'Ja hoor, Pa, Bruin heeft het nog zwaar, maar ik wil jullie toch wel in het geheim verklappen dat ik morgen aan het postkantoor een spaarbankboekje ga aanvragen en daar kan dan meteen onze eerste inleg à fl 25,- ingeboekt worden. Niet veel zullen jullie zeggen, maar als het eerste schaap maar vast over de dam is hè. Ik vind het toch een leuk idee dat we er nu een begin mee kunnen maken en heelemaal geen schuld meer hebben behalve bij het Gouvernement dan, waar je een jaar voor in de korting zit.'
Er is een kennis (Jan Reuten) op bezoek geweest, die niets heeft verteld over zijn schipbreuk en die ook niet in huis heeft gelogeerd, omdat het aan een echte gastenkamer ontbreekt. De Van Deursens zijn al geweest en sliepen op de jongenskamer, maar Els wil die soesah niet meer hebben. Bovendien brengt een logeerpartij toch altijd weer 'iets extra's' met zich mee en dat wil Els ook niet. 'We eten nu heel eenvoudig op de boterham en met gatsen ga je allicht uithalen. Het geeft Els niks als men denkt dat ze krenterig zijn, 'maar ik moet en zal een reservefondsje maken op de Spaarbank.'
'Henks schrijven gaat al iets vooruit zegt de juffrouw dus al dat gepen van hem is niet voor niets geweest. Hij moet door blijven schrijven tot hij een 6 krijgt en dan mag hij 15c in de week gaan plakken aan spaarzegels in plaats van 10 c nu! Een hele financieele vooruitgang voor hem ook!'
Er zijn kennelijk enkele heren in het onderwijs die zelf overplaatsing hebben aangevraagd. 'Eén is er zelfs voor de dienst uitgegaan, zoo naar vond-ie Pontianak. Ik kan me niet anders zeggen dat die man een beetje getikt was. Stel je voor dat je het op Pontianak niet kunt uithouden. 'Die juffr. Tan die er nu zit heeft ook al bezwaar.'
Overigens heeft Henk paasvakantie, wel een paar weken lang, maar moet hij in de tussentijd wel op zijn schrijven blijven oefenen.
Het is een vrije dag en er is s' avonds geen EHBO (Els hoopt dat haar ouders het Oranje Kruisboekje niet voor haar en Frits hebben gekocht, want dat moesten ze zelf al aanschaffen).
'Ikzelf was aan een jurk en Frits heeft met de jongens vliegtuigjes gevouwen van een bouwplaat en morgen ga ik met de jongens eieren verven en Zondag zullen ze dan verstopt worden. Ze hebben van de Haan, onze baas, nog wat choc. lekkers te verwachten, zoodat we hem ook bij het zoeken zullen vragen en dan meteen vragen of hij blijft eten. We kunnen reusachtig met hem opschieten, dus erg prettig en tegen de kinderen is hij ook altijd even aardig en royaal, omdat hij bij ons ten alle tijden welkom is. Henk en Bob verheugen zich vanavond al echt op de a.s. Kleurpartij, dus zal ik wel vroeg moeten beginnen, anders blijven ze toch maar zeuren. 's Middags krijgen we ook nog theevisite officieele, waar ik ook nog soezen voor wil bakken, dus er staat nog genoeg op het programma. Enfin, kalmaan maar.Overigens heb ik er kort geleden weer een baantje bij gekregen. Ben op verzoek van de Residentsche correspondente van de Vereeniging tot verbetering van het lot der blinden geworden. Moet daarvoor lid van de vereeniging zijn voor fl 12,- per jaar. Verder leden werven en eventueele blinden opzenden en in de blindenweek zooveel mogelijk op zien te halen. Enfin we zullen ons best doen.'
Op de aanstaande verjaardag van Tony, waarmee Els haar ouders vast felicieert - en mogen ze die dag nog maar vaak vieren! - zullen ze in Pontianak een echt verjaarsmaal nuttigen, ' d.w.z. dan nemen we een blikje spruitjes of zoo. Zij zullen wel weer gaan eten bij de Chinees. Hoe ze daar lust in hebben is mij een raadsel, ik vind 1x per jaar juist genoeg, maar zij gaan er nogal eens heen.'
Ma heeft voor Henk, van haar eigen zakgeld, een horloge gekocht, maar het schijnt achter te lopen. Als dat in Indë nog steeds zo is, moet het daar gerepareerd worden. 'Leuk idee en Henk zal het prachtig vinden! Het is maar een present in een pakket dat onderweg is.
'Ook aardig dat je aan kokkie gedacht hebt, die zal erg pronken met haar broche, en op die manier voelt ze zich met jullie verbonden en is de kans klein dat ze ons in de steek zal laten, wat ik niet hoop, want ze blijft ons nog steeds even goed bevallen, hoewel ze met koken heelemaal niet goed is, dàn te zout, dan te flauw, maar we hebben behalve de baas hier nooit iemand te eten, dus hindert het niet zoo.'
Omdat de schoenmaker in Pontianak erg duur is en geen moderne smaak heeft, overweegt Els om maar weer eens aan haar schoonzus te vragen iets op te sturen, al kunnen de schoenen die in Holland zijn gekocht nog wel een tijdje mee. Via via horen PaMa nog wel eens wat van Katy en Adolf. Els heeft xich al lang voorgenomen ook weer eens met die schoonzus contact op te nemen. 'Maar ik ben er niet erg fel op. Enfin, over een paar weken toch m'n hand maar over m'n hart strijken, we hebben vanuit Indië nog niet geschreven.'
Dit alles wordt een beetje slordig geschreven, omdat het, al is het al 10 uur 's avonds, nog steeds erg warm is en het zweet bij Els over haar gezicht loopt en haar armen doet vastplakken aan de schrijfblok.
Nog wat huiselijke kwesties, duidelijk in antwoord op vragen uit Nederland:
'Ja Ma, de kinderen loopen thuis geregeld op schoenen, het is raar, maar dat willen ze zelf. Een dood enkele keer doen ze [ze] uit, vooral is dat iets van de laatste tijd.Groenten kun je hier makkelijk krijgen, maar altijd is het: bajem [Indonesische spinazie] - kangkong [waterspinazie] - kool - boontjes - andijvie - terong [aubergine] en 1 x per week wortelen en soms biet en 1 x per maand roode kool die dan behoorlijk duur is. Vruchten gaat wel, maar ook duur. Je kunt zelfs Ch. druiven aan de deur krijgen en kastanjes van 65 c. een kilo. Appels 10 - 12 c. per stuk, dus te duur voor iederen dag.'
Tot slot een paar regels van Frits, om zijn schoonouders te feliciteren met hun zoon 'en verder een kort maar daarom niet minder krachtig bedankje voor de postwissel die als een zachte Meiregen op een droog landschap viel.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten