers, rotjes en donderbussen. Ook is hier een speciall soort bommetjes die met een geweldige knal ontploffen en die door de jeugd op de tramrails wordt gelegd. Komt de tram er dan over heen dan is het of er een mitrailllervuur van kleine kanonnetjes afgaat. Om 12 uur zou er een optocht zijn. Op het terras van een café in de buurt hadden we daar met een kop koffie gewacht, terwijl een dronken vent een zwaar ontplofbaar ding tusschen ons tafeltje en dat van twee andere menschen ingooide. Verblindend licht, reusachtige knal, dameshoed verzengt, tafeltjes ondersteboven, maar verder geen ongelukken. Vijf minuten later werden we gelukkig door een der planten gered, anders hadden we zoo'n ding in ons gezicht gehad. Daarna is de vent er met vereende krachten uitgegooid. De optocht was aardig en eigenaardig. Van elk stadsdeel waren er jonge mannen en meisjes in eigenaardige drachten, met lampions, guirlandes en afbeeldingen van Hun oude stadspoort, industrie, heilige, of wat voor dat stadsdeel als het meest bizondere gold. Dat was dan het piece de resistance. Ook had elk gezelschap een vaandel en een stel guitaartokkelaars, waarbij elk gezelschap een speciaal liedje liep te zingen. Heel lief, aardig en landelijk aandoend. Waar de stoet passeerde was het zwart van de menschen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten