Recapitulerend: Pieter is in Oporto aangekomen en kennelijk in een hotel gaan zitten. Hij heeft een factotum die hem helpt met huizenjacht en hij vindt ook een eigen plek. Bij een notaris regelt hij met de huisbazin een huurcontract. Hij heeft ook een identiteitsbewijs of paspoort nodig, dus is daar ook druk mee. En dan moet er nog huisraad worden aangeschaft. Dat komt van een meubelzaak en zal de volgende dag al worden geleverd.
Er is nog meer, want er zijn geen vaste kasten in het nieuwe verblijf, waardoor Pieter zijn eigen spullen niet kan uitpakken, maar er komt een timmerman voor een plankenwand. Het huis is erg smerig, dus komt er ook nog eens een werkster.
'Gisteren had ik den geheelen dag een schoonmaakster. Ik was te vies om ergens aan te komen. Enfin, alles wordt opgeknapt. M'n stukkende ruiten worden op het oogenblik al ingezet, zoodat ik niet meer lig te krimpen van de kou en er zal gewit worden. Ik heb achter die tante aangeloopen als een Jan Hen. In iedere emmer water die zij haalde deed ik de noodige soda, want dat vergat ze telkens. Een stuk keukenkast en deuren waarop het vet de schimmel was aangegroeid, heb ik schoon laten schrobben, alle vloeren zijn goed gedaan, zoomede de plinten en voel ik me daardoor al iets behagelijker.'
Als Pieter vanuit het hotel vertrekt, gaat hij met zijn 'mannetje' ook nog wat boodschappen doen. Hij koopt:
'suikerpot, koffiepot, theepot, lepeltje en 'n pak soda [we weten inmiddels waarvoor]: totaal 38.50 Esc (F 2,53) alles emaille. Daarna 2 borden, 2 soepborden, 3 kopjes en schoteltjes, 4 glazen: totaal 33.50 Esc. Daarvan zijn de kopjes het duurst: 5 Esc. per stuk.'
Met deze spullen in de taxi, haalt hij zijn eigen bagage uit het hotel, maar wacht even: onderweg koopt hij ook nog 4 Philips lampjes 'van 50 kaars gekocht à ZES Esc. per stuk, dus heel wat goedkoper dan in Holland en toen met het geheele zwikje - in den regen - naar huis.'
Maar dan zijn we er nog niet, want er wordt meer ingekocht:
Overigens kan het water uit de kraan niet gedronken worden.
'Men is hier bezig riolen te openen en te vernieuwen, zoodat typhus dreigt. Nu kan ik m'n water nog niet kooken omdat m'n lichtleiding nog niet is aangesloten. Ik heb van de slager beneden voor enkele dagen een petroleumlamp te leen. M'n eerste dag ben ik dus begonnen met het klutsen van een ei en het bijvullen met wijn. Dat was m'n ontbijt. Voor lunch heb ik genomen: 3 broodjes (in dat 1/2 kilo zaten er 15) en een appel in schijfjes op 2 ervan; suiker op de derde ter afwisseling. Vanavond hetzelfde programma. Daarbij twee glazen wijn om toch eenige vochtdeelen naar binnen te krijgen. De vruchten zijn enorm goedkoop. Ik had 12 sinaasappelen en 6 mooie appelen voor 2 Esc. Dus totaal 18 stuks voor nog geen 14 cent. Zoo zal ik mezelf nu maar een poosje vegetrisch bezig houden en zien hoe goedkoop ik bestaan kan.'
Ondertussen heeft Pieter contact gemaakt met zijn 'wijn-connectie'.
'Ik heb nu de agentuur van een zijner dochter-maatschappijen, de firma Pedro Lopez & Co, in wezen hetzelfde als de groote maatschappij, want alle wijn komt uit één groot pakhuis; ik schrijf 10 à 15 brieven per dag, hij geeft papier, enveloppen, enz. betaalt postzegels, we probeeren het voor drie maanden en hij geeft me een voorschot op commissie van £1,- per week. Dat is dus al eenige houvast. Dat heeft nog heel wat gepraat en gezwam gekost - dat snappen jullie.'
Postzegels voor het buitenland zijn erg kostbaar, bijna net zo duur als sigaretten ('type Camel, maar slechter'), al heeft Pieter nog niet durven vragen naar de prijs van importsigaretten.
Een gokje is nooit we, dus waagt Pieter het erop en koopt hij een staatslot, waarvan elke week een trekking is.
'Daar worden hospitalen e.d. uit bekostigd. Het rijk houdt 1% voor zich. Iedereen, zelfs de armsten spelen mee, of deelen 'n lootje/ Prijs officieel 16 Esc. voor een tiende lot, maar je betaalt overal 18. Dat is de tusschenhandel. Ik ook een lot gekocht. Toen had ik nog geld. No. 02591. Zondags krant gekocht. Hoofdprijs was 300.000 Esc. Dus 1/10 krijgt 30.000. Maar die had ik toch niet. Zelfs niet een van de kleinere. Maar omdat het hoofdnummer met 'n 1 eindigde kreeg ik toch eigen geld. Ik wisselde dus in voor een nieuw lot en zit nu reikhalzend uit te kijken naar a.s. Zondag.'
Noot voor de familie: We kunnen zo langzamerhand wel concluderen dat het archiveren in de genen zit. Al deze bedragen, zo op een rij, een heel archief dat bij vertrek uit Rotterdam verkocht of vergeven is. De reisdata van Katy, vanaf haar geboorte tot aan haar dood, het bijhouden van stambomen, het optekenen van eten en de duivenleg (het aantal eieren dat de duiven in hun hokjes legden)door Henk in het kamp, enz. enz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten