Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

dinsdag 31 augustus 2021

April 1931 (2); als niet feminin-geëmancipeerde

Pa en moe maken een wandelingetje en nuttigen daarna het middagmaal:'n Puik tomatensoepje, witlof, vleesch, aard. en jus.' Er schijnt niet veel meer dan witlof beschikbaar te zijn, aan groenten.
Onder het eten memoreren de ouders:
'jullie veelvraterij van vroeger; over de stapels boterhammen en de schalen aardappelen die als sneeuw voor de zon verdwenen. Als er nu tien aardappelen op tafel komen blijft er nog een helft over. Mijn ontbijt bestaat uit één dun sneetje brood en moeder 'n bord pap. We herinnerden ons ook nog dat Adolf vroeger altijd dacht dat hij zoo veel op zou kunnen. Als hij groot was dan zou hij 'n kilo biefstuk voor zich alleen bestellen, of een heel konijn en ik geloof ook nog een heele pot honing.'
In antwoord op een brief uit Indië met de melding dat Frits weer eet als vanouds wordt er nog een schepje bovenop gedaan, want:
'dat wil wat zeggen ZESTIEN sneden brood en overal wat op, nam hij mee Zondagsmorgens naar de padvinderij en vrat - ja, ik zeg VRAT - dan nog van de jongens op wat zij niet opkonden.'
Pieter neemt zich voor om Katy op de hoogte te houden van het Rotterdamse nieuws door haar de Nieuwe Rotterdammer te sturen. Dan kan ze de familieberichten bijhouden en zien 'wie er getrouwd, verloofd, geboren of tot hunne vaderen vergaderd zijn.' De rubriek ongevallen wordt steeds langer en dan vooral met verkeersongelukken. 
Pieter reageert op een brief uit Priaman, waar Frits en Els inmiddels 8 maanden zijn. 
'Als niet feminin-geëmancipeerde schrijf ik maar "Frits en Els"; dat is zooals dat paar in mijn gedachten staat gegrifd. Anderen schrijven "Els en Frits" maar wil je dan konsekwent zijn, dan moet je ook je enveloppen adresseeren: "Aan Mevrouw en den heer".Dus nemen jullie me maar niet kwalijk alsjeblieft, in dit opzicht ben ik in hart en nieren iemand van den ouden stempel.'
Uit Indië is de vraag gekomen wat Pieter voor zijn verjaardag heeft gekregen. Van de loge Drie Kolommen (20 broeders) betreft het een cadeau van over de f60,00: 
'een fob. Je weet wel zoo'n zwart lintje met goud gespje voor horloge en daaraan een gouden balletje van ongeveer 1 1/2 cM in doorsnee, dat opengemaakt kan worden en dan op de zes pyramidetjes waaruit het bestaat verschillende symbolen gegraveerd heeft.' 

Maar dat is nog niet alles: de hele loge Concord heeft meebetaald aan een wortel-notenhouten rooktafel.
'De afmetingen zijn zoowat 62 cM kubiek. Het is een pracht van een artikel. Het is niet zoo zeer een rooktafel als wel een heerentafeltje. Er zijn twee gesloten vakken, voor sigaren, sigaretten, drankjes enz. Open plankjes voor glaasjes, boeken e.d. In één woord prachtig. Helaas wonen we niet zoo dat het uitkomt of tot gebruik komt.'
Het geheel heeft zeker f 150,00 gekost en er mag ook nog een plakette met inscriptie op worden geplaatst. Pieter is 'zeer gegloord'. 'M'n half century was dus voor mij een memorabele.'
Pieter vermeldt ook de verjaardag van Els die eraan komt.
'en dan is het weer de TWAALFDE, een twaalfde met nog meer betekenis dan gewoonlijk. Twee maal twaalf min 1 jaren, als ik me niet vergis, zal mijn schoondochter oud zijn, Mijn wensch: may your happiness endure en wat ik daar aan zou moeten toevoegen zou ik niet weten. Iets heerlijkers en mooiers dan alles en alles voor elkaar te zijn kan ik me niet indenken. Een voortdurende uitwisseling van zorg en attentie zooals die uit jullie brieven blijkt, kan niet anders dan een hechte fondeering blijven voor de vele gelukkige jaren die ik hoop dat nog voor je zijn weggelegd. Amen!'
En oh ja Els, wat een toeval, ze schrijft in een of ander verband over de stof Tobralco* en laat Pieter daar nou de dag na lezing een advertentie over moeten schrijven voor de firma in stoffen Damen.

Dan volgt er letterlijk huiselijk nieuws. 
'De kleinbehuisdheid daargelaten, verlustig ik me iederen dag weer in de rust, het gemak en het knusse van dit kleine huis. Het electrisch licht dat we zeven lange jaren hebben gemist, stemt me elken avond opnieuw weer freudvoll, dat ik me geen ongeluk sta te rillen bij het opstaan en naar bed gaan is een ander vreugdeverschijnsel dat ik me telkens weer bewust maak en waarvan ik geniet op de wijze van iemand die aan tafel gaat met een flinke dosis trek.'
de foto van schoondochter met aap ontbreekt in de brief,dus wie weet hierboven, waarvan hieronder de achterzijde:




De Brockhaus (vast meer dan de afgebeelde twee delen) is naar kantoor verhuisd, de grote kachel is weg, er is een kast doorgetrokken en een modern gasfornuis aangeschaft. ('De onkosten waren weer enorm, dat laat zich denken.')Op het 'miniatuur achterplaatsje' is met resthout van de diverse verbouwingen een schuurtje getimmerd.
'Het zit vol van boven tot onder met koffers, de tooverlantaarnplaatjes, de oorlogsbibliotheek, de mappen vol oude correspondentie uit de kast op de overloop naar mijn studeerkamer, jullie schoolboeken en allerlei andere snarenpieperij, waaronder ik ook nog eens groote opruiming moet gaan houden.'  

* Tobralco was een materiaal dat werd gefabriceerd door de Toyo Rayon Company in Manchester die zich toelegde op de productie van kreukvrije stoffen. De veelal bont gekleurde stoffen met fijne ribbels waren van gemerceriseerde katoen, soms met kunstzijde.
Zien we hierboven Els nou in een dergelijk stofje?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...