Het interview met De Pina (vreemdelingenpolitie) wordt uitgesteld, omdat de man niet op kantoor blijkt te zijn. Als Pieter onverrichter zake weer naar huis loopt, komt hij de klerk van de KNSM tegen die hem bij aankomst zo fijn heeft geholpen. Pieter nodigt hem uit op de thee. 'En och, kleine Nascimento jaloersch omdat ik buiten hem nóg iemand kende in Oporto.' Maar de twee blijken elkaar te kennen van school.
'Nu was er (dat was woensdag) vuurwerk in Senhora da Hora, een stationnetje 15 minuten buiten Oporto, waar N. me mee naartoe had willen nemen.* Ik zei dat daar geen bezwaar tegen was en na een gezamenlijke "rummy", waarbij bleek dat de heer Sousa Oliveira geen buitengewoon licht was, gingen we met een treintje om 11.45 naar het vuurwerk. Er was tegelijkertijd een reusachtige kermis, zooals wij die heel vroeger in Nederland ook kenden. Armoedig circussies, flesschenstukgooierij, schiettenten, mallemolen, vetkramen, wijntenten, enfin, te veel om te noemen. Het vuurwerk was inderdaad uitstekend en was komstig van de "beste vuurwerkfabriek ter wereld", n.l. te Coimbra, een plaats halverwege hier en Lissabon. En zoo komt zelfs de nationale trots in vuurwerk tot uiting. Om 1.15 weer terug en om 2 uur lag ik in bed.'
Nascimento heeft een kennis met een groothandel waar Pieter tegen 20% korting een petroleumstel kan kopen. Hij doet er een pan en ketel bij en is het heertje. Hij zet witte bonen in de week, die hij op zijn nieuwe 'fornuis' zal bereiden als de werkster is gekomen met petroleum. Terwijl die bonen met wortelen en voor 12 1/2 cent soepvlees opstaan, komt de post binnen.
'Dat werd me een feest. Mijn eerste eigen warme maaltijd, een vliegbrief uit Maninjau en een brief van de familie Chambers met allerlei belangrijkheden. Ik was er doodgewoon een beetje van overdonderd. M'n maaltijd was aan de hartige kant geweest, zoodat een sinaasappel en thee na nog een dorstig gevoel nalieten. Ik was geloof ik een beetje zenuwachtig en dacht, weet je wat: zóóveel goede dingen op één dag gebeuren niet vaak, dus vooruit met de geit, dus liet ik voor de somma van 3 centen een flesch witte wijn aanrukken. Wat nu precies de oorzaak van de daarop volgende indigestie geweest is weet ik niet, de zwaarte van de boonen, of de wijn op de sinaasappel, of de ongewoonte van het heele warme geval maar beroerd dat ik geweest ben......tot 5 uur 's morgens heb ik bij kleine hoeveelheden alles weer aan Moeder Aarde (in casu moeder-emmer) terug moeten offeren. Daar gingen me kostbare eiwitten! En nog den heelen Zondag een pijn en 'n steen op m'n maag van jewelste. Gisteren geen snars gegeten (m'n gewicht is inmiddels gedaald tot 69,5 Kg) en pas vandaag begin ik bij te komen.'
Pieter zou met N. de kermis bij dag gaan bekijken, maar wilde in de drukte niet verder dan het station. Dat was nog een hele klim. In de stad weegt Pieter zich weer, 'met bovenvermeld resultaat. Dat gaat me nu wel wat TE vlug, dus moeten de vetdoelen weer bijgewerkt worden. n' Heele uitrekening.'
Ondertussen heeft Pieter een nieuw leersysteem opgezet,
'waarbij we elken dag minstens 12 nieuwe woorden leeren, zoodat onze woordenkennis met 400 woorden per maand tenminste vooruit gaat. De thema's laat ik N. nu uit het Portug. in 't Engelsch vertalen en dan neem ik zijn cahier om weer over te zetten uit E. in P. In den tijd dat ik vertaal maakt hij nieuwe werkwoorden, die ik dan weer den volgenden dag overneem als hij zit te vertalen. Zo schieten we beter op.'
* Senhora da Hora was een burgerlijke parochie iets ten noorden van Porto. Inmiddels is het een dichtbevolkte stad met een van de grootste winkelcentra's van Portugal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten