Ze denkt er ruim de tijd voor te hebben, omdat de djait er is om aan de zwarte receptiejurk te werken, maar die komt al snel melden dat haar kind ziek is, dus moet Els zelf later weer aan de slag. Dat zal ze ook doen, dan stikt ze een paar naden en hangt de jurk uit, 'wat minstens 3 dagen gebeuren moet voor de zoom erin komt, anders rektie daarna en is erg onplezierig.'
Gelukkig gaat al het naaiwerk lekker snel op de Singertrapnaaimachine van mevrouw Claes.
Maar eerst moet er bedankt worden, niet alleen voor de brieven, maar ook voor een pakket. Het wordt al snel duidelijk wat er in zit en dat er nog wel wat te wensen overblijft.
'pakje voor Bobbie en 3 zakdoeken voor Henkje, die er heel blij mee was en trotsch. 's Middags moesten ze alle drie mee op de wandeling en hij heeft er een speciaal doosje voor gekregen om ze in op te bergen, en dat ligt in de kast die ik vooral niet op slot mocht doen. Het blauwe pakje is ín schattig en voor Fort de Kock erg geslaagd. Mocht je Bobbie nog eens een plezier willen doen, dan graag van hetzelfde slag, maar dan korte mouwtjes en géén beentjes en voetjes eraan, maar geknoopt van onder. Die heb je voor Henkje indertijd ook gestuurd en die zijn zóó eenig om 's middags mee te gaan wandelen. Losse broekjes heeftie nu genoeg, ik bedoel dus met watie nog gebruiken kan: gebreide katoenen hantsopjes, en liefst geen rose, maar blauw of wit. Dit voor het geval jullie nog eens wat sturen wilt.'
Het is maar wat fijn, vindt Els dat haar vader zijn werk thuis kan doen, terwijl hij naar muziek luistert op de radio. In Indië is een reclame in de bus gedaan voor 'de nieuwe rimboeradio, kost maar eventjes f 275,- en dan nog kosten voor accu enz. enz. jammer dat dat zoo duur wordt.'*
Overigens heeft Henkje ook een ansichtkaart gekregen die PaMa uit Duitsland hebben gestuurd. Hij sleept die kaart overal mee naartoe.
De kleine beetjes informatie worden beantwoord, om te laten blijken dat ze zijn opgemerkt. Griepjes, bezoekjes, werkzaamheden, 'pierewaaien' (tentoonstellingen en themadagen), uiterlijkheden enz. Ik zal ze hier even behandelen:
Ma is niet meer verkouden en is naar de kapper geweest.
'enfin, ik zal dus aan het idee moeten wennen en ja, dan moet ik ook eerlijk zeggen: je kunt toch waarachtig met je eigen kop doen waar je zin in hebt, zeg nou zellef!'
PaMa zijn naar de film over de onderzeeër K VIII geweest, maar Els herinnert zich dat zij er zelf in Indië wel eens een hebben gezien, dat was waarschijnlijk in Pelaboean Ratoe.
'Toen zei je nog dat je Nelson heette en dus wel mocht gaan zien voordat de Admiraal erop geweest was en bovendien was het zóóó leerzaam voor je dochter!'
Het is leuk dat PaMa wel eens bij Heck komen en daar kennissen ontmoeten en maken.** Els wil op verlof ook graag vaak uit eten, als dat met de kinderen te regelen valt.
In Den Haag, tegenover het huis van PaMa wordt de brug vervangen, waardoor het uitzicht vanuit huis (en balkon) er niet beter op zal worden, maar elk nadeel...'als ze nu Pa's zin maar doen en het urinoir verplaatsen, dan heeft het dat voordeel ook nog gehad.' En misschien zullen Frits en Els dan met verlof lekker over een nieuwe brug rijden.
Over vader wordt ook even geschreven. Daarvan is in Indië inmiddels de opgewekte brief die aan boord van de Aurora werd geschreven ontvangen. Nu maar hopen dat er hij in Portugal een baan zal vinden.
'z'n ondernemingsgeest en moeite verdienen het wel.'
Wat uiterlijkheden betreft:
'Ja hoor, Fisje heeft ook een achteruitpunthoofd, Pa, maar minder rond als het jouwe trouwens, dat van Bobbie begint ook al erg fatsoenlijk te worden.''Ja Pa, ik moet zoo langzamerhand weer eens aan m'n slanke lijn gaan denken en als we in Fort de Kock zijn wil ik Wilmar vragen wat hij denkt van een vruchtenmaaltijd 's avonds, zooals ik voordat Bobbie zich aankondigde ook deed en waarvan ik afviel.'
Het lijkt erop dat de schulden die Els en Frits in 1935 hebben gemaakt bij PaMa, met het toezenden van diverse bestelde spullen, door de ouders zijn weggestreept, want Els bedankt voor het feit dat ze '36 met een schone lei kunnen beginnen. Maar natuurlijk moet dat geen gewoonte worden, want Els wil wel zonder schuldgevoel dingen kunnen laten opsturen. Ze hebben het niet breed, waardoor er niet meer veel op de piano wordt gespeeld. Deze is zeer ontstemd, maar een pianostemmer kost wel 25 gulden en dat nog zonder voorrijkosten.
Wat Els met het volgende bedoelt is mij een raadsel:
'Kwestie Kindertal van ons is nu heelemaal van de baan gelukkig.'
* Door de lange golf radioverbinding werd het mogelijk om in Indië Nederlandse uitzendingen te beluisteren. Dit was tussen de twee Wereldoorlogen een goede manier om de banden met de koloniën te versterken. Een studie hiervan toont aan dat deze radio-uitzendingen in Indië de kloof tussen Westerse en Oosterse identiteiten vergrootte.
** Heck's lunchroom was een (keten met wel 14 vestigingen verspreid over Nederland. die later Cafetaria Ruetck's zou gaan heten. In Den Haag zat deze op de Spuistraat. Het voorbeeld kwam van de Lyons in Londen. Met goede waar, service en een prima prijs-kwaliteit-verhouding, hielp het de Nederlander te wennen aan uit eten gaan. Er stonden huzarensalade, biefstuk, aardappels en uitsmijters op de kaart, en natuurlijk ijscoupes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten