April 1931 (1); Pasen en meer

Er is weer van alles gaande, zoals een heuse paasbijeenkomst bij de loge met 125 eieren 'om in verschillende prijzen te verdelen' en daarbij nog wat extra geschenken, zoals sigaren en sigaretten. 'De duurste prijzen waren eenige doosjes Boldoot, pedom, 4711 (eau de C. en zeep). Moeder had het liefst 4711'. Pieter doet zijn best om dit voor haar te winnen, en dat lukt hem ook.
Misschien rook ze daar wel naar toen ze samen in het Luxor Theater naar een vroege voorstelling gingen, waar ze de film Hocus-Pocus zagen.*

Met Pasen doet het gezin het rustig aan. 

'Katy verscheen gisterenmorgen tegen 'n uur of 10, nog en profond negligé, ik lag nog heerlijk verscholen achter boek, thee en cigaret en moeder in haar privé vertrek ontwaakte ter zijde. We hebben toen het heele verhaal van Katy's Tätigkeit ten WeeGeeë gedeeltelijk spontaan, gedeeltelijk door vragen aangehoord en bediscussieerd.'**

Er volgt een uitgebreid overzicht van haar achturige werkdagen, met eens per week een dag vrij, al dan niet op zondag. Ze verdient 'na aftrek van alles' f 62.50 per maand en kan uitiendelijk f 90,00 gaan verdienen. Daarbij krijgt ze goed eten, een flinke ruime slaapkamer, een wasservice ('niet van zijden frills en fancies, "undies e.d.') en 'vrije' dokter, apotheker en medicijnen gratis. Er zijn vroege en late diensten. De vroege is van 6.30 tot 11.00 en dan van 14.00 tot 18.00. Om 6 uur 's avonds wordt de avondboterham gegeten - een kwartiertje. Dan is Katy vrij. De late dienst begint om 8.00 tot 13.45 en dan van 17.15 tot 20.00. Ertussen zijn zeer afgepaste tijden voor een ontbijt en/of bakkie koffie ('Katy neemt dan chocolade') en een warm maal (hiervoor is een kwartier tijd). En wat doet de dochter nou eigenlijk?

'Ze is n.l. in de afdeeling die de zorg heeft voor het stoffelijk-innerlijk welzijn der pleegzusters. Per dag komen er daar zoo'n paar honderd ontbijten, een koppe koffie halen, middagmalen en het Abendbrot nuttigen. Dat daar het een en ander voor te doen is laat zich denken. Er zijn twee of drie hoofd-opzichteressen, een stuk of acht gewone en vijf adjuncten, waarvan Katy de jongste in dienst maar niet in jaren is. Het leeftijdsverschil geeft haar echter ook een voorsprong in salaris. Bedaagd zijn heeft dus toch een voordeel.'

Er wordt gebeden en gedankt, waardoor Katy zich meteen in haar element voelt (?) en complimenten krijgt voor haar snelle aanpassingsvermogen. De maaltijden worden in de hoofdkeuken bereid en dan in de bijkeuken geportioneerd. In die bijkeuken wordt ook de koffie en thee gezet. Dertien dienstmeisjes zorgen voor het tafeldekken, maar het tafelzilver valt onder beheer van de opzichteressen. 

'Katy's werkzaamheden zijn dus nog al verscheiden. Om een haverklap gaat de telefoon. Dan zijn er boodschappen voor zusters die aan tafel zijn, b.v. dat bepaalde cursussen niet doorgaan, de post voor al die zusters moet gesorteerd worden, want iedereen krijgt daar haar kranten en brieven heengestuurd, enz. Tusschen de maaltijden in is er het noodige te doen aan het bijvullen van alles wat er weggewerkt is. De jampotjes, de botervlootjes, e.d. moeten uit de grote provisiekasten worden aangevuld, de kleinere stukjes kaas die overblijven worden geraspt, het gesneeden brood dat uit de keuken komt moet op schaaltjes worden verdeeld en zoo ga je maar door. Dan moet er extra gezorgd worden voor zusters die het een of ander dieet hebben, zooals bruin brood, of roggebrood, of er moet apart worden gedekt voor zusters die laat uit de operatiezaal komen enz. enz. Dan zijn er nog enkele die vegetarisch eten, zoodat daar ook weer apart voor moet worden gezorgd.' 

Katy krijgt koffie, thee en suiker voor haar kamer - melk moet ze zelf inkopen - en naast het verse brood is ze te spreken over het eten dat altijd voldoende is en afwisselend. Zo at ze al bruinebonensoep, gebakken bokking en roastbief.

En dan heeft Katy nog maar een fractie gezien van het grote complex. Ze werkt dan ook in de 'binnendienst', maar dat kan ooit veranderen. Waar de 'buitendienst' voor staat weet Katy echter (nog) niet. 

* Hocus-Pocus was een Duitse film (daar uitgebracht - in 1930 - onder de titel Hokuspokus). Een Engelse versie (The Temporary Widow) werd tegelijkertijd gemaakt met Laurence Olivier in de hoofdrol. Het verhaal gaat over een vrouw die terechtstaat voor de moord op haar man, die vervolgens levend en wel opduikt. 

** Het 'WeeGeeë' is vrijwel zeker het Wilhelmina Gasthuis, het ziekenhuis aan de Eerste Helmersstaat in Amsterdam waarvan Wilhelmina - toen 10 jaar - in 1891 de eerste steen legde (het werd twee jaar later opgeleverd). Het hele complex had een dorpse sfeer met veel groen, om patiënten zoveel mogelijk frisse lucht te bieden binnen de oprukkende verstedelijking rondom.In 1925 nam het ziekenhuis de functie van het Binnengasthuis over als academisch ziekenhuis. In die tijd zijn er ook diverse paviljoens bijgebouwd om verschillende klinieken in te huisvesten, waardoor het karakter van het hele complex erg veranderde.