Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

zaterdag 19 februari 2022

Februari 1936 (11); 'n parvenue van een mannetje

Geloof het of niet, maar bovenaan de brief van Pieter eind februari 1936 staat een adres: Largo Cais das Pedras. 49. PORTO. En wat schetst mijn verbazing, zoekende naar dit adres op Google maps: Het adres bestaat nog. Op de betegelde gevel staat het jaartal 1878 en wat zit er op straatniveau: een slagerij!
Zou die nog steeds in de familie zitten? Ik heb inmiddels wel een idee hoe het er boven na een flinke opknapbeurt uit heeft gezien.
'Weten jullie wat een FEEST met hoofdletters is? Nee, daar weten jullie geen klap van. Het zij mij vergund dat eens even aan jullie boerenverstand te brengen. Het is FEEST wanneer je drie lange dagen in een vreemde omgeving en vieze rotzooi, met gebroken ruiten, zonder electrisch licht, zonder gas of petroleum, zonder verstaanbare spraak, je hebt gevoeld als een verschoppeling, als een witte kat in een steenkolenpakhuis, verschrompeld van kou en armoe, en je kunt dan aan het einde van dien derden dag tegen witte muren aankijken, over schoone vloeren loopen, gezeepte deuren zonder schurftgevoel aanraken, door ruiten kijken, licht aansteken door aan een knopje te draaien, water koken in een electrische koker, 'n WARM KOP THEE genieten in je eigen schoone kamer, zonder onverstaanbaar gebrabbel en gebaar om je heen. DAT is feest!'
Het volgende nieuws is dat Pieter maar weer een lot heeft gekocht en weer quitte heeft gespeeld. Dus...nog maar eentje!
Dan is er een 'conferensje' met de wijn-connectie. Deze is volgens Pieter nog in een toestand van "the morning after the night before". 
'Hij was erg excited, vond allerlei moeilijkheden, die ik hem de een na de ander weerlegde, wat hem eigenlijk nog méér hinderde. Op een gegeven moment kreeg ik er genoeg van en terwijl hij nog van zijn eigen geluid zat te genieten, stond ik op, knoopte m'n jas dicht, waardoor ie nóg meer ging praten, en zei:"Sorry to have troubled you at all."'
Pieter denkt duidelijk dat hij zich deze houding kan veroorloven, want Kopke, zo schrijft hij, is niet de enige speler. Er zijn er nog een heleboel, en de meesten ook nog eens groter. 
'En als ik verdomme port wil koopen om te verkoopen heb ik hem niet nodig. Hij wou garantie van betaling hebben. Nu was er niets eenvoudiger geweest dan hem te zeggen dat ik met £ 5,- constant [?] bij hem in depot zou geven (dat is n.l. de prijs van een vaatje van 65 Liter) door hem te worden opgestreken voor het geval een bestelling eens mocht worden geweigerd. In elk geval zou ik dan nog bezitter zijn van de wijn.'
De connectie is bang voor veel geld het schip in te gaan als deze nieuwe werknemer zijn wijn wil gaan verkopen in Holland. Hij stuurt dan ook vrijwel meteen een bediende naar het nieuwe adres van Pieter, die met een brief komt. 
Het is een model van wat hij dacht een goede brief zou zijn om uit te zenden en mochten zich nog andere ideeën aan mij voordoen, wij die natuurlijk konden bespreken. Ik heb een dag genomen om een en ander eens kalm te overwegen en zal hem vanavond eens antwoorden. He is of the bullying type - waarmee hij bij mij precies aan het verkeerde adres is. Ook is hij Alwetend. 'n Parvenue van 'n mannetje, met de heilige overtuiging dat áls God iets beters heeft geschapen dan hij is, hij zoo iets nog nooit heeft ontmoet. In ieder geval bespeurt hij nu al nattigheid. Ik zal hem nu zakelijk en goed, maar tegelijkertijd ook heel onafhankelijk beantwoorden, want dat ventje scheen na onze eerste ontmoeting in den waan te verkeeren dat als HIJ me niet hielp mijn gebeente weldra aan de oevers van de Douro zou liggen uit te bleeken. Shit! Excuseer de term, maar past precies. Little runt of an Irishman.'
Als dat maar goed gaat! 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...