'De brigadeleider is Mijnheer Wilmsen of Willemsen, een ontslagen hoofdadministrateur en niet zoo jong meer. Die man heeft al van alles geprobeerd, o.a. een pension in Padang, en nu is hij hier terecht gekomen en verdient fl 200,- moet daarvan vrouw en kinderen verzorgen, waarvan er een voor onderwijzer studeert, een op de Mulo en een ongelukkig meisje op de lagere school; dat is een meisje van 11 jaar en mist vanaf de geboorte een been, zoodat ze zich op een fietsje voortbeweegt, een reuze zielige geschiedenis hè. Ze hadden een groot deel van hun kapitaal belegd in papieren die vrijwel waardeloos zijn.'
Ook Els is in haar nopjes met alle spullen die zijn ontvangen. Door de postwissel hoefde ze op het postkantoor maar een paar centen zelf bij te leggen.
'Hartelijk dank hoor, jullie weet dat we er steeds erg blij mee zijn, maar vinden nog steeds dat jullie ons al te erg verwent [..].'
Het lijkt wel alsof er iemand jarig is, want het regent cadeaus. Pa en Ma sturen nog twee schilderijtjes op die Frits al heeft opgehangen in de kinderkamer. Er komt een prentenboek van tante Cato voor Bobbie en een gedenktboek van de kweekschool in Den Haag.
En dan nog een manuscript van Pa [?], dat Frits in de avond helemaal zal voorlezen. 'Zoo wat ik er van gesnuffeld heb is 't eenig en ik ben dan ook erg benieuwd of het aangenomen is.'
En niet alleen zijn ze overladen met al die cadeaus, maar ook met post. Er is een brief gekomen van 'm'n oude vlam Gerhard', van vader, van Katy en ook van Adolf 'met 4 kieken van hun in hun home. Eenig zijn ze ingericht en ze zien er allebei erg leuk en knap uit.' Ook schoonzus Annie heeft uitgebreid geantwoord op de 'inlichtingen' die Els bij haar gedaan heeft in verband met het bezoek van de G.G. Els zal snel tot bestellen overgaan, ze gaat duidelijk geheel in het zwart (zwarte stof, handschoenen en schoentjes).
Omdat Els Henkje wil stimuleren om te knutselen, heeft ze Annie gevraagd wat er aan spullen en methoden wordt gebruikt op de fröbelschool, zodat ze zelf wat kan bestellen en uitproberen. 'Hij heeft aanleg, maar die kan je nog wat kweeken en tegelijkertijd wordt hij dan aangenaam beziggehouden.'
Het klinkt als een Allerhande avant la lettre:
'Weet je Ma, dat je bij aanschaf van bepaalde snoepsoorten bij Jamin een reuze aardig boekje krijgt. Vader stuurde het me de laatste tijd geregeld, er staan leuke recepten in en modellen en aardig geillustreede verhaaltjes. Ik heb er al heel wat patroontjes uitgehaald.'
Over het personeel dan nog wat nieuws. Els wil weer een djait (naaister) laten komen (natuurlijk ook weer in verband met het hoge bezoek), dan is de djongos net getrouwd met de dochter van de keukenmeid,
'pas 16 jaar oud. Ze ziet er wel aardig uit en is ook op de een of andere school geweest. Het is het meisje dat bij mij nogal het een en ander naait en ik wil haar wel wat opleiden, dan hebben we er beiden wat aan. Hij is al een paar dagen in de boonen, maar verder erg geschikt. Z'n eerste vrouw zit maar in de kampong en wil niet met hem mee. Hij heeft dus nu twee vrouwen.'
Onderaan de brief schrijft Pa nog een stukje aan Katy. 'Als je je Zondags verveelt dan kom je nog maar eens overwippen, dan is voor ons de helft van de spoorreis.'
p.s. De foto hierboven is van juli 1934 Alahan Pandjang, Els en Frits schreven achterop: een Minangkabausche kar die naar de pasar gaat, getrokken door een buffel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten