Eind oktober is Pieter dan eindelijk in Londen. De overtocht, op de Merel*, die vertrok (om 3 uur) vanaf de 2e Katendrechtsche Haven, was woelig. 'Nergens kon je stilzitten en toen ik na supper, dat met een grote kop scheepsthee met condensed melk eindigde, naar mijn hut laveerde, kletste er theegolfjes tegen mijn maagwand hevelijk op en neer. Zonder er ook maar eenigszins miserabel van te zijn heb ik die overtollige thee even weggebracht en allerheerlijkst geslapen van 8 uur tot 7 uur.' Tegen die tijd vaart het schip al op de Thames. Er wordt thee in de hut gebracht en Pieter neemt een heerlijk warm bad, gevolgd door nagelinspectie aan handen en voeten en dan nog een Engels ontbijt. Om half een legt het schip vlak bij de Tower Bridge aan.
'Hoe blij ik was mijn jongste telg te zien zal ik maar niet probeeren te beschrijven. Een bijbelsche term zou luiden: Mijn hart sprong op van vreugde in mij. Jeeshuis, wat was dat fijn.'
Pieter brengt lekkernijen van moeder Nelson mee, waarvan de mannen samen smikkelen. 'Met inspectie van Adolf's verblijf ging niet veel tijd verloren, want als je in het midden van de kamer staat kan je bijna alle wanden aanraken. Je broek aantrekken moet dan ook gebeuren met raam of deur open en iets anders dan "condensed" milk kan je daar natuurlijk niet gebruiken.'
'Ten tube' gaan de heren het centrum in om diverse musea te bezoeken, waaronder het Museum voor Natuurlijke Historie dat Pieter het meest boeit.'Al die blaaseblaasinies, van muggen tot dinosauri, trekken zulke dierenvrienden als wij zijn toch wel in 't bizonder. Je kunt je geen dier denken van boven, op of onder den grond, geen visch of insect, dat daar niet te vinden is.'
Pieter zoekt met Adolf een leuke bioscoop. Helaas zijn op zondag de theaters daar gesloten, waardoor er voor die filmhuizen lange rijen staan. Dus lopen vader en zoon zich 'de beenen ten heupe', maar herinnert Pieter zich nog een bios in de buurt van Charing Cross. Het programma valt mee en om 11 uur staan ze weer buiten. Pieter boekt een hotel (met ontbijt) in de buurt. De volgende dag (op de eerder besproken verjaardag van Frits) spreken ze af voor lunch met een potentiële nieuwe baas. Dan gaat Pieter naar de kolonisatieafdeeling van de Canadian National Railways, voor eventueel reclamewerk op termijn, want: 'Alle immigratie in Canada is op het oogenblik stilgezet.' 's Avonds gaan de mannen naar de grootste bioscoop in London 'The Plaza' op Piccadilly Circus. Duur, maar met een geslaagde show.'Ook een nummer met heel veel been! Dat zal de duurte wel hebben aangebracht.'
Er volgt nog een dag met bezoeken aan enkele bedrijven, het kantoor van Dolfke en dan wat eten en een bioscoop. Vroeg naar bed. De volgende ochtend is Adolf vrij en gaan ze naar zee. 'Al dat getippel van al die dagen - en wij met onze holle ruggen - werd op het laatst wel merkbaar. Ik was moe tot in m'n merg. Dan gaat Adolf weer werken en Pieter naar de boot. 'Een ondergrondsch afscheid en daar ging elk weer zijns eenzame weegs.'
Eenmaal thuis is er post uit Indië, wel 14 bladzijden van Els en 8 van Frits. En dan ook nog kieken. Pieter wordt zo op de hoogte gebracht van de indeling van het huis (plattegrond) en balkenvernieuwing. 'Dat Esje Morse leert moet ik ten strengste afkeuren. Wat komt er op zoo'n manier van de staatsgeheimen terecht die ik af en toe verplicht ben aan Frits door te geven?'
Er is uit Rotterdam verder niet veel te melden. Pieter voelt zich, medio november niet erg lekker en heeft daarom ook niet veel lust in schrijven. Het Dornier toestel DO-X is in Nederland geweest en weer vertrokken. 'Eventjes weer een geestelijke opwinding over de vooruitgang der techniek, zooals ik dat voelde toen ik de eerste vliegmachine in de lucht zag. En zoo is alles bezig zich te vervormen, langzaam maar zeker, tot een nieuwe wereldorde, niet met heftige sprongen, mmaar geleidelijke overgangen. En ik gaf 5 jaar van mijn bestaan als ik over 2000 jaar een week mocht komen genieten.'
* De Merel was een vrachtschip, gebouwd in 1925. Op 8 december 1939 voer het aan de zuid-oostkust van Engeland op een mijn die de hele voorkant opblies, waarna het binnen 4 minuten zonk. Van de 17 of 18 bemanningsleden zouden er maar 2 mannen levend, maar gewond, door een reddingsboot worden opgepikt. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten