April 1936 (2bis); als het niet al te deftig is

Van zijn schoonvader krijgt Frits zowel een compliment (voor de hulp aan Els) als 'een gedeeltlijk niet verdiende terechtwijzing'. Frits heeft in zijn brief waarin hij het ontvangen pakket beschrijft, verzuimd om melding te maken van twee door Pa opgestuurde en zelf gemaakte schilderijtjes. 

'Dat het je niet prettig heeft aangedaan begrijp ik en ik wil alsnog (al zal je er nu geen waarde meer aan hechten) mijn dank ervoor uitspreken. Ik vond ze wèl aardig, maar het is me bij het schrijven glad door het hoofd gegaan. M'n gemeende excuses! Dat je daarin zonder meer concludeerde:"dat Fr. het maar niet de moeite heeft waard gevonden er iets van te zeggen" en dan een uiteenzetting met welke gevoelens en bedoelingen je dergelijke schilderstukjes maakt, bewijst me dat je inderdaad gedacht hebt dat ik met opzet zou hebben gezwegen. Je moest nu beter weten Pa. Trouwens, dat ik hevig apprecieer wat je schildert, zal je gebleken zijn uit de vliegbrief over het laatste pakket, waarin ik toevallig vrij uitvoerig was over het zeilschip en het vogeltje.'*

Zo moet dat misverstand nu dan uit de lucht zijn en gaat Frits over tot andere zaken.

Hij schrijft over de reisbelasting die echt een strop is. 

'Wie geld genoeg heeft om meer dan 12 dagen naar het buitenland te gaan betaalt f 1.- p. dag. Wie maar 8 dagen kan wegblijven betaalt maar f 0.50. 't Zal mij benieuwen of er differentiatie is voor b.v. patiënten die moeten kuren, en voor de reis (zonder belasting) al moeten krom liggen. Voor die vind ik het dan erg zwaar als ze f 1.- p. dag moeten betalen.'

Aan Katy adviseert Frits om maar te verhuizen nu ze in een kosthuis zit dat ze niet 100% ideaal vindt. 'Er zijn hoopies menschen die voor f70.- je behandelen als een prinses.' Ook niet prettig is het feit dat ze nog steeds op dieet is.

En dan richt Frits ook nog het woord tot zijn eigen vader. 

Het verheugt hem dat Pieter zich feestelijk voelt, maar hij vraagt zich wel af of de kou in Porto uitzonderlijk is, of dat het elke winter zo kan zijn. Waarom zijn er dan geen 'stookplaatsen', of ontbreken die alleen in het huis van vader?

Uit de opsommingen van Pieter blijkt wel dat de prijzen daar vele malen lager liggen dan in Indië, met uitzondering van suiker en sigaretten. In Hollandsch geld betaal je in Portugal ongeveer 13 cent voor een pond suiker, maar in Indië is dat slechts 8 cent per 'kati (6 1/4 ons)'.

'Daarvoor zitten we dan ook in een suikerland. En sigaretten! 20 stuks voor 10 cent is hier normaal. Dat presenteer ik aan visite, als het niet al te deftig is of voor het eerst komt. Je kunt hier nog rookbare sigaretten krijgen voor 5 cent de 20 stuks, maar lekker vind ik die niet. Er is pas een iets duurdere sigaret uitgekomen en die is deftig genoeg om zelfs de vrouw van de Resident te presenteren. Die kost 20 cent voor 25 stuks. Maar als je Laurens vert of Bekaris gewend bent, ja, dan is een 1/2 cent sigaret een akelig ding. En dat zal in Portugal wel heelemaal erg zijn. Ik stel me zoo voor dat het iets is in het genre van de Fransche regie sigaretten waar je indertijd een partij van had. Tricolor! Dat is niet veel lekkers en dan zal dezelfde prijs hier wel een veel beter product hebben.'

Op de toegestuurde briefkaart kan Frits zien dat Porto 'zwaar geaccidenteerd' is. 'Goed voor de slanke lijn.'

* Het schilderij op de achtergrond in de foto, van de hond, is van Pa!