Sophie blijft zingen, ook in Calcutta (1906) en zet zich in voor het behoud van de Nederlandse taal (in Zuid-Afrika). In mei 1911 is Sophie in Londen waar vandaan ze een kaart schrijft aan haar dochter in verband met diens rapport. Mogelijk doet ze ook Holland aan, maar ze is niet lang weg, want in augustus ontvangt ze in Kaapstad een brief van de Nederlandsche Vereniging in Johannesburg, waarin haar wordt gevraagd of haar verblijf in Europa haar gezondheid ten goede is gekomen. In september is ze dan weer in Johannesburg waar ze met haar gezin in Charlton Terrace woont (zie huis op de foto's uit 1911). Daar wordt ze in datzelfde jaar lid van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht (die dan 18 jaar bestaat). In datzelfde jaar komt Aletta Jacobs er spreken en zingt Sophie bij die gelegenheid enkele liederen. Ondertussen zet ze zich in voor de Zuid-Afrikaansche Vrouwen Federatie. Pieter geeft daar in 1913 een lezing ('Holland') met 'lichtbeelden'. Bovendien werkt Sophie als sekretaresse voor het Algemeen Nederlandsch Verbond. Daar schijft ze in 1912 en 1913 een taalwedstrijd voor leerlingen uit. Het is mogelijk dat Pieter hier in het bestuur zat. 
Het verbond zette zich in voor bevordering van taal en letterkunde, onder andere middels tentoonstellingen van Hollandse en Zuid-Afrikaanse boeken. Sophie wil hierbij middels zang(wedstrijden) de Nederlandse taal bevorderen wat in de krant op kritiek stuit. Er wordt geschreven dat het eindeloos propageren van de taal ten koste gaat van de tijd, dus zang.
In 1914 speelt en danst dochter Katy in de operette Reepelsteeltje, waar circa 60 kinderen aan meedoen. De productie en de kostuums zijn van Sophie. De opbrengst van dit optreden gaat naar de Hollandsche Vrouwen Vereeniging (in datzelfde jaar opgericht) 'die zich aanwendt voor liefdadige doeleinden'.
Ondertussen, nog net voor het vertrek naar Nederland, gaat Pieter nog mee op een jachttrip naar Maputo, waar in ieder geval twee bokken worden buitgemaakt.
Het jaar daarop, treedt zijn echtegenote in september op bij de Hollandsche Club in Singapore. Ook hier geeft Pieter 'een vertelling'.
En dan komen ze aan in Holland en gaat het via Amsterdam, Hilversum en Voorschoten naar Rotterdam. Daar betrekken ze in 1918 het eerste huis op de Schiebroeklaan 38b, vijf jaar later volgt een verhuizing naar de Schiedamsche Singel 64a, met meteen in 1924 een verhuizing naar Haringvliet 26. Daar blijven ze ongeveer 7 jaar wonen alvorens te verkassen naar de Schiekade, waar Sophie maar enkele maanden zal wonen, tot ze in '32 overlijdt. Alle kinderen zijn dan het huis al langere tijd uit. Pieter verhuist in '34 naar de Essenburgsingel 33a, tot hij in '36 naar Portugal afreist.
De pogingen van Pieter om de zangcarrière van Sophie te professionaliseren, zijn helaas nooit echt gelukt, maar ze heeft heel wat optredes gegeven.
Ik moet het nog eens goed nakijken, maar het lijkt erop dat Pieter in 1919 terug is in Kaapstad. Hij wil daar voor Ons Land gaan werken (en dat blad werd pas in 1919 opgericht), maar krijgt er geen voet aan de grond. Terwijl Sophie onderweg is (?), werkt Pieter bij een zaad- en grafkransenfirma en vervolgens bij een kaaspakhuis. Het is echter aannemelijker dat dit toch helemaal aan het begin van de 20ste eeuw is geweest, net voor het huwelijk en zonder opgroeiende kinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten