Februari 1936 (3); aan boord van de S.S. Aurora

Begin februari stapt Pieter aan boord van de S.S. Aurora.* En als hij een paar uurtjes voorbij Cap Gris Nez is, zit hij aan zijn schrijfmachine.
De reis is begonnen met een korte dag, want Pieters tafelgenoten, de kapitein van het vrachtschip, de chef-machinist en de eerste stuurman, zijn op hun reis van Amsterdam naar Rotterdam bijna 36 uur in touw geweest en wilden al om half tien te kooi. 

'Ik zelf was daar allerminst rouwig om. De rust na alle opgezouten drukte en emotie van de laatste week was zeer welkom, ofschoon er van slapen nou juist niet veel kwam in de eerste uren. 

Als je uit een dal komt en een heuvelrug hebt bestegen, dan doe je twee dingen. Je kijkt naar den afgelegden weg en je kijkt naar het nieuwe terrein dat je gaat bewandelen. Zo lag ik gisteravond in m'n kooi. De langste onafgebroken periode van mijn leven is in Rotterdam doorgebracht. En in die langste periode heb ik materieel het minste bereikt. En zoo terugstarende vroeg ik me af: als ik nu eens inplaats van zus zóó had gewandeld, of die zijweg was ingeslagen, of dit of dat anders had aangepakt; totdat de chaos in je hoofd zóó groot wordt dat je die onprofitabele speculaties maar laat rusten, aangezien gedane zaken toch geen keer nemen. 

Zoo lag ik dan te peinzen en had een gevoel, stel ik me voor, als een winkelier die een zaak gaat openen en aan den vooravond van de opening in zijn winkel staat en alles nog eens overziet. Hij kijkt z'n bezittingen nog eens na, zooals ik alles bij me aan boord heb (13 kisten, koffers en valiezen; 1 schrijfmachine; 1 hoedendoos en 1 stoel) doorziet z'n etalage (in casu: voor een paar bladen schrijven en een wijnhandel beginnen) en hoopt dan dat de klanten zullen komen. 

En zoo de balans opmakende van mijn geheele hebben en houwen - de activa en de passiva - heb ik gelukkig weinig of geen passiva en tel ik onder activa een verbazende dosis goeden wil, goeden moed en vooral een reusachtig groote doos van Pandora met een bodem vol hoop - nee, HOOP in hoofdletters. 

(jullie moeten maar niet letten op de mistiksels, want dat komt door het schommelen van het schip.)

Deze schuit en het weer vallen erg mee. Het Hollandsche eten, dat ik gauw genoeg zal moeten missen, is puik, de hofmeester zorgt goed voor me, m'n hut is niet groot maar zindelijk en ik heb 't rijk alleen. De verwarming en het licht is prima, een W.C. heb ik recht tegenover m'n hut en 'n spoelhok er vlak naast. Bad niet aanwezig. Ik slaap onder twee lekkere, zachte wollen dekens en er is geen critiek als ik m'n licht laat branden waarbij ik mezelf ten slotte in slaap lees. Zoodra de scheepsmachine draait is er electrisch licht. 

Veel wandelruimte is er niet. Bovendien is het dek vies en nat. Er wordt vandaag vanwege den Zondag niet gewerkt, dus wordt het eerder morgen schoon schip. De hoofdmaaltijd is 's middags. Gisteravond kregen we gebakken bokking met gebakken aardappelen als warme schotel en verder brood, worst, kaas, roggebrood. Vanmorgen havermout, ham&eggs en de rest als gisteren. 's Avonds 1/2 9 nog een kop thee en van morgen om 10 uur alweer 'n bakkie koffie.'

* De S.S. Aurora werd in 1920 gebouwd en was eigendom van de KNSM. Het was een vrachtschroefstoomschip voor diverse ladingen. Eind 1942 werd het bij een Duitse luchtaanval (in Algerije) gebombardeerd en tot zinken gebracht.