Pieter heeft net als de instructies over de inhoud van de brieven aan zijn oudste zoon en schoondochter, ook nog wat voor 'Dolfo mio', want het is wel duidelijk dat hij vrijwel alle dagen aan het werk besteedt, maar, vraagt Pieter zich af, wat spookt hij uit in de avonden en op zondag? Adolf geeft les in Hoog-Duits en zoekt ook werk in de reclamebranch. Zo gaat hij op bezoek bij 'de firma Libby', mogelijk met een aanbevelingsbrief van z'n pa.
Maar de 'advertising-manager' vindt hem nog iets te licht. Waarop Pieter schrijft over zijn vak:
'Toch kan ik me moeilijk indenken dat die mijnheer voor groote advertentie-campagnes alle kwaliteiten die daarvoor noodig zijn in één persoon verwacht. Voor een advertentie komen toch gewoonlijk drie personen kijken: de tekstenschrijver, de teekenaar en de lay-out man.Neem ik mezelf bij den kop, dan ben ik goed voor de eerste, ik heb kijk en kan aanwijzingen geven voor het laatste en weet niets van het middelste. Voor tekstschrijver moet je in de allereerste plaats psychologie studeeren. Alle menselijke driften, lusten, ondeugden, deugden, neigingen, idealen, eigenaardigheden enz. moet je bestudeeren. Dat moet dan je uitgangspunt zijn ten opzichte van elk artikel dat aan den man moet worden gebracht. IJdelheid, weetgierigheid, pronkzucht, genotzucht, gemak, hoogmoed, voorzichtigheid, angst, bezorgdheid, dat zijn allemaal uitgangspunten voor een op te stellen advertentie, die je ad libitum kunt aanvullen met zindelijkheid, spaarzaamheid, gierigheid, schraapzucht, en wat er nog meer aan bijvoegelijke naamwoorden is die menschelijke eigenschappen uitdrukken [...] Dat merk je trouwens zelf wel bij de zeepadvertenties. Een zeepadvertentie verkoopt niet in de eerste plaats zeep maar als het een toiletzeep is, dan wordt op den voorgrond geschoven het vrouwelijk schoon (factor: ijdelheid) een mooie huid, behoud van de huid, enz. Voor een waschzeep wordt de helderheid van het linnen verkocht, weinig slijtage, minder werk bij het behandelen van de wasch enz.'
'In het moeilijke reclamevak komt geen kennis je te onpas. Alles wat je weet heb je noodig en dan kom je steeds nog een hoop te kort.'
Tot slot enkele familieberichten.
De tandpijn van Poe is weg en de verkoudheid over. Ze gaat vaak naar diverse doktoren, 'zooals gewoonlijk', maar er zijn geen complicaties.
Katy is veel op stap en vertrekt over enkele dagen 'voorgoed' naar Amsterdam. 'Het baantje zal net een kolfje naar haar hand zijn.'
'De juffrouw die we in huis hebben voldoet moeder goed. Haar kookresultaten zijn zeer eetbaar, ze bakt goed visch en ik zie haar niet dikwijls. Zeer aangename factoren allemaal.'
Helaas verliest de poes steeds meer haar, maar hij kan het goed met de juffrouw vinden.
En met Pieter tenslotte gaat het 'puik'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten