Daisy is intussen druk met haar correspondentie en het inpakken en koken. Ze voelt zich inmiddels helemaal niet meer thuis in haar kleine huisje. Maar ze vindt zelf ook dat ze niet mag klagen nu ze een leven met William en in Schotland in het verschiet heeft. Ze laat nogmaals weten alles te kunnen verdragen behalve alleen zijn tijdens deze oorlog. Ze is dan ook erg blij dat Katy niet ongelukkkig is met haar besluit om te hertrouwen, zo kort na het overlijden van Adolf. Ze wil graag weten of het een goed idee is tante Nell al op de hoogte te stellen.
Het trieste bericht is dat een goede vriend van Adolf,B oogie Barnes, bij een bomaanslag een been heeft verloren en veel interne verwondingen heeft opgelopen.* Dan is het maar gelukkig dat Adolf op slag dood was. Maar dit zijn geen berichten om te sturen aan 'an invalid', dus nu wat opbeurender nieuws:
William was een paar dagen met verlof en kwam, eerder dan verwacht, bij Daisy, ze was net as aan het zeven en zag er onverzorgd uit, terwijl hij er in zijn 'Major's uniform juist heel goed uitzag. Helaas kon ze niet lang met hem naar Londen, want ze kon Caroline niet alleen laten (in de het dorp zijn de mazelen uitgebroken). Toch konden ze de broer van William even bezoeken 'who is a director or something pompous at the B.B.C.' De zus wordt alleen erg aardig genoemd.
'William wanted to buy me a ring. He is very conservative, so unlike Adolf. But we hadn't the pluck to go into a shop so it arrived for me on Monday by post after he had gone back. It is a very lovely single diamond and sparkles like five. I love playing with it. I asked William if I still could use Adolf's wedding ring as I didn't want to take it off & he doesn't mind at all and thinks it a nice idea. Don't you agree?'
Caroline mag William graag. Daisy denkt dat haar kind het als een persoonlijke schande ziet om geen vader te hebben.
'When I told her Boog was hurt, today she said:"Will I have to have a new Boogie too, Mummy?" So sadly. She 's a thoughtful little girl.'
Behalve dat William haar vader zo graag mocht, zal het nieuwe huwelijk ook voordelen voor Caroline met zich meebrengen. Wat er in de toekomst ook te gebeuren staat, in ieder geval zal Caroline door haar stiefvaders functie als medisch specialist enige sociale status hebben. 'He was snobbish on such matters, but I think, in this world, its a sensible kind of snobbery.'
Ook 'sensible' zijn de rijmpjes van Edward Lear's 'nonsense rhymes'.** Geïnspireerd balanceert Caroline een schoteltje op de rug van Roger (de kat) en noemt hem een 'Calico Pie'. *** Arme Roger.
'William, who loves cats as Adolf always did, would like me to take him to Scotland but its impossible while we have to share a house.'
Katy, schrijf me als je je beter voelt en nieuws hebt! Zo eindigt Daisy.
In de volgende brief verontschuldigt Daisy zich dat ze niet meer aan haar schoonzus heeft geschreven, sinds die griep had. Katy moet toch vooral naar het adres kijken (18 Eastway, Flixton, Nr. Manchester), omdat die hieruit kan afleiden dat ze helemaal niet zo ver van elkaar af wonen. Het is er niet zo veilig als op de vorige adressen, maar het is toch aan de rand van de stad. Zowel Daisy als Caroline vinden het fijn weer bij een groterer plaats te wonen.
'William and I were married over a week ago & I must say that the pleasure of living a normal family life again more than compensates for the possible disadvantages of living in the shabbiest part of England.'
Het huis is modern en plezierig, al is het niet erg smaakvol ingericht het heeft wel allerlei moderne gemakken. Er is een lekkere grote tuin waarin Caroline kan spelen. Het ziekenhuis is in de buurt, dus William kan altijd naar huis, al eet hij in de kantine, wat wel goed is, want het eten is er goed en het lost het probleem van 'wartime catering' op. Wat voedsel betreft hebben ze geluk, want een buurman heeft een groothandel in vlees en de winkeliers zijn aardig en eerlijk. 'The people here are better than the scenery!'
Caroline is blij met haar nieuwe vader en is al helemaal gewend in haar nieuwe omgeving. Er zijn gelukkig genoeg blonde meisjes van ongeveer dezelfde leeftijd in de buurt en die zijn van nature vriendelijk.
'Its amazing to see Caroline with her arm around another child's neck, greeting her friends and inviting them in and being called for to come out to play. She is very popular and has Adolf's knack of just being able to win the heart of almost anyone she meets. She is a great conversationalist and chats on any topic tactfully drawing the conversation round to familier subjects. William says she is very intelligent.'
En dan begrijpen we waarom het jonge echtpaar niet in Schotland zit. Net voor het trouwen, blijkt William te zijn overgeplaatst. Bovendien waren er problemen met de huisjes die Daisy heeft gekocht. Toen ze erheen ging, dacht ze dat in ieder geval een van de drie wel 'bright and shiny' zou zijn, maar er was nog niets gedaan. Daisy moest haar meubels 'dumpen' en bij haar oom intrekken, aan de andere kant van Salisbury, tot het werk was voltooid. Het was een hele klus om in alle haast een huisje klaar te krijgen voor huurders die er graag snel in wilden trekken en dan ook nog de aansturing van de werklui. Dan is er ook nog een hele slechte busverbinding tussen Salisbury en Winterslow, waardoor de reis wel 4 uur heen en ook terug in beslag kon nemen, als er überhaupt al gereden werd. Maar inmiddels zijn alle huurders neergestreken en het zijn allemaal prima mensen. Ondertussen paste familie op Caroline, maar, al zijn het lieve neven en nichten, 'they were not helpful being muddled exitable people & insisting on parties & late nights so that I had a very tiring and often boring time.' Soms was het leuk, maar Daisy is blij dat ze nu een rustig huiselijk leventje leidt.
Katy zal wel begrijpen dat het in deze drukke periode lastig was om persoonlijke brieven te schrijven, ook aan tante Nell, die wel van zich heeft laten horen. En hoe is het met Frits en Els? Misschien weet Katy.
Dat is het laatste bericht van Daisy in mijn archief. Er is nog een foto van Caroline als ballerina, in een elegante pose met een toverstafje in haar hand. Achterop staat een kert- en nieuwjaarsgroet voor 1955. De ondertekening is van Daisy, William, Caroline en inmiddels ook de nieuwe dochter Diana.
Achterop bovenstaande foto van Caroline staat geschreven:
'This does not quit show Caroline's strength of carater but it is the best we have been able to get so far. Do you not recognize the frock?' Er staat geen datum op.
* Boogie Barnes was zeer waarschijnlijk een collega van Adolf bij het reclamebureau waar deze werkte. Ik leid dat af uit een voordracht die ik in geschreven vorm in mijn archief heb gevonden. Het is een lang betoog (gehouden op 23 maart 1939) met als onderwerp de verbetering van de reclames opdat deze 'easier to take' worden voor het publiek. Hierin staat onder andere: 'Barnes and I were asked to do this particular job [to find a form as good as the continuity] and so we sat up night after night looking through practically everything that was published in this world.'
** Edward Lear wordt samen met Lewis Carol wel beschouwd als de Victoriaanse grootmeester van de nonsens literatuur. Hij scheef diverse gekke rijmpjes en limericks, zoals 'Teh Owl and the Pussycat'.
*** Hier meer over Calico Pie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten