Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

dinsdag 11 oktober 2022

Augustus 1939; heelemaal geen "Indische" kinderen

We vernemen weer wat van Pieter als hij op 7 augustus de pen ter hand neemt om een brief aan zijn dochter te schrijven met: 'de beste, meest zeggende en toch korte wensch is de Engelsche: Many happy returns of the day! Zoo zij het.' Er volgen nog ''n prettige verjaardag! Speciale verjaardagzoen!' Nu Katy 35 is geworden.
Helaas kan haar brief van een maand eerder niet beantwoord worden, want Pieter kan geen postzegels betalen.
'Portugal heeft me in de steek gelaten en aangezien ik toch een minimum bijdrage in deze huishouding wil leveren, die na aftrek van allerlei toch al klein genoeg is, moet de beperking uit de lengte of de breedt komen.'
Pieter schrijft dit vanaf de Schoonebergerweg 31B (in Rotterdam, neem ik aan). Ik weet niet welke huishouding hij bedoelt. Hij vervolgt:
'Dit is echter geen klaaglied, want behalve spit en aanvallen van rheumatiek in m'n linkerarm gaat het me best. Met dat pestspit sukkel ik nu off and on al 'n week of acht. Er waren dagen dat ik me in 't geheel niet kon bewegen zonder schreeuwende pijn en voor de rest van de tijd loop ik als 'n vent van 80 - krom en in allerlei bochten. Ik begin vandaag aan een kuur met "Uroxal" waarvan ik een advertentie in "Lybelle" zag. 
Met je beschouwingen over de vele rotzooi die er gedrukt wordt kan ik het gloedend eens zijn. Ik kan me wel niet zulke dure bladen veroorloven als The Graphic, maar we hebben hier voor 15 ct per week 'n 3 weken oude portefeuille, waarin: Leven, Panorama, Lybelle, Lach, Wij en Wereldkroniek. En dikwijls denk ik ook na het doorbladeren van die oude dingen: Wat 'n papierverschwendung. N.R.C. zie ik ook nooit. Die is nu eveneens te duur. Voor 95 ct. per maand stellen we het met 't Boezeroentje, dat trouwens in z'n nieuwe 'make-up" á la de Telegraaf heel goed is tegenwoordig. In hun rose weekblaadje staan ook dikwijls heele aardige artikelen.
Nu moet ik je nog een leukigheid vertellen. Henk en Bob hebben hier drie dagen gelogeerd. De eerste dag met ze naar de dierentuin, direct van 't station af, zoodat Frits gezellig de entrées betaalde. Frits en Esje gingen een uurtje later lunchen bij Ahlrick en was ik met het span alleen. Henkie ging de namen van de dieren opschrijven, zoodat ik met Bob 'n paar passen vóór was. Bob riep Henkie. Deze verdiept in zijn vrijwillig opgenomen maar zware taak, gaf geen antwoord. Dit herhaalde zich. Toen werd 't Bobbie toch te erg. Met een van verontwaardiging gefronst gezichtje, riep de hummel: - "Henkie, hoor je wat ik niet zeg!" Ik heb er een ernstig gezicht bij gehouden, maar ik zat van binnen dubbel. En 'n woord dat ik voorloopig niet meer wil hooren is" WAAROM? Ik zal zooveel jaren niet meer te leven hebben, maar ik heb in die drie dagen van die twee m'n portie gehad: Opa, hoe heet dat beest? 'n Opossum! Wat doet 'ie? Nou, dan gaf ik 'n heele uitleg van alles wat zoo'n dier deed, kon doen of gedaan had en als ik daarmee klaar was volgde: WAAROM? Waarom fluit die boot? Waarom staat die politieagent daar? Waarom heet dit de 1e IJzerstraat? Enz. enz. enz.! Maar 'n leuk span en verbazend gehoorzaam. Heelemaal geen "Indische" kinderen. Ik zou je van die drie dagen boekdeelen kunnen schrijven.'
Frits stelt voor om Katy's verjaardag met vader samen te vieren. Omdat het normaal is dat de jarige trakteert en omdat Pieter niets dat op drank lijkt in huis heeft, stelt hij voor dat zijn dochter hem f 2, 82 betaalt. 'Waarvoor we dan vóór tafel op je proosten met 'n bittertje en áán tafel met 'n biertje. So I'm letting you off cheap.'En dat terwijl ze er zelf helemaal niet bij zal zijn. Nog even over het medicijn. Kennelijk is het een remendie voor meer zaken.
'Het is een goed teeken dat je 'n "spare tyre" weg te werken hebt. Ja, daarbij is koppig volhouden het wachtwoord. Die "Uroxal" moet dat kunstje bij mij maar klaarspelen, want daarvoor is 't ook al goed. Overignes im Osten neits neus. Ik heb schuw de pest aan die landslui van jou daar- die I.R.A., met hun lafhartige aanslagen in een land waar ze gastvrijheid genieten en zonder dat iemand hen ziet. Nu er maatregelen genomen worden nemen ze als hazen de vlucht. Die rot-moffen zitten er schijnbaar ook met geld achter. WAt maken die Duitschers zich toch weer gehaat overal. Eén flink aardbevinkie om Japan op te ruimen zou al 'n hoop helpen! Nou, liefie, 'n prettige verjaardag! Speciale verjaarszoen! Vader.'

In de kantlijn schrijft hij nog dat hij wat duplicaat foto's meestuurt. 'Mocht je ze al hebben, doe ze dan maar ten prullemande!.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...